PROMOCJA-77 WOSL
"Szkoły Orląt" w Dęblinie

WYDARZENIA 2024 ROK

POGRZEB MJR. PIL. INŻ. ADAMA KULCZYKIEGO


W dniu 25 października 2024 r. w Radomiu odbyły się uroczystości żałobno - pogrzebowe mjr. pil. inż. Adama KULCZYCKIEGO. Zmarły 21 października 2024 r. nasz Kolega został pochowany na Cmentarzu Komunalnym „Radom-Firlej”. O godz. 13.15 urna z prochami Adama została wniesiona do Kościoła Garnizonowego przy Placu Konstytucji 3 Maja w Radomiu.

W czasie odprawionej przez ks. kpt. dr. Tomasza SERWINA (proboszcza parafii wojskowej) mszy żałobnej wartę honorową przy urnie zmarłego zaciągnęli żołnierze z 42. Bazy Lotnictwa Szkolnego w Radomiu, oraz Koledzy ze Stowarzyszenia „Promocja-77 WOSL” i Oddziału Warszawsko-Maz. SSLW RP.


W kościele
Adama pożegnały córki z wnukami oraz mgr pil. Andrzej SZYMCZAK z Warszawskiego Klubu Seniorów Lotnictwa, który podkreślił wyjątkowe cechy przyjacielskiego charakteru „PUSI” (pseudonim Adama).

W uroczystościach oprócz Rodziny zmarłego Adama uczestniczyli Koledzy Lotnicy m. in. z garnizonów: Biała Podlaska, Radom, Dęblin, Warszawa, Bydgoszcz, Piła, Modlin.



Następnie kondukt żałobny przemieścił się na Cmentarz Komunalny „Radom-Firlej”,  gdzie od głównej bramy do pobliskiego Kolumbarium towarzyszyła asysta wojskowa z Pocztami Sztandarowymi 42. BLSz, Stowarzyszenia „Promocja-77 WOSL i Oddziału Warszawsko-Maz. SSLW RP.

Tam też ks. kap. dr Tomasz SERWIN odprawił dalszą część uroczystości żałobnych, podczas których mowę pożegnalną wygłosił gen. dyw. nawig. inż. Zbigniew GALEC.
Nad głowami uczestników pogrzebu przeleciał samolot pilotowany przez mjr. pil. inż. Leszka SUTKOWSKIEGO, który symbolicznie z powietrza pożegnał zmarłego pilota.

Na zaproszenie Rodziny licznie zebrani Koledzy z Promocji-77 (z żonami około 40 osób) uczestniczyli w konsolacji, gdzie obecni członkowie Zarządu naszego Stowarzyszenia przekazali Rodzinie wyrazy żalu i współczucia z powodu śmierci Kolegi Adama KULCZYCKIEGO.

Z inicjatywy i na zaproszenie płk. nawig. mgr. inż. Jana FRĄCHOWICZA odbyło się spotkanie w gronie członków naszej organizacji w Restauracji „U Grubego” znanej z XIV Zjazdu w 2013 r.

ŻEGNAJ PRZYJACIELU!!!

 


PAMIĘĆ O NASZYCH DOWÓDCACH
13 października 2024 r. dzięki uprzejmości Dowódcy 1 BLTr delegacja Stow. "Promocja 77 WOSL" odwiedziła Cmentarz Komunalny przy ul. Grudziądzkiej
w Toruniu.


Płk pil. mgr inż. Leszek DELEŻUCH, ppłk pil. mgr inż. Sławomir WROŃSKI i ppłk pil. mgr inż. AndrzejPAKUZA, wspólnie z Kolegami z Oddziału Warszawsko-Maz. Stowarzyszenia Seniorów Lotnictwa Wojskowego RP: gen. bryg. pil. Romanem HARMOZĄ i chor. Jerzym DAWYNIAKIEM złożyli wieniec "szachownicę lotniczą" na grobie gen. bryg. pil. Edwarda HYRY (w dniu Jego Imienin).
Obecna była także Córka Gen. HYRY

Koledzy złożyli również wieniec "szachownicę lotniczą" na grobie ppłk Józefa KUCHARSKIEGO - Dowódcy Batalionu i Komendanta Szkoły Chorążych Wojsk Lotniczych.
W imieniu naszej Organizacji dziękuję Kolegom za godne uczestnictwo w tak ważnych dla naszego środowiska aktach pamięci!

J.U.


  
OBCHODY ŚWIĘTA 1. POLSKIEJ DYWIZJI PANCERNEJ


W dniu 5 października br. na Placu Inwalidów w Warszawie (Żoliborz) odbyły się uroczystości z okazji Święta 1. Polskiej Dywizji Pancernej gen. MACZKA.
Organizatorami uroczystości było Stołeczne Środowisko 1. Polskiej Dywizji Pancernej oraz Urząd ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych. a także władze Dzielnicy Żoliborz.

W wydarzeniu wzięli udział także przedstawiciele władz państwowych i samorządowych, rodziny i bliscy „pancerniaków”.

Uroczystość zaszczycili obecnością m.in. Minister Michał SYSKA - Zastępca Szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych, Władysław Teofil BARTOSZEWSKI – Sekretarz Stanu w MSZ, Bożena ŻELAZOWSKA – wiceminister Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Jego Ekscelencja Rik Van DROOGENBROECK - Ambasador Nadzwyczajny i Pełnomocny Królestwa Belgii w Rzeczypospolitej Polskiej, Pani Karolina MACZEK - SKILLEN - wnuczka Generała Maczka, Pan Dirk VERBEKE z żoną Mia HAEMERS – Prezes Stowarzyszenia „1.Dywizja Pancerna Belgia” oraz licznie przybyli przedstawiciele stowarzyszeń i szkół pielęgnujących dziedzictwo polskich żołnierzy.

Stowarzyszenie „Promocja-77 WOSL” reprezentował płk dypl. pil. Jan URBANIAK – Prezes, który zgodnie z ustaleniami Mazowieckiego Zarządu Wojewódzkiego ZŻWP jako Prezes Koła nr 35 ZŻWP im. 103 pl NJW MSWiA wraz z członkami tego Koła opiekuje się pomnikiem 1 DPanc.

Seniorzy Lotnictwa Wojskowego RP wystawili Poczet Sztandarowy.

Po wysłuchaniu archiwalnego nagrania Generała Stanisława MACZKA przemówienie okolicznościowe wygłosił Minister Michał SYSKA podkreślając sukcesy 1. Dywizji Pancernej na szlaku bojowym w roku 1944 przez Francję, Belgię i Holandię 
(oswobodzenie Bredy) do niemieckiego Wilhelmshaven.


Do zebranych (w przemówieniu w języku polskim) zwrócił się także Ambasador Belgii.

Głos zabrał również Pan Dirk VERBEKE były sekretarz belgijskiego Stad Tielt, który od wielu lat pielęgnuje pamięć o najnowszej historii Polski, a przede wszystkim o  polskich żołnierzach, między innymi 24 Pułku Ułanów i 1. Dywizji Generała Maczka, którzy w czasie II Wojny Światowej wyzwalali Europę Zachodnią. Nie tylko gromadzi materiały i informacje na ten temat, ale dba o jak najszersze udostępnianie ich opinii publicznej w Belgii i innych krajach. Organizuje wystawy, rajdy rowerowe, przygotowuje publikacje i filmy, inicjuje i współorganizuje obchody polskich świąt narodowych, a także upamiętnianie polskich weteranów. Jest prezesem Stowarzyszenia 1 Dywizji Pancernej Belgia, skupiającego członków rodzin polskich i belgijskich weteranów oraz osoby zainteresowane historią wyzwalania Belgii przez 1 Dywizję Pancerną.

Zasłużeni weterani zostali uhonorowani odznaczeniami i medalami.

Po Apelu Pamięci uczczono polskich bohaterów salwą honorową.

Kapelani wojskowi odmówili modlitwę wielowyznaniową.

Liczne delegacje złożyły pod Pomnikiem 1. DPanc wieńce i wiązanki kwiatów.

Pod Pomnikiem znalazła się także wiązanka kwiatów od członków naszej Organizacji.

Bardzo wzruszającym momentem było śpiewno - migowo wykonanie „Modlitwy Obozowej" przez uczniów Kujawsko-Pomorskiego Specjalnego Ośrodka Szkolno - Wychowawczego nr 2
w Bydgoszczy dla dzieci i młodzieży słabo słyszącej i nie słyszącej ku czci żołnierzy 1. Dywizji Pancernej. 

Notka:
1. Dywizja Pancerna powstała 25 lutego 1942 r. na rozkaz Naczelnego Wodza gen. Władysława Sikorskiego. Po przeszkoleniu, w sierpniu 1944 r. w składzie 1. Armii Kanadyjskiej, dywizja została przerzucona na front zachodni, do Francji. Tam też, w bitwie pod Falaise odegrała kluczową rolę w zamknięciu okrążenia wokół niemieckich 7. Armii i 5. Armii Pancernej. Zwycięski szlak bojowy dywizji wiódł następnie przez północną Francję, Belgię, Holandię, gdzie polscy „Pancerniacy” wyzwolili z rąk niemieckiego okupanta szereg miast, witani entuzjastycznie przez miejscową ludność. 
W historii „Czarnej Dywizji” w sposób szczególny zapisały się ciężkie walki o wyzwolenie holenderskiej Bredy, z której polscy żołnierze wyparli niemieckie oddziały bez strat w ludności cywilnej i uszczerbku dla zabytkowej architektury miasta. W drugiej połowie kwietnia 1945 r. 1. Dywizja Pancerna przekroczyła granicę niemiecką i wzięła udział w ostatniej ofensywie na chylące się ku upadkowi Niemcy. Zwycięski pochód formacji zakończył się 5 maja 1945 r. zdobyciem przez żołnierzy gen. Maczka portu wojennego w Wilhelmshaven w północno-zachodnich Niemczech.


BOHATEROWIE TRZECH NARODÓW

W dniu 19. września 2024 r. w tzw. Dolince Szwajcarskiej przy ul. Chopina w Warszawie miała miejsce uroczystość składania wieńców i kwiatów przed pomnikiem Henryka SŁAWIKA i Jozefa ANTALLA br. – tzw. „bohaterów trzech narodów„.

Organizatorami wydarzenia byli: Urząd do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych, Stowarzyszenie Henryk Sławik - Pamięć i Dzieło oraz Towarzystwo Przyjaciół Śląska w Warszawie. 
W uroczystości wziął udział Michał SYSKA – Zastępca Szefa Uds.KiOR oraz Monika MOLNAR – Konsul Ambasady Węgier.

W gronie uczestników spotkania znaleźli się także  polscy uchodźcy, którzy znaleźli schronienie na Węgrzech podczas II wojny światowej Andrzej CYBULSKI, Paweł BIEDKa, Zbigniew BORÓWKO oraz członkowie rodzin ocalonych przez bohaterów trzech narodów: Jerzy NASTROŻNY, Andrzej ZWIERZCHOWSKI. Obecni byli także Weterani Walk o niepodległość Rzeczypospolitej Polskiej, Członkowie Rady do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych, Członkowie Rady do Spraw Działaczy  Opozycji Antykomunistycznej oraz Osób Represjonowanych z Powodów Politycznych, Represjonowani Politycznie Żołnierze-Górnicy, Sybiracy, byli więźniowie polityczni oraz działacze opozycji antykomunistycznej.

Uroczystość rozpoczęła się od przywitania gości oraz odegrania hymnu Rzeczypospolitej Polskiej i Węgier po czym przemówienia okolicznościowe, wygłosił Michał SYSKA - Z-ca Szefa Uds.KiOR.

Swoje przemówienia wygłosili również: przedstawiciel Ambasady Węgier w Warszawie Monika MOLNAR, Wiceprezes „Stowarzyszenia Henryk Sławik - Pamięć i Dzieło” - Grzegorz ŁUBCZYK oraz Wiceprezes Towarzystwa Przyjaciół Śląska w Warszawie - Marek KULIŃSKI.

Na zakończenie uroczystości wieńce i wiązanki kwiatów oraz symboliczne znicze zostały złożone przez poszczególne delegacje.

Stowarzyszenie „Promocja-77 WOSL” – jak zwykle reprezentował Prezes
W towarzystwie kpt. nawig. mgr inż. Stanisława SUMERY  - członka Zarządu Oddziału Warszawsko-Maz SSLW RP złożył przy Pomniku "Bohaterów Trzech Narodó wiązankę kwiatów.

Notka:

Po napaści 17 września 1939 roku Związku Sowieckiego na walcząca cały czas z Niemcami Polskę, premier Węgier Pal Teleki podjął decyzję o otwarciu granicy dla polskich uchodźców cywilnych i wojskowych, o czym 18 września zakomunikowano ambasadorowi RP w Budapeszcie Leonowi Orłowskiemu. Szacuje się, że w czasie wojny na Węgry trafiło ponad 100 tys. polskich uchodźców cywilnych i wojskowych. W wielu miejscach na Węgrzech powstały obozy dla uchodźców, m.in. w Balatonboglar nad Balatonem, gdzie dzięki życzliwości władz węgierskich otwarto polskie liceum i gimnazjum, w którym wykształcenie zdobyło około 600 polskich uczniów. Dzięki przychylności władz węgierskich bardzo wielu polskich żołnierzy przedostało się podczas wojny przez Jugosławię i Włochy do Francji, by walczyć dalej. Szacuje się, że przez Węgry trafiło na Zachód około 50 tysięcy z nich. Jednym z polskich uchodźców, którzy znaleźli się na Węgrzech, był Henryk Sławik, prezes Komitetu Obywatelskiego do spraw Opieki nad Polskimi Uchodźcami na Węgrzech. Wspólnie z Antallem organizował przybyszom m.in. pracę i szkoły; razem przyczynili się też do uratowania co najmniej 5 tys. polskich Żydów.


CENTRALNE OBCHODY ŚWIĘTA LOTNICTWA  W MALBORKU

W tym roku Centralne Obchody Święta Lotnictwa Polskiego zostały zorganizowano 30. sierpnia na terenie lotniska 22. Bazy Lotnictwa Taktycznego w 
Malborku.

Wszystkich gości przywitano w hangarze.
Na zaproszenie Dowództwa Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych w uroczystościach uczestniczyli także przedstawiciele naszej Organizacji.

Uroczystości rozpoczęła msza polowa sprawowana przez J. Eks.  ks. bpa. dr. Wiesława LECHOWSKIEGO - Biskupa Polowego Wojska Polskiego.

Dalsza  część uroczystości odbyła się na płycie lotniska z udziałem kompanii honorowej, orkiestry wojskowej, pocztów sztandarowych jednostek Sił Powietrznych, a także pododdziałów 22. Bazy Lotnictwa Taktycznego  oraz  podchorążych Lotniczej Akademii Wojskowej.

Na uroczystość przybył Pan Min. Stanisław WZIĄTEK – Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Obrony Narodowej.

Przybyli też członkowie rodzin wojskowych i inni mieszkańcy Malborka i okolic.

Po odśpiewaniu „Mazurka Dąbrowskiego” zastępca Dowódcy Generalnego Sił Powietrznych gen. dyw. pil. Cezary WIŚNIEWSKI wygłosił krótką przemowę o historii lotnictwa i sławnych postaciach lotnictwa wojskowego i cywilnego, tradycji obchodów Święta Lotnictwa Polskiego, codziennej służbie całego składu osobowego Sił Powietrznych, realizacji aktualnych zadań organizacyjnych i szkoleniowych, a także działań perspektywicznych koniecznych wobec obecnych wyzwań obronnych wywoływanych niepokojącą sytuacją polityczną.

Wyróżniających się żołnierzy uhonorowano orderami, medalami i odznakami.

Tę część uroczystości zakończyła defilada uczestniczących pocztów sztandarowych i pododdziałów.

W hangarze odbyła się ceremonia wręczenia „Błękitnych Skrzydeł” i innych wyróżnień osobom związanym z lotnictwem.

Wyróżniony został także nasz Kol. ppłk pil. inż. Marian ZIĘBA.

Uroczystość była okazją do spotkań wielu kolegów, przyjaciół i sympatyków lotnictwa.

Tej pogodnej atmosfery nie zaburzył nawet upał i wielogodzinny powrót do Warszawy.


ŚWIĘTO LOTNICTWA POLSKIEGO 2024

W WARSZAWIE
Mimo że Centralne uroczystośći odbyły się w dniu 30 sierpnia 2024 r. w Malborku to z  inicjatywy Oddziału Warszawsko-Mazowieckiego SSLW RP oraz Stow. „Promocja-77 WOSL”, Dowództwo Generalne RSZ włączyło w program obchodów Święta Lotnictwa Polskiego uroczystości organizowane przez nasze Stowarzyszenia w dniu 28 sierpnia 2024 r. w Warszawie.

Przed pomnikiem „Chwała Lotnikom Polskim” pierwsi pojawili się organizatorzy uroczystości w myśl zasady: „jak wymyśliłeś to zrób!”.

W szyku ustawiły się poczty honorowe Oddziału Warszawsko- Mazowieckiego SSLW RP, Stowarzyszenia Lotników Polskich, Warszawskiego Klubu Seniorów Lotnictwa i Stowarzyszenia „Promocja-77 WOSL”.

Przed pomnik licznie przybyli przedstawiciele organizacji i stowarzyszeń lotniczych.
 Gen. bryg. pil. Wojciechowi PIKULE Szefowi Zarządu Wojsk Lotniczych - zastępcy Inspektora Sił Powietrznych towarzyszyli: gen. bryg. Jerzy KWIKA, szef Zarządu Wojsk Radiotechnicznych – zastępca Inspektora Sił Powietrznych i gen. bryg. pil. Piotr KRAWCZYK, zastępca Dowódcy Operacyjnego – dowódca Centrum Operacji Powietrznych - Dowództwa Komponentu Powietrznego.

Uczestnicy uroczystości w oczekiwaniu na przedstawicieli rządu.

W uroczystości uczestniczył Stanisław WZIĄTEK – podsekretarz Stanu w  Ministerstwa Obrony Narodowej, któremu towarzyszyli: gen. broni pil. Lech MAJEWSKI - doradca Ministra Obrony Narodowej ds. lotnictwa oraz gen. broni Marek SOKOŁOWSKi - Dowódca Generalny  Rodzajów SZ.


Uroczystości rozpoczęto od wspólnego odśpiewania hymnu narodowego, a Poczty Sztandarowe oddały honory.

Zgromadzonych gości powitał i przemówienie okolicznościowe wygłosił Prezes Honorowy Oddziału Warszawsko- Mazowieckiego SSLW RP gen. bryg. pil. Roman HARMOZA.

Przemówienie ministra Stanisława WZIĄTKA przepojone było poczuciem szacunku dla służby lotników wojskowych oraz zawierało słowa poważania dla codziennej pracy pilotów i innych pracowników lotnictwa cywilnego.
 Również gen. broni Marek SOKOŁOWSKI podkreślił konieczność kultywowania pamięci o historycznych dokonaniach i stosowania doświadczeń starszych pokoleń szczególnie ważnych w obecnych uwarunkowaniach politycznych.

Po wysłuchaniu przemówień wieńce na płycie pomnika złożyli m. in.:

Delegaci Ministerstwa Obrony Narodowej  z min. Stanisławem WZIĄTKIEM
na czele.
      
Dowódca Generalny RSZ  gen. broni  Marek SOKOŁOWSKI wraz z grupą generałów Sił Powietrznych.

W imieniu Dowódcy Operacyjnego Rodzajów Sił Zbrojnych - wieniec złożył jego zastępca - gen. bryg. pil. dr Piotr KRAWCZYK - dowódca Centrum Operacji Powietrznych – Dowództwa 
Komponentu Powietrznego.

W imieniu Prezesa Zarządu Głównego Stowarzyszenia Seniorów Lotnictwa Wojskowego RP wieniec złożył płk dr Henryk CZYŻYK - członek Zarządu Głównego.


Komendanta – Rektora Wojskowej Akademii Lotniczej reprezentował
Szef Wydziału Wychowawczego  ppłk nawig. Jarosłw WOJTYŚ.


Specjalistka w Departamencie Uroczystości Urzędu ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych p. Katarzyna LECIEJEWSKA złożyła wieniec w  imieniu Szefa UdsKiOR. 

W imieniu Członków Stowarzyszenia „Promocja 77 – WOSL” wieniec „szachownicę lotniczą” złożył gen. dyw. nawig. Zbigniew GALEC wraz z płk pil. mgr Walentym TIEŚLUKIEM i kpt. nawig, mgr Stanisławem SUMERĄ (z bratnich stowarzyszeń).

Wieniec złożył także pełnomocnik Marszałka Województwa Warszawskiego
ds. Wartości Patriotycznych, dyr. Witold PRANDOTA.
Podniosła atmosfera i lotnicze braterstwo zachęciły uczestników uroczystości do wspólnej fotografii wieńczącą pierwszą część obchodów.

Jak co roku w święto Lotnictwa Polskiego lotnicy wojskowi nie zapominają oddać hołdu bohaterskim lotnikom, których nazwiska widnieją na pomniku „Poległym Lotnikom 1939
-1945”.

Przed bryłą tego pomnika dźwięki „Mazurka Dąbrowskiego" zawsze brzmią przejmująco i napawają patriotyczną dumą uczestników uroczystości.

Delegacje Ministerstwa Obrony Narodowej, Sztabu Generalnego WP, Wojskowej Akademii Lotniczej i Stowarzyszenia "Promocja -77 WOSL" złożyły wieńce na płycie pomnika.


Fotografia z tej uroczystość stanowi cenną pamiątkę dla jej uczestników.

Rozmaite uroczystości, obchody i rocznice są okazją do wspomnień, opowieści w pogodnym nastroju świadczące o nieustającej miłości do lotnictwa!

Delegacja Naszej Organizacji oddała honory przed Pomnikiem upamiętniającym „Lotnisko Pole Mokotowskie”.

Czwarta część uroczystości to oddanie hołdu Żołnierzom gen. MACZKA przy Pomniku 1 DPanc na Pl. Inwalidów w Warszawie, który mamy w opiece.

Gen Z. GALEC w asyście Pocztu Sztandarowego złożył pod Pomnikiem zapalony „Znicz Pamięci”.
Święto Lotnictwa Polskiego zwieńczyło złożenie wieńca pod pomnikiem 103 pl NJW MSWiA po czym nastapiło wspólne lotnicze spotkanie w restauracji "LOFT" na Bemowie. 

J.U.


 

NASZYM  KOLEGOM - NASZA  PAMIĘĆ
 Jak co roku w dniu  25.08.2024 r. przedstawiciele Stowarzyszenia „Promocja -77 WOSL” w ramach akcji „Naszym Kolegom, Nasza pamięć” udali się w podroż do Mirosławca, Nadarzyc i Ostrorogu (tym razem prywatnymi samochodami).


Dzięki uprzejmości Państwa Grażyny i Zdzisława KUGLÓW z Łowicza Wałeckiego po raz kolejny ich hotel „7 Ogrodów” był dla nas  przystanią i miejscem przygotowania się do uroczystości planowanych na dzień następny. 

W hotelu oprócz Gospodarzy czekali już Stanisław GALIŃSKI, Tadeusz POKÓJ, Andrzej PAKUZA i Sławek WROŃSKI. Po wspólnym obiedzie i krótkim odpoczynku, Gospodarze zaproponowali spacer po pięknie urządzonych ogrodach.

Wieczorem podczas spotkanie w prywatnej bibliotece, przy „Duchu Puszczy Białowieskiej”, który przed śmiercią przekazał ś.p. Jan BASZUN czas upłynął niezwykle szybko.

Następnego dnia o godz. 10.00 przy Memoriale upamiętniającym katastrofę samolotu CASA C-295 i poległych Lotników w Mirosławcu stanęli kolejno: Poczet Sztandarowy – ppłk pil. inż. Sławomir WROŃSKI, kpr. pchor. inż. Kazimierz KURYŁO, ppłk pil. inż. Andrzej PAKUZA oraz Prezes – płk dypl. pil. inż. Jan URBANIAK, gen. dyw. nawig. Zbigniew GALEC, płk nawig, mgr Tadeusz KRZĄSTEK, płk dypl. pil. inż. Stanisław GALIŃSKI, mgr Tadeusz POKÓJ, ppłk nawig. mgr inż. Jan AMBROŻ, mjr pil. inż. Mieczysław  MIKOŁAJCZYK.

Przy Monumencie stała Asysta Honorowa wystawiona przez 12. Bazę Bezzałogowych Statków Powietrznych.Przybył także płk pil. Jacek JANOWSKI - nowy Dowódca Bazy, który w ciepłych słowach przywitał delegację Stowarzyszenia, podziękował za przyjazd i pamięć o ofiarach katastrofy.
Z kolei Prezes podziękował Dowódcy 12. BBSP za oprawę wojskową spotkania. 
Koledzy ze Stowarzyszenia złożyli wieniec „Lotniczą Szachownicę” i zapalili znicze. Wspólna fotografia zakończyła pobyt w MIROSŁAWCU.

 

 
O godz. 13.00 na terenie 21. Centralnego Poligonu Lotniczego w Nadarzycach przed Tablicą upamiętniającą tragicznie zmarłych pilotów (m.in. mjr. pil. inż. Jerzego STRAMKA), razem z personelem tej jednostki wojskowej uczestniczyliśmy w uroczystym apelu z okazji Święta Lotnictwa. Tam też dołączyli kolejni nasi koledzy: ppłk pil. inż. Roman CZUBAK i mjr pil. inż. Andrzej ADACH z Marią KAWKĄ, a także delegacja ze „Stow. Miłośników Lotniska Świdwin” i 21. BLT. Po złożeniu meldunku Komendantowi 21 CPL, odegraniu Hymnu Narodowego, wciągnięciu flagi państwowej na maszt, nastąpiły przemówienia okolicznościowe ppłk Henryka CHMIELA - Komendanta 21. CPL i gen. dyw. nawig. inż. Zbigniewa GALCA. Prezesa – płk Jan URBANIAK podziękował Komendantowi i całemu stanowi osobowemu Poligonu za pielęgnowanie miejsca posadowienia Monumentu i kultywowanie pamięci o naszych poległych  Kolegach. Uroczystość zakończyła ceremonia składania wieńców i kwiatów oraz wspólne zdjęcie.

Kolejnym odwiedzonym miejscem, upamiętniającym tragiczną śmierć naszych Kolegów był Monument – fragment statecznika samolotu Su-22 - w OSTROROGU, gdzie zginęli ppłk dypl. pil. inż. Bogdan KAWKA i ppłk dypl. pil. inż. Wacław MACKO. Po złożeniu wiązanki kwiatów i zapaleniu zniczy, oddano honory Kolegom.
Koledzy z Promocji -77 WOSL wraz z Panią Marią KAWKA, pojechali na kawę do BORNEGO – SULIMOWA zwiedzając po drodze „Wrzosowisko Diabelskie Pustacie”, gdzie pszczoły z miejscowej pasieki niektórym Kolegom pozostawiły „bolesne pamiątki”.


 30 LAT LUBELSKIEGO ODDZIAŁU SSLW RP

24 sierpnia 2024 r. w „Dworku Szlacheckim” w Lublinie odbyła się uroczystość XXX-lecia Lubelskiego Oddziału SSLW RP.

Na zaproszenie władz Oddziału przybyli przedstawiciele władz wojewódzkich i samorządowych, przedstawiciele świata nauki  i kultury, reprezentanci fundacji i organizacji lotniczych, delegaci oddziałów SSLW RP: Zarządu Głównego SSLW RP, Bialsko -Podlaskiego, Warszawsko – Mazowieckiego i Dęblińskiego oraz członkowie i sympatycy Lubelskich Lotników.

Zgromadzonych gości przywitał prezes Oddziału Lubelskiego SSLW RP ppłk pil. mgr Józef MOKIJEWSKI, który przypomniał historię, sukcesy i osiągnięcia oraz przedstawił sylwetki szczególnie zasłużonych członków Oddziału.

W uroczystości wzięli udział przedstawiciele Stow. „Promocja-77 WOSL”: płk dypl. pil. inż. Jan URBANIAK oraz płk nawig. mgr Tadeusz KRZĄSTEK, którzy wraz z   płk. pil. mgr. inż. Krzysztofem TUZIKIEWICZEM oraz płk. dr. Henrykiem CZYŻYKIEM reprezentowali także Oddział Warszawsko-Maz. SSLW RP.

Doradca Ministra Obrony Narodowej ds. lotnictwa gen. broni pil. Lech Majewski wręczył ppłk. pil. mgr. inż. Józefowi MOKIJEWSKIEMU okolicznościowy upominek, a występujący po nim sekretarz Zarządu Głównego SSLW RP płk pil. Zenon ZGOŁA w imieniu Prezesa Zarządu Głównego Stowarzyszenia przekazał odznaczenia, wyróżnienia i nagrody indywidualne członkom Oddziału Lubelskiego.

Prezesa Stowarzyszenia „Promocja 77 -WOSL” odczytał i przekazał Lubelskim Lotnikom list  gratulacyjny z okazji pięknego jubileuszu.

Wiceprezes Zarządu Oddziału Warszawsko – Mazowieckiego SSLW RP płk dr Henryk CZYŻYK przekazał statuetkę w formie kuli ziemskiej jako nawiązanie do słów Marsza Lotników: „Lotnik skrzydlaty władca świata bez granic.”

Miłym akcentem był występ amatorskiego zespołu seniorów działającego przy  Klubie 18 Brygady Zmechanizowanej w Lublinie wykonującego pieśni  popularne piosenki patriotyczne z okresu międzywojennego.

Ppłk pil. mgr inż. Józef MOKIJEWSKI zaprosiwszy gości na poczęstunek podziękował za przybycie oraz słowa uznania dla członków Oddziału Lubelskiego.

Pamiątkowa fotografia uczestników uroczystości stanowiła jej zwieńczenie.

W drodze powrotnej skorzystalismy z gościnności w pieknym ogrodzie Pani Małgosi (sistry Tadeusza) w Dęblinie. 


80-LECIE KATASTROFY B-24 LIBERATOR

15 sierpnia 2024 r. na twz. ”Górze Lotników” w Michalinie k. Warszawy odbyły się uroczystości 80. rocznicy zestrzelenia samolotu B-24 „Liberator” KG-939 "A" SAAF” z załogą z Południowo Afrykańskich Sił Powietrznych oraz Królewskich Sił Powietrznych RAF.

Organizatorem była organizacja Filipa Idzikowskiego „Niebo bez Granic” przy pomocy 1 BLTr, Ambasady RPA, OSP, młodzieży harcerskiej i okolicznych organizacji społecznych.

Obelisk upamiętnia młodych lotników alianckich i bohaterów Powstania Warszawskiego - por. pil. Roberta "Boba" HAMILTONA (SAAF,) sierż. Leslyego MAYESA (RAF) i sierż. Herberta HUDSONA (RAF), którzy zginęli w tej katastrofie.
Honorowym gościem był Pan Komandor Tadeusz KONOPACKI - człowiek morza, Sybirak i Żołnierz Armii Andersa, który młodość swoją spędził w RPA jako osiedlony po II Wojnie Światowej Polak pozbawiony rodziny. Pan Komandor poznał w RPA rodzinę poległego w misji nad Warszawę pilota. Obecna była także Pani Nomvula MNGOMEZULU – ambasador RPA w Polsce, oraz gen. bryg. pil. Paweł BIGOS – Dowódca 1 BLTr.

Po okolicznościowych przemówieniach liczne delegacje złożyły wieńce i kwiaty.

Wieniec od Ambasady RPA złożyła Pani Ambasador.


Reprezentujący Stow. „Promocja-77 WOSL” płk dypl. pil. Jan URBANIAK z kpt. nawig. Stanisławem SUMERĄ (SSLW RP) oddał honory i złożył pod pomnikiem symboliczny znicz pamięci.

Pan Komandor Tadeusz KONOPACKI przekazał Pani Ambasador kopię swoich wojennych pamiątek.

Także organizatorzy przekazali zdającej wkrótce swój urząd Pani Ambasador pamiątkowe zdjęcie „Liberatora” licząc na dalszą współpracę.


Na zakończenie uroczystości utrwalono spotkanie pamiątkowymi zdjęciami. 



ŚWIĘTO WOJSKA POLSKIEGO W 1 BAZIE LOTNICTWA TRANSPORTOWEGO

Z okazji Święta Wojska Polskiego oraz 104. rocznicy Bitwy Warszawskiej w dniu 14 sierpnia br. w 1 Bazie Lotnictwa Transportowego odbył się uroczysty apel.

Dla podkreślenia znaczenie ciągłości tradycji i wartości wojskowych uroczystość zgromadziła zarówno obecnych żołnierzy, pracowników wojska jak i członków stowarzyszeń seniorów lotnictwa oraz pocztów sztandarowych:

-  Stowarzyszenia Lotników Polskich;

- Oddziału Warszawsko-Mazowieckiego Stowarzyszenia Seniorów Lotnictwa
   Wojskowego RP;

- Stowarzyszenia „Promocja ’77 Wyższej Oficerskiej Szkoły Lotniczej”.

Nasze Stowarzyszenie reprezentowali: płk dypl. pil. inż. Jan URBANIAK oraz Kpr. pchor. inż. Kazimierz KURYŁO. Podczas apelu odczytany został list od Ministra Obrony Narodowej Władysława Kosiniaka-Kamysza skierowany do wszystkich żołnierzy z okazji Święta Wojska Polskiego. 
„Święto Wojska Polskiego upamiętnia wielką Bitwę Warszawską z 1920 roku, znaną także jako cud nad Wisłą. Było to jedno z najważniejszych starć w historii świata, które zdecydowało nie tylko o losach naszej ojczyzny, ale i całej Europy. dzięki męstwu, determinacji i niezłomnemu duchowi naszych przodków, udało się powstrzymać nawałę bolszewicką i obronić suwerenność Rzeczypospolitej.” – mówił dowódca bazy gen. bryg. pil. Paweł BIGOS.


Uroczystość była także okazją do wręczenia aktów mianowania na wyższe stopnie wojskowe oraz odznaczeń i wyróżnień. W uznaniu zasług prospołecznej działalności na rzecz honorowego krwiodawstwa oraz godną naśladowania postawę wyrażoną gotowością ofiarowania pomocy pacjentom leczonym składnikami krwi, uchwałą Krajowej Kapituły Odznaki Honorowej Polskiego Czerwonego Krzyża odznaczeni zostali żołnierze, pracownik i dowódca 1 Bazy Lotnictwa Transportowego.

Uroczystość zakończyła defilada pododdziałów 1 Bazy Lotnictwa Transportowego oraz wspólne zdjęcia uczestniczących w niej seniorów. 


 POWSTANIE WARSZAWSKIE - BEMOWO

W dniu 28 lipca 2024 r.  odbyły się oficjalne obchody 80. rocznicy wybuchu Powstania Warszawskiego na Warszawskim Bemowie.

Razem z mieszkańcami naszej dzielnicy uczciliśmy pamięć powstańców AK obwodu „Żywiciel”.

W uroczystości wzięli udział przedstawiciele m.in. Rady Miasta Stołecznego Warszawy, Wojska Polskiego, stowarzyszeń, organizacji pozarządowych, organizacji kombatanckich, rodzin Powstańców, Rady Dzielnicy Bemowo oraz Bemowska Rada Seniorów i Młodzieżowa Rada Dzielnicy Bemowo

Obecna była także delegacja Stow. „Promocja-77 WOSL”, która wystawiła Poczet Sztandarowy.

Przed tablicą poświęconą bohaterom poległym na przedpolach Boernerowa, u zbiegu ulic Grotowskiej i Westerplatte, odczytano Apel Poległych.

Przemówienie okolicznościowe wygłosił Burmistrz Dzielnicy Bemowo Pan Grzegorz KUCA.

Kompania reprezentacyjna DGW oddała „salwę honorową”, a delegacje różnych środowisk złożyły wieńce i kwiaty.

Pośród 45 delegacji wiązankę kwiatów złożył także Prezes naszej Organizacji.

Uroczystość zakończyła modlitwa za Powstańców Warszawy  oraz koncert chóru „BEMCANTO”. 


33. ROCZNICA KATASTROFY ŚMIGŁOWCA MI-8
W CISNEJ

W dniach 22-23.07.2024 r. w Cisnej, delegacja Kolegów ze Stow. „Promocja-77 WOSL” odwiedziła miejsce katastrofy  śmigłowca Mi-8, w której w dniu 10 stycznia 1991 r. zginęli policjanci, załoga śmigłowca i pracownik cywilny policji.

Jak co roku odwiedzamy to miejsce w lipcu w okolicach Święta Policji, ponieważ w styczniu ze względu na obfite opady śniegu droga do Pomnika bywa niedostępna.

Dzięki uprzejmości Dowódcy 1BLTr, który wydzielił środek transportu delegacja w składzie: płk dypl. pil. Jan URBANIAK, płk nawig. mgr Tadeusz KRZĄSTEK, a także stanowiący Poczet Sztandarowy naszego Stowarzyszenia Koledzy: ppłk pil. mgr inż. Marian ZIĘBA, ppłk nawig. mgr inż. Andrzej BARAN oraz kpt. pil. Zbigniew BOMBICKI (Koło nr 35 ZŻWP) mogli uczestniczyć w tej uroczystości.


Przy okolicznościowej tablicy w miejscu katastrofy zebrali się przedstawiciele stowarzyszeń senioralnych, policjanci z KPP w Lesku, rodziny zmarłych i przedstawiciele miejscowej ludności.


Prezes oraz płk nawig. mgr inż. Tadeusz KRZĄSTEK, wspomnieli zmarłych tragicznie Kolegów i podziękowali miejscowym władzom za pamięć i dbałość o miejsce katastrofy.


Przy dźwiękach sygnałów wojskowych przy płycie wieńce i kwiaty w imieniu policjantów złożyli: mł. insp. Grzegorz KOCZERA – Komendant i asp. sztab. Katarzyna Fechner – rzecznik prasowy KWP w Lesku.

Wiązankę kwiatów od Związku Weteranów i Rezerwistów WP  złożył gen. bryg. Bolesław WOLANIN – Pełnomocnik Prezesa Generalnego wraz z członkami związku.


Były także kwiaty od wójta Cisnej, które złożył były radny gminy kom. Krzysztof ANTONISZAK - gawędziarz, kucharz regionalnym, podróżnik, przewodnik bieszczadzki, który jako główny organizator zawsze gości nasze delegacje.


Także delegacja miejscowego Koła Weteranów i Rezerwistów oddała hołd tragicznie zmarłym w imieniu mieszkańców Cisnej.


W imieniu naszej Organizacji wieniec „szachownicę lotniczą” złożył Prezes.


Honory oddały Poczty Sztandarowe Wojewódzkiego Podkarpackiego Oddziału Związku Weteranów i Rezerwistów WP w Sanoku, Podkarpackiego Wojewódzkiego Związku Weteranów i Rezerwistów WP Koło w Jasionowie oraz Poczet Sztandarowy naszej Organizacji.

Spotkanie przy pomniku zakończył sygnał trębacza  "Śpij kolego" i wspólne zdjęcie.

Byliśmy także na miejscowym cmentarzu, gdzie Poczty Sztandarowe pochyliły się także nad wspólną mogiłą funkcjonariuszy milicji, którzy zginęli na posterunku milicji w Cisnej w 1945 r. na skutek wybuchu karabinu maszynowego-pułapki zastawionej prze UPA.

Tutaj też zapalono znicze, a sygnalista odegrał „Ciszę”.

Po obiedzie w „Chacie pod Tarasami”, ufundowanym przez wójta gminy udaliśmy się do „Szymkówki” Ani i Krzysztofa ANTONISZAKÓW, gdzie wspominano zmarłych kolegów.

Następnego dnia Prezes oraz płk nawig. mgr Tadeusz KRZĄSTEK w towarzystwie nadkom. Krzysztofa ANTONISZAKA złożyli wizytę Panu mgr. inż. Dariuszowi WETHACZOWI - Wójtowi Gminy Cisna.

Wizyta była okazją do wręczenia w  imieniu Prezesa Zarządu Głównego Związku Rezerwistów i Weteranów WP Pamiątkowego Medalu Związku.

J.U.

Notka:
Katastrofa Mi-8
10 stycznia 1991 r. miała miejsce katastrofa śmigłowca Mi-8 w m. Cisna, który wykonując lot
z 6 funkcjonariuszami Policji i jednym pracownikiem cywilnym Policji uległ katastrofie na skutek zderzenia z drzewami lasu porastającego zbocze góry. Obecność śmigłowca w rejonie Cisnej związana była z praca ekipy telewizyjnej, która miała zrealizować rekonstrukcję zdarzeń do sprawy prowadzonej przez krośnieńskich policjantów do popularnego magazynu TV  „997”.
UPA w Cisnej
Pierwsza sotnia UPA pojawiła się w Cisnej latem 1944 r., która uprowadziła 2 gospodarzy masakrując ich ciała w pobliskim lesie. Pierwszy atak UPA na posterunek Milicji Obywatelskiej w Cisnej miał miejsce 24 lipca 1945 r., kiedy po odparciu ataku zdobyczny KM-pułapka, nafaszerowany ładunkami wybuchowymi zniszczył posterunek i zabił 6 funkcjonariuszy.

11 stycznia 1946 roku miał miejsce kolejny atak UPA w sile sotni „Bira”  oraz dwóch czot z sotni „Chrina”. Banderowcy najpierw podpalili szkołę i urząd gminy, następnie dwór oraz 8 polskich gospodarstw. Żywcem spłonęła 4-osobowa rodzina Macieszków, matka oraz jej dzieci: 19-letnia Ania, 16-letnia Jadzia oraz 10-letni Zbyszek. W kolejnym domu od  wybuchu wrzuconego granatu zginęła kolejna 4-osobową rodzina Jędrzejczaków: matka i trojka dzieci, z których najstarsze liczyło 10 lat. UPA dokonało również grabieży ich dobytku. Zginęli też trzech przedwojennych policjantów, banderowcy bestialsko zamordowali ich masakrując ciała (obdzierając ze skóry, obcinając języki, uszy, genitalia), następnie wrzucili w ogień. Zginęła żona jednego z policjantów, zastrzelili też 1 milicjanta przebywającego w domu.    

UPA próbowało też zdobyć posterunek PO na wzgórzu Kamionka (Betlejemka), którego broniła 9 milicjantów.
W obronie dużą rolę odegrały miny, które obrońcy detonowali za pomocą rozciągniętych drutów. Szturmy ponawiane były przez całą noc z 11 na 12 stycznia, aż rankiem po 10 godzinach walki banderowcy odstąpili od oblężenia i uciekli w lasy, zabierając 27 zabitych. Gdy załodze skończyła się amunicja otrzymali informację, że posiłki z Baligrodu nie nadejdą. W związku z tym 12 stycznia milicjanci opuścili posterunek a następnej nocy, nie napotkawszy oporu zajęli go banderowcy – po czym spalili i zniszczyli umocnienia.

Następnego dnia do Cisny wysłano grupę bojową samodzielnego pododdziału Wojsk Ochrony Pogranicza 37. Komendy Odcinka Baligród. Grupa zaatakowała bez powodzenia sotnie UPA w rejonie wsi Jabłonki. Polegli szer. Jan Walawko i szer. Bernard Rytuba. Cisnę zajęły sotnie UPA i przebywały tam do końca stycznia. Dopiero grupa bojowa 8. Dywizji Piechoty odbiła Cisnę. W Ciśnie rozlokowano dwie strażnice, które przystąpiły do odbudowy dróg, mostów i linii telefonicznej Lesko-Baligród-Cisna. Zostały one ponownie zaatakowane 9 kwietnia.1946 roku. Broniły się do nadejścia odsieczy z Baligrodu.


PAMIĘĆ O LOTNIKACH W KRZYŻU WIELKOPOLSKIM.

16 lipca 2024 r. w Krzyżu Wielkopolskim  odbyła się uroczystość związana z upamiętnieniem pilotów, którzy zginęli 38 lat temu w katastrofie samolotu AN-2.Tragiczną śmierć 16 lipca 1986 r. o godz. 12.37, na skraju  Jeziora Królewskiego w Łokaczu Małym ponieśli: porucznik pilot Jerzy ŁAGOWSKI i starszy chorąży pilot Tadeusz OWCZAREK lotnicy 103. Pułku Lotnictwa Nadwiślańskich Jednostek Wojskowych Ministerstwa Spraw Wewnętrznych.
Uroczystość zorganizowana została przez włodarzy Miasta i Gminy Krzyż Wlkp. oraz Kolegów zmarłych pilotów z Koła nr 35 Związku Żołnierzy WP.
Wartę honorową przy Pomniku zaciągnęli kadeci Zespołu Szkół w Drezdenku.

Jak co roku obecne były Poczty Sztandarowe ze sztandarami Stowarzyszenia „Promocja-77 WOSL” w składzie: ppłk pil. inż. Jerzy WITKOWIAK, płk pil. mgr inż. Walenty TiEŚLUK, kpr. pchor. Kazimierz KURYŁO oraz „Pilskiego Oddziału Stowarzyszenia Seniorów Lotnictwa Wojskowego RP”.

„Pilakami” dowodził  nasz promocyjny Kolega ppłk dypl. nawig. inż. Jan AMBROŻ, który w imieniu Kolegów złożył wiązankę kwiatów oraz udzielił wywiadu miejscowym mediom (link poniżej).

 
Przybyły też liczne delegacje Władz Samorządowych, partii politycznych, krzyskich instytucji, zakładów pracy i organizacji społecznych, młodzieży i mieszkańców.
"Młodzi piloci zginęli wykonując zadanie przewozu poczty lotniczej. Każde pokolenie odczytuje fakty z przeszłości ze swojego punktu widzenia. Porównuje wydarzenia z przeszłości z teraźniejszością. Niezmienna pozostaje pamięć. Składamy hołd poległym i pamiętamy o nich. Będziemy utrzymywać tradycję corocznego składania kwiatów i zniczy w rocznicę katastrofy. Rozumiemy jak to jest ważne dla rodzin i kolegów zmarłych lotników" – zaznaczyła w przemówieniu Pani Marta KUBIAK – Burmistrz Krzyża Wlkp. 
W swoim wystąpieniu Pani Elżbieta KUJAWA - radna Rady Miejskiej podkreśliła jak ważne jest pielęgnowanie pamięci o lotnikach.
16 delegacji złożyło pod Pomnikiem wiązanki kwiatów i zapaliło znicze.


W imieniu członków naszej Organizacji oraz członków Koła nr 35 Związku Żołnierzy WP im. 103 pl NJW MSWiA wieniec „szachownicę lotniczą” złożył płk pil. Jan URBANIAK.

Podziękował nowej Pani Burmistrz za kontynuowanie tradycji tak ważnej dla środowiska lotniczego i rodzin zmarłych lotników.

Podziękowania przekazał Pani Beacie STOIŃSKIEJ – dyrektorce Zespołu Szkół w Drezdenku za udział w uroczystości.

Szczególnie gorąco podziękował Kadetom Zespołu Szkół, którzy przyczynili się do godnej oprawy uroczystości i wręczył upominki.

Mimo deszczu była okazja do rozmów przy kawie.


Uroczystości zakończyły wspólne zdjęcia.


Dzięki uprzejmości Pana Ryszarda CHWALISZA - dyrektora i właściciela Lotniska Trzebicz Nowy oraz naszego Kolegi mjr pil. inż. Tadeusza GADAWSKIEGO mogliśmy odpocząć w cieniu hangarów, a niektórzy nawet doznać lotniczej przygody za co składamy serdeczne podziękowanie.

P.S. 
Relacja z uroczystości dostępna pod adresem:
https://www.facebook.com/100066745599560/videos/483465781038915?locale=pl_PL

 JEDNOCZEŚNIE INFORMUJĘ, ŻE GOSPODARZE LOTNISKA TRZEBICZ NOWY ZAPRASZAJĄ W DNIACH 23-24.08.2024 R. NA PIKNIK LOTNICZY.


 NARODOWY DZIEŃ PAMIĘCI OFIAR LUDOBÓJSTWA – 
RZEŹ WOŁYŃSKA

11 lipca 2024 r. w Warszawie odbyły się uroczystości związane Narodowym Dniem Pamięci Ofiar Ludobójstwa dokonanego przez ukraińskich nacjonalistów na obywatelach II Rzeczypospolitej Polskiej na terenie województw południowo-wschodnich w latach 1942-1947.

Obchody w asyście wojskowej zainaugurowała Msza św. w Katedrze Polowej Wojska Polskiego.


Modlono się w intencji obywateli II RP pomordowanych w bestialski sposób przez członków Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów (OUN-B) i oddziały Ukraińskiej Powstańczej Armii (UPA), a także w intencji poległych, zmarłych i żyjących żołnierzy 27. Wołyńskiej Dywizji Piechoty Armii Krajowej.

W Eucharystii uczestniczyli Weterani AK, rodziny ofiar „Rzezi Wołyńskiej”, przedstawiciele polskich władz (m. in.  sekretarz stanu w kancelarii Prezydenta Wojciech KOLARSKI) i instytucji państwowych, Attache ds. Kultury Ambasady Ukrainy w RP Wasyl MELNYCHUK, przedstawiciele służb mundurowych i organizacji senioralnych, duchowieństwo, poczty sztandarowe i mieszkańcy Warszawy.

Naszą Organizację reprezentował płk dypl. pil. Jan URBANIAK – Prezes Stow. „Promocja-
77”, Sekretarz Oddziału Warszawsko-Maz. SSLW RP, Członek Zarządu Głównego Światowego Stowarzyszenia Lotników Polskich i Członek Mazowieckiego Zarządu Wojewódzkiego Związku Żołnierzy WP. Przed nabożeństwem Szef Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych złożył wieniec przed tablicą upamiętniającą ofiary ludobójstwa oraz rocznicę „Krwawej niedzieli” znajdującą się w kruchcie katedry.
 
Następnie uroczystości przeniosły się na Plac Marszałka Józefa Piłsudskiego.

Pan Minister Stanisław WZIĄTEK docenił naszą obecność na uroczystościach państwowych!
 



Tam liczne delegacje złożyły na płycie Grobu Nieznanego Żołnierza wieńce i kwiaty.

Szef Urzędu wraz z weteranami i ocalałymi z Kresów oraz przedstawicielami urzędów państwowych  zapalili białe i czerwone znicze przed tablicami upamiętniającymi miejsca samoobrony ludności polskiej przed atakami ukraińskich nacjonalistów.
Główna część obchodów miała miejsce na Skwerze Wołyńskim w Warszawie.

W uroczystości uczestniczyli m.in. Wojciech KOLARSKI - Sekretarz Stanu w KPRP, Krzysztof BOSAK - Wicemarszałek Sejmu RP, Karolina ZIOŁO – PUŻAK - Zastępca Szefa kancelarii Senatu, Paweł BEJDA - sekretarz Stanu w Ministerstwie Obrony Narodowej, Paweł KOWAL - Poseł i Przewodniczący Rady ds. Współpracy z Ukrainą, gen. bryg. Tomasz DOMINIKOWSKI - Dowódca Garnizonu Warszawa, prof. Grzegorz MOTYKA - dyrektor Wojskowego Biura Historycznego, dr Jan TARCZYŃSKI - dyrektor Centralnej Biblioteki Wojskowej oraz Muzeum Żołnierzy Wyklętych i Więźniów Politycznych PRL.


Minister PARELL w swoim przemówieniu zaznaczył, że strona polska nie idealizuje stosunków polsko-ukraińskich w okresie II Rzeczypospolitej, które były dalekie od poprawności. Jego zdaniem nic nie może jednak usprawiedliwić zbrodni ludobójstwa popełnionych przez ukraińskich nacjonalistów, na tysiącach mieszkańców Wołynia i Galicji. Ich ogrom, mimo upływu lat wciąż przeraża.  Z tym większą goryczą odbieramy trwający od kilku lat regres w dziele pojednania na polu historii. Pamiętamy, iż do roku 2017 odbywały się ekshumacje i powstawały pomniki stawiane pomordowanym. Prowadzone były badania naukowe. Działo się to mniej lub bardziej intensywnie, wśród mniejszych lub większych napięć. Ale się działo. I mimo problemów, napawało nadzieją na przyszłość. Życzymy sobie więc co najmniej powrotu do tego stanu. Chcemy zamknąć tę trudna kartę dziejową, wyrażając przekonanie, że jest to droga do pełnego pojednania obecnych i przyszłych pokoleń Polaków i Ukraińców.


List do uczestników uroczystości skierował prezydent Andrzej DUDA, który odczytał sekretarz stanu w Kancelarii Prezydenta Wojciech KOLARSKI.

Głos zabrał także prezes Instytutu Pamięci Narodowej Karol NAWROCKI, który zaapelował o ekshumacje pomordowanych przez nacjonalistów ukraińskich Polaków, których szczątki w leżą w bezimiennych dołach, a ich rodziny żądają godnego pochówku.  


Modlitwę ekumeniczną w intencji pomordowanych odmówili przedstawiciele Ordynariatu Polowego WP, Ewangelickiego Duszpasterstwa Wojskowego, Prawosławnego Ordynariatu WP oraz Kościoła Greckokatolickiego.

Oficer Dowództwa Garnizonu Warszawskiego odczytał „Apel Pamięci”, a kompania honorowa  oddała „salwę honorową”.


Obecne delegacje złożyły wieńce i wiązanki kwiatów pod „Pomnikiem Rzezi Wołyńskiej”. Wieniec „Szachownicę Lotniczą" złożył także w imieniu naszej Organiazacji płk dypl. pil. inż. Jan URBANIAK.


Uczestnicy uroczystości udali się następnie pod „Pomnik Żołnierzy 27. Wołyńskiej Dywizji Piechoty AK”.

Tam również  oddano hołd poległym, zmarłym i żyjącym żołnierzom tej jednostki, którzy organizowali obronę ludności Wołynia przed ukraińskimi nacjonalistami i wspomagającą ich ludnością ukraińską.

Notka:
W niedzielę, 11 lipca 1943 roku, oddziały Ukraińskiej Powstańczej Armii dokonały skoordynowanego ataku na 150 polskich miejscowościach, głównie w powiatach kowelskim, horochowskim i włodzimierskim. Było to apogeum mordów dokonywanych przez ukraińskich nacjonalistów przy pomocy ukraińskiej ludności od 1942 roku, w następnych dniach masakry były kontynuowane. Zbrodnię, kwalifikowaną przez pion śledczy IPN jako ludobójstwo, przeprowadzili nacjonaliści ukraińscy z OUN-B i UPA na ludności polskiej Wołynia, Galicji Wschodniej, a także części Lubelszczyzny, Podkarpacia i Polesia. Szacuje się, że w jej wyniku tylko w latach 1943–1945 zamordowano ok. 100 tys. Polaków. Ludność polska ginęła od kul, siekier, wideł, noży i innych narzędzi, nierzadko w kościołach podczas Mszy św. i nabożeństw. 22 lipca 2016 r. Sejm RP ustanowił 11 lipca Narodowym Dniem Pamięci Ofiar Ludobójstwa dokonanego przez ukraińskich nacjonalistów na obywatelach II Rzeczypospolitej Polskiej.
Rzeź wołyńska (1943-1944) była antypolską czystką etniczną, przeprowadzoną przez nacjonalistów ukraińskich. Miała charakter ludobójstwa. Organizacja Nacjonalistów Ukraińskich pod wodzą Stepana Bandery oraz jej zbrojne ramię Ukraińska Armia Powstańcza zbrodnię określili mianem "akcji antypolskiej".  Według niektórych szacunków członkowie OUN i UPA zamordowali w latach 1943-1944 na Wołyniu i w Galicji Wschodniej ok. 100 tys. Polaków (według niektórych historyków nawet 130 tys.).

J.U.


DOKTORAT PIOTRA KUDELSKIEGO

9 lipca 2024 r. godz. 11:00 w audytorium im. Stanisława Noakowskiego Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej przy ul. Koszykowej 55 w Warszawie odbyła się publiczna obrona rozprawy doktorskiej mgr. inż. arch. Piotra KUDELSKIEGO.

Tytuł rozprawy „Współczesne upamiętnienia w Polsce, studium semantyki form rzeźbiarskich” uwzględnia m.in. ideę budowy Pomnika „Chwała Lotnikom Polskim” na Wojskowym Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie, którego doktorant jest projektantem i członkiem Oddziału Warszawsko-Maz SSLW RP.

W Auli Wydziału zasiedli: promotor - dr hab. inż. arch. Mirosław ORZECHOWSKI, prof. uczelni Politechnika Warszawska oraz recenzenci - prof. dr hab. Maciej ALEKSANDROWICZ z Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie i dr hab. inż. arch. Natalia BĄBA-CIOSEK, prof. uczelni Politechnika Śląska.

Wśród publiczności liczną grupę stanowili lotnicy: gen. bryg. pil. Roman HARMOZA, płk dr inż. Henryk CZYŻYK, płk dypl. pil. Stefan RYBIŃSKI i kpt. nawig. mgr inż. Stanisław SUMERA oraz płk dypl. pil. inż. Jan URBANIAK reprezentujący Stow. „promocja-77 WOSL” .

 

Szczególne wsparcie dla doktoranta stanowiła Rodzina: Żona i syn Janek.

Należy wspomnieć, że dr inż. arch. Piotr KUDELSKI jako syn ś.p. ppłk. pil.  Jana KUDELSKIEGO bez problemu uzyskał stopień naukowy DOKTORA, co przyniosło chwałę także naszej Organizacji.

Płk dypl. pil. inż. Jan URBANIAK wręczył w imieniu Stowarzyszenia Seniorów LW RP podziękowania członkom Rady Wydziału.

Gen. bryg. pil. Roman HARMOZA pogratulował Panu Doktorowi i wręczył symbol Oskara z dedykacją.

 

 


Po uroczystości wszyscy obecni na rozprawie spotkali się przy kawie
w Bibliotece Uczelnianej.


 POMOCNICZA SŁUŻBA KOBIET 1941-1946



2 lipca 2024 R. w siedzibie Stowarzyszenia Wspólnota Polska PRZY uL. Krakowskie Przedmieście 64 w Warszawie odbyło się uroczyste otwarcie wystawy planszowej „POMOCNICZA SŁUŻBA KOBIET W POLSKICH SIŁACH ZBROJNYCH NA ZACHODZIE 1941-
1946”. Ekspozycja została przygotowana przez Centralną Bibliotekę Wojskową im. Marszałka Józefa Piłsudskiego w ramach obchodów 80. rocznicy Bitwy o Monte Cassino.

W spotkaniu poprzedzającym otwarcie wystawy uczestniczyli m. in. przedstawiciele Prezydenta RP, wojska, policji, historycy, mediów, organizacji pozarządowych i pracownicy CBW.

Wśród zaproszonych gości był także płk dypl. pil. inż. Jan URBANIAK, który reprezentował Stowarzyszenie "Promocja-77 WOSL".


Uroczystość rozpoczął dr Jan TARCZYŃSKI - Dyrektor Centralnej Biblioteki Wojskowej, który powitał przybyłych gości i wygłosił okolicznościowe przemówienie.


Następnie głos zabrał minister Stanisław WZIĄTEK - podsekretarz Stan w MON, który powiedział, że wystawa jest hołdem dla kobiet, które odgrywały pomocnicze role w polskiej armii. Pokazuje też ich zasługi w czasie II wojny światowej. Odczytano także list okolicznościowy, nadesłany z okazji uroczystości przez Marszałek Senatu RP Małgorzatę KIDAWĘ-BŁOŃSKĄ.

Pani mjr Nina KACZMAREK - Przewodnicząca Rady ds. Wojskowej Służby Kobiet w resorcie obrony narodowej przedstawiła zebranym szczegóły dotyczące współczesnej służby kobiet w Siłach Zbrojnych RP.

Prof. Jerzy Jurkiewicz oddał w swoim wystąpieniu hołd bohaterkom służby pomocniczej Powstania Warszawskiego.


Wprowadzenie historyczne przed otwarciem wystawy wygłosił prof. Janusz ODZIEMKOWSKI.


Symboliczne przecięcie wstęgi otworzyło wystawę.


Po czym uczestnicy uroczystości  udali się na jej zwiedzanie.

Nie mniejsze zainteresowanie wzbudzały współczesne Panie w żołnierskich mundurach!

Pan Dyrektor Jan TARCZYŃSKI podziękował za obecność przedstawiciela Stowarzyszenia "Promocja-77 WOSL".


Przekazał pozdrowienia dla Zarządu i Członków naszej Organizacji.

Notka:

Pomocnicza Służba Kobiet powstała rozkazem gen. Władysława Andersa, dowódcy Polskich Sił Zbrojnych w ZSRS, ze stycznia 1942 roku w ramach budowania polskiej armii w Związku Sowieckim. Wstępowały do niej Polki zwalniane z łagrów i kołchozów. Inspektorkami PSK były Władysława Piechowska, działaczka kobiecego ruchu niepodległościowego, i Bronisława Wysłouchowa, żołnierz AK. Ochotniczki po przejściu przeszkolenia pełniły służbę w kancelariach, magazynach, wartowniach, kuchniach i szpitalach. „Pestki” razem z Armią Andersa ewakuowano na Bliski Wschód, a potem wraz z 2 Korpusem część z nich wyjechała do Włoch.


POGRZEB  POR. STRZ. POKD. – R/TELG. MIECZYSŁAWA FRĄCKIEWICZA


W dniu 24.06.2024 r. o godz. 11.30 w Kościele Rzymsko – katolickim w BURY ST. EDMONDS (ok. 
150 km Płn. Wsch. LUTON), odbył się pogrzeb 104-letniego porucznika strzelca pokładowego radiotelegrafisty  radiooperatora Mieczysława FRĄCKIEWICZA (Michaela Johna FRANKLINA) - lotnika 304 Dywizjonu Bombowego Ziemi Śląskiej, Członka Honorowego Stowarzyszenia „Promocja-77 Wyższej Oficerskiej Szkoły Lotniczej” – zmarłego 03.06.2024 r.

W mszy św. żałobnej uczestniczyło ok. 50 - 60 osób, a scenariusz uroczystości przygotowały Córki Pana Mieczysława razem z księdzem.

Trzy Poczty Sztandarowe: Replika Sztandaru Polskich Sił Powietrznych – Sztandarowy Pan BIEDZIUK oraz dwa Sztandary RAF – Sztandarowi – podoficerowie lotnicy kombatanci RAF, towarzyszyły trumnie wnoszonej do Kościoła. Obecni byli kadeci FAF dowodzeni przez oficera w stopniu majora.

Na zakończenie mszy odprawianej przez kapelana środowisk kombatanckich glos zabrał Konsul Gen. RP w Wlk. Bryt., który odczytał list od Prezydenta RP. Natomiast Attache  gen. bryg. Michał SPRENGEL odczytał list od Ministra Obrony Narodowej.

Płk PAWLICKI – Z-ca Attache odczytał list od Szefa Urzędu ds. Kombatantów
i Osób Represjonowanych.


Życiorys  por.  M. FRĄCKIEWICZA (po ang.) przedstawiła  Pani Jadwiga  KUNICKA.

Po Mszy Św. trumnę ze zwłokami M. FRĄCKIEWICZA odprowadzono na Cmentarz Parafialny Kościoła St. LEONARDS. Uczestniczyła tam tylko najbliższa Rodzina.
 

Stowarzyszenie „Promocja-77 WOSL” w ceremonii pogrzebowej Por. Mieczysława FRĄCKIEWICZA reprezentował gen. dyw. nawig. Zbigniew GALEC w towarzystwie Córki Katarzyny i Wnuka Janka (lat 6,5 ), który złożył przy trumnie Zmarłego biało-czerwone róże przewiązane wstążką w barwach narodowych.


Uczestnicy uroczystości pogrzebowych zaproszeni zostali na refreshments  (stypę) do ładnego lokalu – klubu mieszczącego się w byłym obiekcie wojskowym, na którego piętrze zrekonstruowano Salę Operacyjną kierowania pracą terenowych Punktów Obserwacyjno – Meldunkowych (2-3 osobowych), usytuowanych co kilka km., wyposażonych w środki łączności, lornetki, kompasy, tabele kodowe umożliwiające złożenie meldunków
o zaobserwowanym przelocie samolotów nieprzyjaciela, ich typów, kierunku lotu, składu i wielkości grupy.

Było to uzupełnieniem obrazu sytuacji powietrznej w danym rejonie, przekazywanej przez stacje radiolokacyjne i stanowiącej podstawę przy podejmowaniu decyzji przez Dowództwo Grupy Myśliwskiej o ilości myśliwców wydzielanych z określonej bazy lotniczej do odparcia nalotu. 
Takie Centrum Operacyjne Grupy Myśliwskiej w rej. LONDYNU wizytował Prezes – płk dypl. pil. inż. Jan URBANIAK, o czym złożył pisemną relację ok. 2 lata temu na naszej stronie internetowej.

Gen. dyw. nawig. inż. Zbigniew GALEC udzielił wywiadu TVP POLONIA.

Notatka informacyjna.
Scenariusz uroczystości przewidywał tylko trzy wystąpienia (było cztery).
W związku z tym rys żołnierskiej i lotniczej drogi por. Mieczysława FRĄCKIEWICZA przygotowany przez gen. dyw. nawig. inż. Zbigniewa GALCA przekazano do „protokołu”, którego treść jest następująca:

„Ladis and Gentelmens!

I am going to make the speech in Polish, because I know that The Late Mieczysław, whum I had the honour to meet and visit at his Doughters home, wish for it. Even though He spent over 80 years on the hospitable British Soil and 
England become His second Homeland, He never forgot Poland and the Polish language.
Panie, Panowie !

Uczestniczymy w Ostatniej Drodze, by z czcią i należnymi honorami pożegnać zmarłego Lotnika. Przybyliśmy z różnych miejsc W. Brytanii, a także z Polski, by ostatni raz towarzyszyć byłemu żołnierzowi – oficerowi WP, bohaterskiemu Lotnikowi 304 Dywizjonu Bombowego, byłemu „Sybirakowi” (wówczas młodemu człowiekowi głodzonemu i siłą zmuszanemu do niewolniczej pracy w Związku Sowieckim, za to tylko, że był Polakiem), żołnierzowi Armii Andersa, który przeszedł szlak przez Bliski Wschód, by następnie jako żołnierz ochotnik trafić do Polskich Sił Powietrznych jako polski lotnik w Anglii i walczyć z Niemcami.

Ten niebywale odważny i waleczny Lotnik 304 Dywizjonu Bombowego Ziemi Śląskiej to Por. Strz. Pokd. Rtel. i Roper. pokładowej stacji radiolokacyjnej. Choć nigdy sam nie uważał się za bohatera, to śmiało mógłby swoimi czynami wojennymi obdzielić niejeden scenariusz filmowy, czy treść zapierającej dech w piersi, książki przygodowej i zarazem dramatu.

Mieczysław Frąckiewicz urodził się 3 listopada 1919r. w SOPOĆKINIE pow. AUGUSTÓW (po wojnie te tereny odebrano POLSCE i przyłączono do ZSRR). Jako młody człowiek przeżył traumę, podobnie jak miliony Polaków po napaści Niemiec na POLSKĘ 01.09. 1939 r. , a po napaści 17.09.1939r. Związku Sowieckiego na Polskę, przeżył kolejny dramat. Wkrótce, wraz z całą Rodziną, został wywieziony w głąb Rosji, tylko za to, że był Polakiem. Został oddzielony od Rodziny i skierowany do niewolniczej pracy o głodzie, w niebywale ciężkich warunkach, przy budowie linii kolejowej. Najbliższej Rodziny nigdy później już nie zobaczył.

Pod koniec 1941 r., pod naciskiem przywódców państw Zachodnich (w tym premiera CHURCHILA) STALIN zdecydował o zwolnieniu części Polaków z obozów pracy i wyraził zgodę na tworzenie z nich wojska. Mieczysław zgłosił się ochotniczo do tworzonej Armii ANDERSA. Rozpoczął służbę w 14 Pułku Piechoty. Razem z Pułkiem był ewakuowany z ZSRR do PERSJI, a następnie do IRAKU.

Pod koniec 1942 r. zgłosił się jako żołnierz – ochotnik do służby w Lotnictwie Polskim. W marcu 1943 r., po długiej i niebezpiecznej podróży morskiej dotarł na Wyspy Brytyjskie. Po przejściu badań lotniczo – lekarskich, rozpoczął szkolenie lotnicze, w tym kursy w Bazie Lotniczej KIRKHAN oraz BLACKPOOL. Został strzelcem pokładowym – radiotelegrafistą i otrzymał przydział do załogi lotniczej samolotu WELLINGTON w 304 Dywizjonie Bombowym Ziemi Śląskiej.

Olbrzymie straty wśród personelu latającego 304 Dywizjonu Bombowego w lotach nad Niemcy, spowodowały że Dowództwo Grupy Bombowej zdecydowało o przeniesieniu Dywizjonu do Dowództwa Obrony Wybrzeża i wykorzystaniu go głównie do walki z niemieckimi okrętami podwodnymi na ATLANTYKU i w ZATOCE BISKAJSKIEJ. Samoloty WELLINGTON 304 DB wyposażono w pokładowe stacje radiolokacyjne i uzbrojenie do niszczenia U-BOOT-ów. 
Mieczysław Frąckiewicz odbył kolejny kurs i otrzymał specjalność radiooperatora pokładowej stacji radiolokacyjnej. Loty w obronie wybrzeża, wcale nie były dużo bezpieczniejsze niż loty w głąb Niemiec – o czym świadczą kolejne dziesiątki Lotników poległych nad morzem. Loty były również bardziej wyczerpujące – trwające 9 – 10 i więcej godz., a więc ok. 2 razy dłużej niż loty na bombardowanie nad lądem. Wiele misji w których uczestniczył Mieczysław, kończyło się wielogodzinnym przeszukiwaniem bezkresu oceanu – przysłowiowym „szukaniu igły w stogu siana”. W niektórych lotach uzyskiwano kontakt elektroniczny z nieprzyjacielskim okrętem, ale bez ostatecznego skutku w postaci zniszczenia okrętu.02.04.1945 r. załoga WELLINGTONA GR -XIV QD-7 w składzie której był Plut. Strz. Pokd. – Ropr. Mieczysław FRĄCKIEWICZ, po elektronicznym wykryciu okrętu nieprzyjaciela, wyszła w rejon morski (wskazany prawdopodobnie przez Mieczysława), wykryła wzrokowo i rozpoznała niemiecki -częściowo wynurzony okręt podwodny nabierający powietrza dla marynarzy i przedziału akumulatorowego. Załoga bombowca wykonała atak bombami głębinowymi i po gwałtownym zwrocie bojowym, celem uniknięcia ewentualnego ognia przeciwlotniczego z okrętu, ostrzelała go z broni pokładowej. Załoga oznaczyła markerami rejon ataku i natychmiast złożyła meldunek radiowy podając dokładną pozycję zaatakowanego okrętu. Dowództwo Obrony Wybrzeża wysłało okręty w rejon wskazany przez polską załogę. Marynarze Royal Nave stwierdzili ślady zniszczenia okrętu. Admiralicja brytyjska wydała Komunikat o zniszczeniu okrętu U-BOOT U-321 przez POLSKĄ Załogę Lotniczą. Był to ogromny sukces Polskich Lotników i indywidualny Mieczysława FRĄCKIEWICZA.
Po zakończeniu II wojny światowej 304 DB został przeformowany w Jednostkę Transportową. Mieczysław latał jako telegrafista m. in. na samolotach HALIFAX – z pasażerami z W. BRYTANII do innych krajów EUROPY. Szeregi Lotnictwa opuścił po rozformowaniu Dywizjonu. 
Ożenił się z Brytyjką i doczekał 2 Córek. Do POLSKI nigdy nie wrócił, bo ”Jego POLSKI” już nie było! Tam gdzie mieszkał był „Sojuz”. Założył własną dobrze prosperującą firmę, w której przepracował kolejne kilkadziesiąt lat. Uczestniczył w życiu społeczności lotniczej do ostatnich swoich dni. Jeszcze pod koniec kwietnia 2024 r. brał udział w uroczystościach poświęconych udziałowi załóg Dywizjonów Bombowych w walce u boku Aliantów przeciwko Niemcom. Przecinał wstęgę w nowo otwartym muzeum.
W czasie II wojny światowej Mieczysław FRĄCKIEWICZ wykonał 27 misji bojowych. Był zawsze dyspozycyjny i gotów do każdego lotu, choć tak On, jak i pozostali Lotnicy byli świadomi faktu, że to może być ich ostatnia misja. Wszak z lotu nie wróciło w 304 DB ogółem 182 Lotników, a 34 samoloty zostały zniszczone.

Za odwagę i olbrzymie poświęcenie był wyróżniany i odznaczony:

- Krzyżem Walecznych – dwukrotnie;

- Medalem Lotniczym -dwukrotnie;

- Polowym Znakiem Strzelca Pokładowego – Radiotelegrafisty 
- Brytyjskimi medalami wojskowymi.

W grudniu 2019 r. Prezydent RP Andrzej DUDA wręczył Mieczysławowi FRĄCKIEWICZOWI nominację Oficerską na stopień Podporucznika WP oraz Złoty Medal za zasługi dla Obronności Kraju nadany przez Ministra ON, a także Krzyż Zesłańców Sybiru. 11 listopada 2021r. Ambasador RP w LONDYNIE nadał Mieczysławowi medal PRO PATRIA.

03.06.2024 r. serce nieustraszonego, bohaterskiego i pogodnego – ponad 104-letniego Lotnika 304 Dywizjonu Bombowego przestało bić.

Żegnaj Por. Strzelcu Pokładowy, Radiooperatorze  Mieczysławie FRĄCKIEWICZU.

Żegnaj Członku Honorowy Stowarzyszenia Oficerów „Promocja -77 Wyższej Oficerskiej Szkoły Lotniczej”, gdzie ponad 200 Lotników przyjęło Ciebie – nieco starszego Kolegę z wielką estymą i szacunkiem, a po Twoim odejściu czują pustkę.

CZEŚĆ Twojej Pamięci.”

Zbigniew Galec.


NARODOWY DZIEŃ PAMIĘCI OFIAR NIEMIECKICH NAZISTOWSKICH OBOZÓW KONCENTRACYJNYCH
I OBOZÓW ZAGŁADY.


12 czerwca 2024 r. w Warszawie na dziedzińcu Muzeum Więzienia Pawiak odbyły się obchody Narodowego Dnia Pamięci Ofiar Niemieckich Nazistowskich Obozów Koncentracyjnych i Obozów Zagłady. Obchody poprzedziła minuta ciszy dla uczczenia pamięci sierż. Mateusza Sitka, żołnierza Wojska Polskiego, który zmarł po ataku migranta na granicy polsko-białoruskiej.


Uroczystość upamiętnienia ofiar niemieckich obozów koncentracyjnych i zagłady zorganizował Urząd do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych, Muzeum Niepodległości i Polski Związek Byłych Więźniów Politycznych Hitlerowskich Więzień i Obozów Koncentracyjnych.

W wydarzeniu wzięli udział byli więźniowie, kombatanci i weterani.

Obecni byli także: reprezentujący Prezydenta RP Łukasz KUDLICKI - doradca szefa BBN, reprezentujący ministra rodziny, pracy i polityki społecznej minister Sebastian GAJEWSKI - podsekretarz stanu w ministerstwie, minister Stanisław WZIĄTEK - podsekretarz stanu w MON, reprezentujący ministra spraw zagranicznych Paweł RADOMSKI - dyrektor Departamentu Narodów Zjednoczonych i Praw Człowieka w MSZ,
Adam SIWEK - dyrektor Biura Upamiętniania Walk i Męczeństwa IPN, Ambasador Republiki Austrii w RP Andreas STADLER, przedstawiciel Ambasady Republiki Federalnej Niemiec Lorenz BARTH, parlamentarzyści, przedstawiciele władz samorządowych i instytucji centralnych, a także żołnierze oraz funkcjonariusze służb mundurowych.

W uroczystości wzięli udział członkowie Oddziału Warszawsko-Maz. SSLW RP oraz Stowarzyszenia Lotników Polskich.
Na zaproszenie Szefa Urzędu ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych w uroczystościach uczestniczył płk dypl. pil. inż. Jan URBANIAK – Prezes Stowarzyszenia „Promocja -77 WOSL”.

Okolicznościowe przemówienie wygłosił Lech PARELL - Szef Uds.KiOR stwierdzając m.in.: „Symbolem męczeństwa Polaków, Żydów, Romów i przedstawicieli innych europejskich narodów stały się w owym czasie obozy: Auschwitz-Birkenau i Stutthof, Majdanek, Sobibór i Treblinka, Mauthausen-Gusen, Dachau i Ravensbrück. Wyjątkowym na naszych ziemiach, obrazującym szczególne okrucieństwo okupanta, był łódzki obóz koncentracyjny przeznaczony wyłącznie dla polskich dzieci.”

Minister Stanisław WZIĄTEK podkreślił, że obecność zgromadzonych na obchodach jest znakiem pamięci, którą określił powinnością współczesnych. Wyraził największy szacunek i potwierdził, że będziemy pamiętać o cierpieniach więźniów, ale także że będziemy robić wszystko, aby nigdy takie chwile się nie pojawiły ponownie.

O pamięci przekazywanej kolejnym pokoleniom mówiła również Beata MICHALEC, zastępca dyrektora Muzeum Niepodległości.

W przemówieniu Stanisław ZALEWSKI – Prezes Polskiego Związku Byłych Więźniów Politycznych Hitlerowskich Więzień i Obozów Koncentracyjnych, były więzień obozu Auschwitz-Birkenau, przywołał słowa Benedykta XVI, które ten wypowiedział w trakcie wizyty w oświęcimskim obozie: „W miejscu takim jak to, brakuje słów, a w przerażającej ciszy serce woła do Boga: Panie, dlaczego milczałeś? Dlaczego na to przyzwoliłeś?”. Poruszył kwestię wybaczenia, odpuszczenia winy, zapomnienia krzywdy czy zaniechania zadośćuczynienia.

Podczas modlitwy ekumenicznej ks. płk Sebastian PIEKARSKI odmówił modlitwę „Ojcze nasz”, w intencji pokoju oraz wszystkich pomordowanych. Modlitwy poprowadzili również ks. płk. Aleksy ANDREJUK z prawosławnego ordynariatu polowego oraz ks. Daniel FEREK z ewangelickiego duszpasterstwa wojskowego.

Obecne delegacje złożyły pod Drzewem Pawiackim wieńce, kwiaty i znicze.

Wieniec „Szachownicę Lotniczą” złożyła także delegacja Stowarzyszenia Promocja-77 WOSL”.

Lotnicy - Seniorzy oddali honory pomordowanym.

Wspólne, pamiątkowe  zdjęcia z Lechem PARELLEM - Szefem Uds. KiOR oraz Ministrem Stanisławem WZIĄTKIEM – podsekretarzem Stanu w MON zakończyły uroczystość.
Notka:

14 czerwca 1940 r. do niemieckiego obozu koncentracyjnego Auschwitz dotarł pierwszy masowy transport 728 Polaków z więzienia w Tarnowie. Wśród zesłanych dominowali więźniowie polityczni z południowych ziem okupowanej Polski, żołnierze polskiego września, członkowie organizacji podziemnych, młodzież gimnazjalna i studencka oraz niewielka grupa polskich Żydów. W ciągu dwóch pierwszych lat działania obozu Auschwitz jego więźniami i ofiarami byli głównie Polacy. Od 2006 r. decyzją Sejmu rocznica pierwszego transportu Polaków do KL Auschwitz obchodzona była jako Narodowy Dzień Pamięci Ofiar Nazistowskich Obozów Koncentracyjnych. Dopiero w 2015 r. zgodnie z prawdą historyczną o charakterze obozów i sprawcach popełnionych w nich zbrodni specjalną uchwałą Sejm zmodyfikował nazwę na Narodowy Dzień Pamięci Ofiar Niemieckich Nazistowskich Obozów Koncentracyjnych i Obozów Zagłady.

J. U.


SENIORZY LOTNICTWA WOJSKOWEGO W LORETTO

 


W dniu 19 maja 2024 roku lotnicy z Oddziału Warszawsko-Mazowieckiego Stowarzyszenia Seniorów Lotnictwa Wojskowego RP, Stowarzyszenia Lotników Polskich oraz Warszawskiego Klubu Seniorów Lotnictwa  zorganizowali podróż historyczno-religijną  do Sanktuarium Matki Boskiej Loretańskiej w Loretto.
Należy wyjaśnić, że nie chodzi tutaj o Loreto k. Ancony we Włoszech, lecz o polskie sanktuarium o tej samej nazwie (mała różnica w pisowni) zlokalizowane
14 km na południowy wschód od Wyszkowa w malowniczych Lasach Łochowskich. Sanktuarium zostało założone w roku 1928 przez bł. ks. Ignacego KŁOPOTOWSKIEGO - założyciela Zgromadzenia Sióstr Loretanek. W kompleksie znajduje się między innymi, kościół w stylu neoromańskim, nowicjat Sióstr Loretanek, dom opieki, księgarnia, kawiarnia oraz obszerny parking. Matka Boska Loretańska (la Madonna di Loreto), tak pięknie przedstawiona przez renesansowego mistrza Michaelangelo Merisi da CARAVAGGIO, decyzją Papieża Benedykta XV z 1920 roku została ustanowiona patronką lotników.

Przed nabożeństwem w prezbiterium kościoła została wystawiona replika Sztandaru Lotników Polskich na Zachodzie. Historie Sztandaru przedstawił uczestnikom mszy św.   Kol.  Jan STEFANIAK – przedstawiciel seniorów lotnictwa cywilnego RP.

Delegacja lotników w składzie Pani Joanna FILIPOWICZ i płk dypl. pil. Stefan RYBIŃSKI złożyli pod figurą Matki Boskiej Loretańskiej złożyli wieniec „Szachownicę –Lotniczą”.

Lotnicy z okazji Zielonych Świątek zamówili mszę świętą koncelebrowaną w intencji zmarłych Lotników, której przewodniczył O. Ireneusz MATYSIAK – Asystent Kościelny Rodziny Loretańskiej. W okolicznościowej homilii, duchowny zaakcentował rolę wiary w niezwykle trudnych chwilach, których doświadczają lotnicy. W czasie mszy, została również przywołana pamięć członków Stowarzyszenia, którzy odeszli na wieczną wartę.

 

 

Nasi przedstawiciele też zostali włączenie w celebrę mszy św.

Mszę zakończono wspólnym zdjęciem w kościele.

Po uroczystości, uczestnicy zapoznali się z historią obiektu i jego rolą, co zostało szczegółowo przedstawione przez jedną z Sióstr Przewodniczek. 

Zostały również wykonane pamiątkowe fotografie. 

W spotkaniu, uczestniczyli, miedzy innymi: gen. broni pil. dr Sławomir DYGNATOWSKI – Prezes Oddziału Warszawsko-Mazowieckiego Stowarzyszenia Seniorów Lotnictwa Wojskowego RP wraz z małżonką, gen. bryg. pil. Roman HARMOZA Honorowy Prezes OWM SSLW RP – inicjator obchodów w Loretto, płk dr inż. Henryk CZYŻYK – V-ce Prezes OWM SSLW RP, por. nawigator inż. Piotr SKRZYŃSKI - Prezes Stowarzyszenia Lotników Polskich oraz płk dypl. pil. Stefan RYBIŃSKI – koordynator wydarzenia w dniu 19 maja 2024 r.

 

 


W uroczystościach uczestniczył przedstawiciel Stowarzyszenia „Promocja-77 WOSL” płk dypl. pil. inż. Jan URBANIAK z Małżonką oraz Kol. Bożena POMACHO, siostra por. pil. inż. Mirosława KARPIŃSKIEGO tragicznie zmarłego pilota 103 Pułku Lotnictwa.

Był z nami także kmdr dr Józef KOWALEWSKI – Wiceprezes  ds. edukacji, kultury i mediów Okręgu Mazowieckiego Ligi Morskiej i Rzecznej w Wyszkowie wraz z małżonką Teresą. Okręg Mazowiecki Ligi Morskiej i Rzecznej reprezentował kmdr dr Józef KOWALEWSKI V-ce Prezes OM LMiR ds. wraz z małżonka Teresą. Okręg Mazowiecki LMiR to wieloletni, wypróbowany partner warszawskich stowarzyszeń lotniczych, nie szczędzący wysiłku na rzecz działalności propagującej etos Wojska Polskiego.



54. ROCZNICA ŚMIERCI GEN. ANDERSA I 80. ROCZNICA ROZPOCZĘCIA BITWY O MONTE CASSINO

Także w dniu 11 maja 2024 r.  o godz. 15.00 w Ogrodzie Krasińskich, przy Pomniku Bitwy o Monte Cassino (niedaleko Placu Bankowego) odbyły się uroczystości upamiętniające 54. rocznicę śmierci gen. Władysława Andersa oraz 80. rocznicę bitwy o Monte Cassino.


Uroczystość zorganizował Urząd ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych.


Przy Pomniku Bitwy o Monte Cassino zebrali się przedstawiciele instytucji państwowych, służb mundurowych MSWiA, organizacji pozarządowych, duchowieństwo, parlamentarzyści, kombatanci i weterani oraz młodzież szkolna.



Obecni byli przedstawiciele wojska, m.in. gen. broni
Adam JOKS - dowódca 2 Korpusu Polskiego-Dowódca Komponentu Lądowego, a także attaché ambasad państw uczestniczących w bitwie o Monte Cassino.

W uroczystości wziął udział żołnierz 2. Korpusu Polskiego Tadeusz SKUP, weteran walk o niepodległość i uczestnik kampanii włoskiej.


Przemówienie okolicznościowe wygłosił Minister Lech PARELL - Szef Uds.KiOR .


Pod pomnikiem Bitwy o Monte Cassino uczestnicy uroczystości złożyli wieńce i wiązanki kwiatów. Odegrana została pieśń „Czerwone maki na Monte Cassino” i odmówiona modlitwa ekumeniczna, której przewodniczył bp Wiesław LECHOWICZ.


Odczytano Apel Pamięci, po którym nastąpiła salwa honorowa.
Złożono  wieńce i kwiaty, oddając hołd generałowi Władysławowi ANDERSOWI i jego żołnierzom  bohatersko walczącym w maju 1944 roku w bitwie o Monte Cassino, jednej z najważniejszych bitew II wojny światowej.

Na uroczystość zaproszenie przyjął Prezes Stowarzyszenia "Promocja-77 WOSL" płk dypl. pil. Jan URBANIAK.

Przezes Jan URBANIAK w imieniu  członków naszej  Organizacji złozył pod Pomnikiem Bitwy o Monte Cassino wieniec -„szachownicę lotniczą„.

Obecny był także Poczet Sztandarowy bratniej organizacji senioralnej w składzie: płk pil. mgr inż. Walenty TIEŚLUK, ppłk nawig. Mirosław CZECHOWSKI i chor. Jerzy DAWYNIAK.


Jako nieliczni seniorzy w strojach organizacyjnych wzbudziliśmy zainteresowanie zarówno duchownych jak i obecnych przedstawicieli ambasad.

Poczet Sztandarowy Oddziału W-M SSLW RP z Biskupem Polowym WP dr Wiesławem LECHOWICZEM.

Wspólne zdjęcie z posłanką Joanną KLUZIK – ROSTKOWSKĄ i senatorką Jolantą HIBNER oraz gen. bryg. Kazimierzem DYŃSKIM - Szefem Zarządu Obrony Powietrznej i Przeciwrakietowej – Zastępcą Inspektora Rodzajów Wojsk DG RSZ oraz Kombatantami z Pruszkowa zwieńczyło męczący, ale ważny dzień uroczystości.

J.U. 

 89. ROCZNICA ŚMIERCI MARSZAŁKA JÓZEFA PIŁSUDSKIEGO

 

11 maja 2024 r. w Warszawie obchodzono 89. rocznicę śmierci Marszałka Józefa Piłsudskiego.

Uroczystość rozpoczęła uroczysta zbiórka i zmiana warty przed Grobem Nieznanego Żołnierza, w której wziął udział Poczet Sztandarowy Oddziału W-M SSLW RP w składzie: płk pil. mgr inż. Krzysztof Tuzikiewicz, ppłk nawig. Mirosław CZECHOWSKI i kpt. nawig. mgr inż. Stanisław SUMERA.

Stowarzyszenie "Promocja-77 WOSL" reprezentował płk dypl.pil. Jan URBANIAK – Prezes. 


Po okolicznościowym przemówieniu Ministra Lecha PARELLA - Szefa Urzędu ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych, głównego organizatora uroczystości delegacje instytucji państwowych, samorządowych, służb mundurowych, stowarzyszeń i kombatantów złożyły przed GNŻ wieńce i wiązanki kwiatów.

Po modlitwie wielowyznaniowej przybyłe delegacje udały się pod pomnik Marszałka Józefa Piłsudskiego znajdujący się w sąsiedztwie siedziby Dowództwa Garnizonu Warszawa.


Tam też obecny był Poczet Sztandarowy stanowiący asystę przy skladaniu kwiatów, którym w zastępstwie dowodził tym razem płk URBANIAK.


79. ROCZNICA ZAKOŃCZENIA II WOJNY SWIATOWEJ

8 maja 2024 r. w Warszawie odbyły się uroczystości 79. rocznicy zakończenia II Wojny Światowej.

Na Placu J. Piłsudskiego wkroczyła asysta honorowa z Pułku Reprezentacyjny WP z Chorągwią Wojska Polskiego i pocztem Sztandarowym Miasta Warszawy.

W uroczystości uczestniczyły Poczty Sztandarowe organizacji senioralnych: Oddziału Warszawsko-Maz. SSLW RP oraz Stowarzyszenia Lotników Polskich (skromnie!).

O godz. 12.00 uroczystość rozpoczęła zmiana posterunku honorowego przy Grobie Nieznanego Żołnierza, a przed Grobem Nieznanego Żołnierza zgromadzili się nieliczni kombatanci, weterani walk o niepodległość, seniorzy oraz przedstawiciele naczelnych władz państwowych i młodzież szkolna.

Obecni byli m. in.: podsekretarz stanu w MON Stanisław Wziątek, Poseł na Sejm RP Kamila Gasiuk – Pihowicz, Sekretarz stanu w MSZ Władysław Teofil Bartoszewski, Szef Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych Lech Parnell, Wojewoda Mazowiecki Mariusz Frankowski, reprezentujący Prezydenta RP płk Robert Lach z BBN, zastępca Szefa Sztabu Generalnego dyw. Dariusz Pluta, dowódca Garnizonu Warszawa gen. bryg. Tomasz Dominikowski, oraz przedstawiciele Dowództwa Generalnego RSZ i Dowództwa Operacyjnego.

Na uroczystość przybyli także przedstawiciele ambasad Królestwa Belgii, Republiki Czeskiej, Republiki Francuskiej, Republiki Węgier, Republiki Włoskiej, Państwa Izrael, Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej oraz Stanów Zjednoczonych Ameryki, przedstawiciele Policji i członkowie organizacji kombatanckich. Uroczystość rozpoczęło odśpiewanie Mazurka Dąbrowskiego.

Podczas uroczystości okolicznościowe przemówienie wygłosił Szef UdsKiOR Lech Parell.

Na zaproszenie Szefa Urzędu ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych (organizatora uroczystości) obecna była także delegacja Stowarzyszenia „Promocja-77 WOSL”.

Uroczystość zakończyło złożenie wieńców i kwiatów przed Grobem Nieznanego Żołnierza.

Wieniec naszej Organizacji także znalazł się na płycie Grobu Nieznanego Żołnierza.



LOTNISKO MOKOTOWSKIE

Święto 3 maja 2024 r. było okazją do corocznego spotkania przy pomniku upamiętniającym LOTNISKO MOKOTOWSKIE.
 
Na pomniku umieszczone są dwie tablice z opisem i planem usytuowania lotniska.


Na  Polu Mokotowskim, gdzie uprzątnięto już teren po remoncie alejek zebrali się przedstawiciele Oddziału Warszawsko-Maz. SSLW RP i Warszawskiego Klubu Seniorów Lotnictwa, a Stowarzyszenie „Promocja -77 WOSL” reprezentował Jan Urbaniak – Prezes.


Kol. Andrzej Szymczak  - Prezes WKSL krótko przypomniał dzieje lotniska.


Gen. bryg. pil. Roman HARMOZA słusznie zauważył, że tradycja lotnicza słabnie – 10 przedstawicieli warszawskich organizacji lotniczych to mało.



Prezes Płk Jan Urbaniak zapalił pod pomnikiem znicz, a delegacje złożyły kwiaty.
  



Spotkanie doszło do skutku dzięki Kol. Andrzejowi Szymczakowi, który wciągnął na maszty flagi i zorganizował sprzątanie wokół pomnika.


SYMPOZJUM W JAWORZNIE 

W dniu 19 kwietnia 2024 r. w Młodzieżowym Dom Kultury w Jaworznie odbyło się sympozjum pn. „Podniebne loty Papieża św. Jana Pawła II z lotnikami polskimi”. Wydarzenie to honorowym patronatem objął ks. bp dr Wiesław LECHOWICZ - Biskup Polowy Wojska Polskiego. 

Wśród zaproszonych gości byli m.in. Paweł SILBERT - Prezydent Miasta Jaworzna, Sekretarz Miasta Ewa SIDEŁKO-PALECZNY, prezes senior ŚSLP TADEUSZ ZEMUŁA, oraz przedstawiciele Wojska Polskiego, środowisk lotniczych i naukowych.

Wydarzenie otworzył Prezes ŚSLP gen. broni rez. dr inż. pil. Tadeusz MIKUTEL. Podczas spotkania został wyświetlony m.in. film dokumentalny pt. „Podniebne loty Jana Pawła II”.
Były senator Czesław RYSZKA przedstawił wykład nt. pielgrzymek Jana Pawła II do Ojczyzny.

Do udziału w sympozjum zaproszony został płk dypl. pil. Jan URBANIAK, który jako organizator zabezpieczania pielgrzymek papieskich w Polsce i za granicą wygłosił prelekcję n.t.: „Zabezpieczenie imprez masowych z uwzględnieniem specyfiki pielgrzymek papieskich”.
Obecny na uroczystości Bp Jan ZAJĄC - Emerytowany Biskup Pomocniczy z Łagiewnik Krakowskich – przekazał ciekawą inicjatywę związanąz zamordowaną 24 stycznia 2017 r. w Cochabambie woluntariuszką misji prowadzonej przez Siostry Służebniczki Dębickie w Boliwii.
Helena KMIEĆ – bo o niej mowa – była stewardesą w liniach lotniczych, jednak po kilku latach rezygnując z zawodu nawiązała kontakt z Wolontariatem Misyjnym „Salvator”, prowadzonym przez zgromadzenie Księży Salwatorianów, w którym odkryła swoje powołanie misyjne. Bp Jan ZAJĄC zaapelował, aby w związku z rozpoczętym procesem beatyfikacyjnym „Służebnicy Bożej” Heleny KMIEĆ ustanowić ją PATRONKĄ POLSKICH STEWARDES.
Uroczystość zakończyła wizyta w Sanktuarium Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Jaworznie gdzie zapoznano się z historią Kaplicy Pamięci Narodu i Muzeum Skarbiec ŚSLP.

J.U.


80. LAT TRADYCJI 103. PUŁKU LOTNICTWA

W dniu 12 kwietnia 2024 r. na lotnisku „Warszawa-Babice” odbyła się uroczystość upamiętniająca 80. rocznicę tradycji 103 Pułku Lotnictwa Nadwiślańskich Jednostek Wojskowych MSWiA.

Został on utworzony 50 lat temu, kiedy to na podstawie Zarządzenia Organizacyjnego MSW nr 045 z dnia 5 czerwca 1974 r. przeformowano 103 eskadrę lotniczej łączności w 103 Pułk Lotnictwa Nadwiślańskiej Brygady MSW im. Czwartaków AL. Uroczystość rozpoczęto przy Pomniku Pamięci 103 Pułku Lotnictwa NJW MSWiA, odsłoniętego uroczyście 10 lat temu przy „Wieży” Lotniska, wprowadzeniem Wojskowej Asysty Honorowej i Pocztów Sztandarowych oraz odegraniem Hymnu Państwowego. Organizatorem tego swoistego spotkania pokoleń było Koło nr 35 Związku Żołnierzy Wojska Polskiego i Klub Seniorów 103 Pułku Lotnictwa Oddziału Warszawsko-Maz. Stowarzyszenia Seniorów Lotnictwa Wojskowego RP.


Licznie zgromadzonych żołnierzy i pracowników cywilnych pułku oraz zaproszonych gości: przełożonych, dowódców i reprezentantów instytucje państwowych, na rzecz których pułk realizował misje lotniczego wsparcia, młodzież szkolną, sympatyków lotnictwa, przyjaciół i członków warszawskich organizacji senioralnych powitał ich Prezes - płk dypl. (R) pil. inż. Jan URBANIAK.

Uroczystość zaszczycił swoją obecnością  Pan Minister Stanisław WZIĄTEK – Podsekretarz Stanu w MON. Przybyli także byli przełożeni i dowódcy: Janusz TOMASZEWSKI - Wicepremier i Minister SWiA, Zbigniew SOBOTKA –Wiceminister SWiA, Wiceadmirał Marek TOCZEK – Dowódca NJW MSWiA, gen. bryg. Leszek ULANDOWSKI – Szef Sztabu NJW MSWiA oraz Szef Sztabu BOR, gen bryg dr Władysław SKRZYPEK – Szef Logistyki NJW MSWiA, gen. bryg. pil. Roman HARMOZA – Szef Wojsk Lotniczych, Attache Wojskowy i Honorowy Prezes Oddz. Warsz.-Maz. SSLW RP, gen. bryg. dr Zbigniew TETER – Szef Kadr MSW i Funduszu Zdrowia Służb Mundurowych, gen. dyw. nawig. Zbigniew GALEC – Zastępca Dowódcy Operacyjnego RSZ.

Obecne były delegacje z Pocztami Sztandarowymi:
·Oddziału Warszawsko-Maz. z Prezesem gen. broni pil. dr Sławomirem DYGNATOWSKIM,
·Stowarzyszenia Lotników Polskich z Prezesem por. nawig. inż. Piotrem SKRZYŃSKIM,
·Warszawskiego Klubu Seniorów Lotnictwa z Prezesem mgr pil. Andrzejem SZYMCZAKIEM,
·Koła nr 23 ZŻWP z Prezesem płk Bogdanem GRABOWSKIM,
·Zespołu Szkół im. Bohaterów Narwiku z ul. Gładkiej w Warszawie  w składzie uczniów: Hana Vu, Wiktoria DUDA i Ernest GRYBER,
·Stowarzyszenia „Promocja-77 Wyższej Oficerskiej Szkoły Lotniczej” z Wiceprezesem Gen. dyw. nawig. inż. Zbigniewem GALCEM.
Ponadto Dowódcę 1 BLTr reprezentowała delegacja pod przewodnictwem ppłk pil. inż. Pawła GONETA (byłego pilota 103 pułku), Lotnicze Pogotowie Ratunkowe reprezentował Pan Jacek KUTA-KOŁSUTOWICZ – Kierownik Działu Szkolenia.
Obecni byli także przedstawiciele Zarządu Głównego i Mazowieckiego Zarządu Wojewódzkiego Związku Żołnierzy WP w osobach płk. Stanisława KALSKIEGO i ppłk. Józefa ŁĘKAWY oraz Koła nr 28 Związku Żołnierzy WP z Wiceprezesem płk. Henrykiem KOBIEROWSKIM i Koła nr 47 Związku Żołnierzy WP z prezesem płk. Romanem TURKIEM.
Zarząd Lotnictwa Komendy Głównej Policji reprezentowali były Naczelnicy; insp. pil. mgr inż. Jerzy DURAL i insp. pil. dr inż. Dariusz FRĄTCZAK (także byli piloci 103 pl).
Płk Jan Urbaniak w swoim przemówieniu przypomniał, że uroczystość obchodów 80-lecia 103. Pułku Lotnictwa NJW MSWiA wiąże się z podporządkowaniem z dniem 1 kwietnia 1944 r. 103. Samodzielnej Eskadry Łączności Dowódcy 1 Armii Wojska Polskiego, która czasie II Wojny Światowej przeszła szlak bojowy od miejscowości Ałatyr do m. Rhinow k. Berlina, a przedstawiając historię pułku stwierdził, że:
„Pierwszym dowódcą eskadry wyposażonej w samoloty Po-2 był Aleksander KUWAJEW, a następnie por. PIETRZAK, mjr Sergiusz KURŁYSZEW, i w 1953 r. kpt. pil. Bolesław BALWIERCZAK, a w 1968 r. ppłk pil. Ryszard KARAL.
Zarządzeniem Organizacyjnym MSW nr. 045 z dnia 5 czerwca 1974 roku. eskadrę przekształcono w 103 Pułk Lotnictwa, którym dalej dowodził ppłk Ryszard KARAL, a po nim kolejno: płk Henryk AGNIERSZCZAK, płk Jan URBANIAK i płk. Zbigniew MROZEK ostatni dowódca, który w 2000 r. odprowadził Sztandar Pułku do Muzeum WP.  W czasie działań bojowych piloci 103. eskadry wykonali 1710 zadań bojowych, w czasie 4006 godzin, związanych z utrzymaniem łączności, rozpoznaniem pozycji nieprzyjaciela, niszczeniem sprzętu, przewozem oficerów dowództwai transportem rannych. Bazując na lotniskach polowych prowadziła rozpoznanie Warszawy, dokonywała zrzutów i broni dla Powstańców, brała udział w walkach o Bydgoszcz, Wał Pomorski i forsowaniu Odry podczas zdobywania Berlina. Po wojnie eskadra pozostająca w strukturach Wojska Polskiego stacjonowała w Katowicach, a potem na Polu Mokotowskim i na Bielanach w Warszawie, by ostatecznie bazować na powstałym lotnisku „Babice”.
W 1963 r. eskadra została podporządkowana Dowództwu Jednostek Nadwiślańskich MSW. Takie podporządkowanie sprawiło, że  fakty z odległej i bliższej historii 103. eskadry, a potem 103 Pułku Lotnictwa jako jednego z najstarszych zespołów polskiego lotnictwa, wymieniane były i są na marginesie działalności Polskiego Lotnictwa Wojskowego. Tego typu podejście stawiało jednostkę w sytuacji Kopciuszka oraz sprzyjało kształtowaniu fałszywych poglądów na temat roli, charakteru działalności i znaczenia jednostki w systemie obronnym państwa.

Krążyły różne legendy o żołnierzach pułku, którzy mają podwójne a nawet potrójne legitymacje (policjantów, służby bezpieczeństwa itp.). Z oczywistych względów trudno było te mity obalać. Dlatego powtórzę kolejny raz 103 pułk lotnictwa był typowym pułkiem samodzielnym identycznym i zgodnym z organizacją obowiązującą w Siłach Zbrojnych, także szkolący rezerwy wojsk lotniczych, z tego też względu występuję dzisiaj w mundurze lotnika Sił Zbrojnych w stanie spoczynku, w mundurze, w którym przez 30 lat pełniłem służbę w Polskim Lotnictwie Wojskowym tak jak i podwładni mi żołnierze.

Przez 56 lat aż do rozwiązania 103 Pułku Lotnictwa z dniem 31 grudnia 2000 r.
jednostka eksploatowała samoloty: Po-2, zdobyczne Meserszmity, AN-2, oraz samolot M-20 „Mewa” i śmigłowce: SM-1, SM-2, Mi-2, Mi-4, Mi-8, Mi-17, W-3 „Sokół” i „Anakonda” oraz Bell-206 JR.   W największym rozkwicie pułk posiadał prawie 50 statków powietrznych, a jego etat rozwinięty liczył ok. 1400 żołnierzy. Różnorodność sprzętowa nie ułatwiała zarówno obsługi technicznej, jak i szkolenia, a jednak pułk radził sobie nieźle, uzyskując wysokie oceny z kontroli przeprowadzanych przez Dowództwo Wojsk Lotniczych oraz egzaminów na klasy specjalistów lotniczych. Funkcjonowanie pułku w strukturach MSW stawiało przed nim wiele zadań zarówno typowych dla lotnictwa wojskowego, jak i specyficznych, wynikających z usługowej roli w stosunku do służb resortu: Policji, Straży Granicznej, Państwowej Starzy Pożarnej, BOR i Jednostek Nadwiślańskich, a także zadań na rzecz gospodarki narodowej i innych instytucji państwowych jak Sejm, Rada Ministrów, społeczność miasta Warszawy.
103 Pułk Lotnictwa bazując na Bemowie wykonywał  m. in. zadania:
·przede wszystkim szkolenie lotnicze we wszystkich warunkach atmosferycznych na lotnisku stałego bazowania Warszawa-Babice, oraz lotniskach zapasowych w Chrcynnie, Przasnyszu, Grójcu, Szymanach,
·misje prewencyjne i pościgowe dla Policji i Straży Granicznej,
·loty z grupami antyterrorystycznymi (desantując metodą tzw. cienkiej liny) - było to pionierskie szkolenie wg własnych specjalnych programów zatwierdzanych przez Dowództwo Wojsk Lotniczych, niezwykle potrzebne w późniejszym zabezpieczeniu pielgrzymek papieskich,
·w 1991 r. piloci pułku rozpoczęli po raz pierwszy w wojsku stosować desantowanie żołnierzy jednostki specjalnej „Grom” metodą „grubej liny” wg własnych programów specjalnych dostosowując do tego także śmigłowce,
·wykonywano loty fotogrametryczne w celu aktualizacji planów miast polskich,
·organizowano lotnicze placówki przeciwpożarowe w rejonach dużych kompleksów leśnych oraz szkolenie strażaków PSP w zakresie ratownictwa wysokościowego (budynków wysokich),
·wykonywano loty taktyczne z wojskami Jednostek Nadwiślańskich, desantując zarówno ludzi, jak i lekki sprzęt transportowo-bojowy,
·likwidowano zatory lodowe we współpracy z saperami w ramach ochrony mostów rzecznych.
·ewakuowano śmigłowcami ludzi (dzieci) z zasypanych śniegiem pociągów, dostarczano części zamienne do zakładów produkcyjnych (np. do FSO) aby zachowano ciągłość produkcji, czy też w lokalizowano zasypane śniegiem pociągi z węglem dla elektrociepłowni warszawskich (pamiętna zima stulecia),
·udział w likwidacji skutków powodzi (1979 r. - Ostrołęka, Płock, czy 1997 r. południe Polski),
·przewóz poczty specjalnej na terenie kraju,
·przewóz walorów NBP (jeden z techników pokładowych został wyróżniony przez NBP ponieważ zgłosił, że po odjeździe konwojentów z lotniska w samolocie został worek z pieniędzmi?),
·zabezpieczenie Zapasowych Stanowisk Kierowania Państwem w czasie zagrożenia i wojny,
·loty oznaczone symbolem „WAŻNY” (obecnie „HEAD” – pułk posiadał śmigłowce pasażerskie i tzw. salonki, które realizowały przewóz najważniejszych osoby w państwie i ich zagranicznych odpowiedników samodzielnie i we współpracy z 36 splt MON),
·pełniono dyżury ratownicze na lotnisku „Warszawa-Babice” w ramach systemu Poszukiwania i Ratownictwa Lotniczego, co było warunkiem lotów komunikacyjnego lotnictwa cywilnego nad terenem Polski,
·realizowano misje lotniczego zabezpieczenia wszystkich wizyt Papieża w kraju wykonując zadania zarówno wsparcia służb porządku publicznego i ochrony granicy jak i przewozu osób orszaku papieskiego, a także Osoby Głównej,
·wykonano twz. inwentaryzację (okazanie) całego odcinka granicy wschodniej po rozpadzie Związku Radzieckiego przez załogi śmigłowców wspólnie z funkcjonariuszami Straży Granicznej,
·opracowano i zrealizowano koncepcji uszczelnienie granicy wschodniej wspólnie ze Strażą Graniczną, poprzez organizowanie placówek lotniczych, których zadaniem było rozpoznanie i likwidacja zorganizowanych grup przemytniczych - koncepcja została przestawiona Prezydentowi RP na poligonie w Czerwonym Borze w 1993 r. i zaakceptowana,
·zorganizowano udział załóg śmigłowców pułku w gaszeniu pożarów w Hiszpanii w 1991 r., a także na Korsyce,
·po raz pierwszy użyto śmigłowca Mi-2 do realizacji przekazu obrazu TV z powietrza - pamiętne charakterystyczne słowa „Tu Helikopter” w czasie Wyścigu Pokoju – od rozpoczętych pionierskich prymitywnych wtedy rozwiązań powrócono, montując również pionierskich nowoczesne Systemy Obserwacji Lotniczej oraz reflektory tzw. „Nocne Słońce” na pokładach śmigłowców  z możliwością przekazu obrazów na SK w świetle widzialnym i podczerwieni, które współcześnie są powszechnie używane przez służby państwowe i wojsko,
.załogi śmigłowców brały udział i pułku realizowały zdjecia do filmów polskich: "Przygody psa Cywila", "07 zgłoś się,.."," Wściekły", "Psy Wojny wg Goi", program "Sonda" i zagranicznych "Undecleared War" 1991 r. dla Cinema Hongkong.
·realizowano loty sanitarne z organami do transplantacji – „Akcja Serce” prof. Religi - do szpitali warszawskich m.in. centralnego szpitala klinicznego MSW,
·zrealizowano wiele zadań montażowych przy użyciu śmigłowców (klimatyzatory, reklamy, konstrukcje dachowe, wieże kościelne), a także dość ambitne i spektakularne zadanie jakim było  umieszczenia nowej anteny TV na iglicy PKiN w Warszawie w 1994 r.,
·w 1994 r. załoga śmigłowca Mi-17 dokonała przewozu trudnych ładunków wielkogabarytowych z Gorzowa Wlk. do m. Louna w Niemczech przez granicę Unii Europejskiej,
·w 1994 r. załoga śmigłowca W-3 „Sokół” przejęła pełnienie dyżurów ratowniczych dla TOPR w Zakopanem po katastrofie śmigłowca TOPR,
·uczestniczyliśmy w licznych pokazach lotniczych „AirShow” w kraju i za granicą, reklamując wyroby PZL m.in. Niemczech, Tajlandii,
·mało kto wie, że pułk podjął zadanie wykonywania zabiegów agrolotniczych przez załogi wojskowych śmigłowców Mi-2 w terenie płaskim i górzystym w Wojskowym Gospodarstwie rolnym w Bieszczadach,
·żołnierze lotnicy pełnili też okresową służbę w ochronie Polskich Placówek Dyplomatycznych w różnych krajach na świecie,
·załogi śmigłowców pułku brały czynny udział w zabezpieczeniu imprez masowych – także  wszystkich Pielgrzymek Papieskich w Polsce - to na Lotnisku Warszawa Babice zgrywano i przygotowywano załogi lotnicze MON i MSWiA do transportu i współpracy ze służbami bezpieczeństwa, porządku publicznego i ochrony granicy państwowej,
·spektakularną i trudną misją była organizacja i wykonać siłami pułku transportu Papieża Jana Pawła II w czasie Jego 61. Pielgrzymki w 1993 r. na Litwie i Łotwie co opisano jedynie w dodatku do czasopisma „Skrzydlata Polska” pod znamiennym tytułem „Zapomniana Pielgrzymka”,
·na prośbę Ordynariatu Polowego WP w 1994 r. przy współpracy z prof. Janem WIDACKIM - Ambasadorem RP w Wilnie przetransportowano śmigłowcem odnalezione po latach doczesne szczątki Biskupa Władysława Bandurskiego z Wilna do Katedry Polowej WP w Warszawie.
Dlatego dla upamiętnienia m. in. tej misji oraz faktu, że 103 Pułk Lotnictwa    NJW MSWiA zapisał piękną i ważną kartę historii  Polskiego Lotnictwa Wojskowego seniorzy pułku podjęli decyzję o ustanowieniu monumentu z tablicą pamiątkową wg własnego projektu na Lotnisku Warszawa-Babice.

Jak mówią Słowa Marsza Lotników:....”A jeśli z nas ktoś legnie wśród szaleńczych jazd, czerwieńszy będzie kwadrat nasz lotniczy znak...”

Tak i my nie uchroniliśmy się też zdarzeń lotniczych, w których zginęli nasi Koledzy Lotnicy:
·        12 listopada 1968 r. w katastrofie śmigłowca SM-2 w Pokrzywnicy zginęli:
ppłk pil. Michał GRUDZIŃSKI i kpt. lek. Henryk HENCZKA,
·        12 listopada 1985 r. w katastrofie śmigłowca Mi-2 w Pieckach k. Mrągowa zginęli: kpt. pil. Romuald KĘDRA i ppor pil. Mirosław KARPIŃSKI,
·        15 lipca 1986 r. w katastrofie samolotu AN-2 w Krzyżu Wlkp. zgineli:
por. pil. Jerzy ŁAGOWSKI i st. chor. pil. Tadeusz OWCZAREK,
·        10 stycznia 1991 r. w katastrofie śmigłowca Mi-8  w Cisnej zginęli:
kpt. pil. inż. Paweł PROROK, st. chor. pil. Roman PAKUŁA i  mł. chor. Jacek GŁÓWKA oraz 6 funkcjonariuszy i 1 pracownik cywilny Policji.
Wszystkich upamiętniliśmy budując w miejscach katastrof stosowne monumenty
z tablicami wg tego samego projektu (powstało 10 tablic pamiątkowych). 
Pozostaną Oni w naszej Pamięci na zawsze, a dziś wspominamy Ich we wspólnej modlitwie z Księdzem Kapelanem.
Jak mówi przysłowie „Wszystko przemija nawet najdłuższa żmija”. To już historia. Jednak właśnie dlatego, że ta historia nie była rozpowszechniona, może nadszedł czas, aby ujrzała światło dzienne. Z tego miejsca pragnę podziękować wszystkim członkom naszych organizacji seniorów wojska i lotnictwa oraz sympatykom za wspieranie tej idei…”.



Z okazji tej uroczystości Kapituła wyróżniła „Odznaką Honorową 103 Pułku Lotnictwa” Pana Stanisława WZIĄTKA – Podsekretarza Stanu w MON i Pana Wicepremiera Janusza TOMASZEWSKIEGO – Ministra SWiA, którym Odznakę i Certyfikat wręczył płk dypl. pil. inż. Jan URBANIAK – Przewodniczący Kapituły.

Następnie głos zabrał Pan Minister Stanisław WZIĄTEK, który wyraził wdzięczność organizatorom za podtrzymywanie chlubnych tradycji Polskiego Lotnictwa oraz pamięć o ludziach w stalowych mundurach, którzy poświęcając się tej pięknej profesji położyli zdrowie i życie na ołtarzu obrony powietrznych granic Polski. Zapewnił o wspieraniu takich idei przez obecne kierownictwo Ministerstwa Obrony Narodowej.

Admirał Marek TOCZEK zwrócił uwagę na zrozumienie i bezproblemowość dowodzenia jednostka lotniczą, która za Jego kadencji osiągnęła maksimum rozwoju przede wszystkim w zakresie zdolności i gotowości bojowej.

Także Pan Wicepremier Janusz TOMASZEWSKI mówił o ważnych zadaniach jakie 103 Pułk Lotnictwa wykonywał kiedy był Ministrem SWiA. Zwrócił szczególną uwagę na wysiłek w przejęciu od MON i utrzymaniu lotniczego charakteru tzw. „Obiektu nr 6045” tj. Lotniska „Warszawa-Babice” obiektów koszarowych po 1. Korpusie OPK. Ostatecznie w dniu 2 lutego 1998 r. podpisano w tej sprawie trójstronne „Porozumienie w sprawie zachowania lotniczego charakteru przekazywanych MSWiA i Agencji Mienia Wojskowego lotnisk Warszawa Babicei Modlin”Dzięki Decyzji nr 335 MSWiA z dnia 29 września 1998 r., na podstawie „Protokołu zdawczo-odbiorczego” z dnia 26 października 1998 r. oraz stosownego wniosku Kierownik Urzędu Rejonowego w Warszawie Decyzją 3066/98 z dnia 16 listopada 1998 r. przekazał ten obiekt Ministerstwu Spraw Wewnętrznych i Administracji. Należy docenić osobiste zaangażowanie się, w to przedsięwzięcie płk. dypl. pil. inż. Jana URBANIAKA (byłego dowódcy 103 Pułku Lotnictwa, później także Inspektora Lotnictwa Służb Porządku Publicznego MSWiA), który mimo licznych protestów (także ze strony niektórych urzędników MON i MSWiA) potrafił przekonać kolejnych Ministrów SWiA, aby lotniczy charakter Lotniska „Warszawa Babice” został zachowany. Miał też swój udział w opracowaniu „Programu rozwoju sieci lotnisk i lotniczych urządzeń naziemnych”  wprowadzonego w życie Uchwałą Rady Ministrów nr 86/2007 w dniu 8 maja 2007 roku. Jak dzisiaj widać przewidywanie i walka o ten obiekt zapobiegła rozparcelowaniu tej nieruchomości (miał tam być m. i. tzw. dżeksoland!?), w której obecnie mieści się Dowództwo Operacyjne Rodzajów Sił Zbrojnych, a lotnisko pełni rolę nie tylko związaną z zadaniami militarnymi i sanitarnymi, ale także umożliwia napływ świeżego powietrza znad Puszczy Kampinoskiej do Warszawy.

Gen. broni pil. dr Sławomir DYGNATOWSKI – Prezes Oddziału Warszawsko-Maz. Stowarzyszenia Seniorów Lotnictwa Wojskowego RP podkreślił rolę jaka pełnią stowarzyszenia lotnicze w krzewieniu bogatych tradycji Polskiego Lotnictwa i zachowaniu pamięci o ludziach lotnictwa, którzy pisali chlubna jego kartę historii.

Modlitwę za lotników odmówił wspólnie z zebranymi ks. kap. ppłk Marcin JANOCHA – Sekretarz Biskupa Polowego WP.





Delegacje na czele z Ministrem Stanisławem WZIĄTKIEM złożyły wieńce i kwiaty pod Pomnikiem 103 Pułku Lotnictwa.

Po sygnale „Śpij Kolego” i „Marszu Lotników” uroczystość zakończono wspólnym pamiątkowym zdjęciem).


Organizatorzy złożyli kwiaty także pod Tablicą Pamiątkową w dawnych Koszarach i Klubie 103 Pułku Lotnictwa przy ul. Kocjana 3 na Warszawskim Bemowie. Dalsze rozmowy i wspomnienia były tematem biesiady lotniczej w restauracji „LOFT” w dawnym Klubie 103 Pułku Lotnictwa przy ul. Kocjana 3.

Jan Urbaniak


 105. ROCZNICA ZWIĄZKU INWALIDÓW WOJENNYCH
W WARSZAWIE


W dniu 11.04.2024 r. przed Grobem Nieznanego Żołnierza na Placu J. Piłsudskiego w WARSZAWIE odbyły się centralne uroczystości 105-ej rocznicy powstania Związku Inwalidów Wojennych RP (najstarszej polskiej organizacji kombatanckiej).

Uroczystości zorganizował Urząd do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z udziałem asysty wojskowej – Kompani Honorowej z Pułku Reprezentacyjnego WP, Orkiestry Reprezentacyjnej WP i Pocztów Sztandarowych.
 

 

Obecni byli także politycy, żołnierze, przedstawiciele stosunkowo licznej grupy inwalidów wojennych, organizacji pozarządowych, młodzieży szkolnej mieszkańców Warszawy oraz przyjezdnych.

Punktualnie o 12:00 Orkiestra Reprezentacyjna WP odegrała Hymn Państwowy. Głos zabrał szef Urzędu ds KiOR – min. Lech PARELL, który przypomniał, że 18.03.1921r. przyjęta została ustawa o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i ich rodzin – która była jedną z pierwszych tego typu ustaw kombatanckich na świecie.

Następnie podsekretarz stanu w MON – Stanisław WZIĄTEK podziękował wszystkim weteranom, kombatantom i inwalidom za poświęcenie i trud oraz ponoszenie ogromnych strat i utratę zdrowia podczas realizacji zadań, a także za bezprzykładny wzór bohaterskiego działania dla młodszych żołnierzy WP.

Prezes Związku Inwalidów Wojennych RP – Elżbieta KAZBUSKA podkreśliła, że związek od początku swego istnienia zrzeszał żołnierzy, niezależnie od ich przekonań, pochodzenia czy pozycji, przyjmując jedynie za kryterium ofiarę, jaką złożyli w obronie ojczyzny.

Minister Lech PARELL uhonorował zasłużone osoby medalami „Pro Bono Poloniӕ” oraz „Pro Patria”.

 

Księża różnych wyznań: ks. kan płk dr Sebastian PIEKARSKI - proboszcz Katedry Polowej WP , Eksc. bp Jerzy PAŃKOWSKI – Ordynariusz Prawosławnego WP, oraz przedstawiciel Ordynariatu Ewangelickiego WP – odprawili modlitwy w różnych obrządkach.

Odczytano Apel Pamięci, a kompania oddała Salwę Honorową.

 


Złożono na Grobie Nieznanego Żołnierza wieńce i wiązanki kwiatów.

Delegacja Stowarzyszenia Promocja-77 WOSL przybyła na uroczystości na zaproszenie z UdSKiOR złożyła wiązankę biało-czerwonych kwiatów przewiązanych stosownymi szarfami.

Skład delegacji Prezes – płk dypl. pil. inż. Jan URBANIAK, gen. dyw. nawig. inż. Zbigniew GALEC wraz z wnuczkiem Jankiem (6 lat). Płk URBANIAK dokonał wpisu do Księgi Honorowej DGW.


Uroczystość zakończyło odegranie Pieśni Reprezentacyjnej WP oraz odprowadzenie Pocztów Sztandarowych.


POGRZEB kpt. pil. inż. Bogdana WALKIEWICZA

W dniu 27 marca 2024 r. po ciężkiej chorobie zmarł kpt. pil. inż. Bogdan WALKIEWICZ
Uroczystości pogrzebowe odbyły się w dniu 3 kwietnia 2024 r. w Otwocku.
Do Otwocka przybyła liczna grupa Kolegów, Znajomych i rodzina zmarłego. Byli Koledzy z Promocji – 77 w tym Koledzy z Inowrocławia oraz Poczet Sztandarowy Naszej Organizacji.

Pożegnanie zmarłego Kolegi  rozpoczęła Msza Żałobna odprawiona o godz. 13.00 w Kościele przy ul. Czerskiej 21.

Delegacja naszego Stowarzyszenia złożyła przy urnie z prochami kpt. pil. inż. Bogdana WALKIEWICZA w imieniu członków naszej Organizacji  wieniec - „Szachownice Lotniczą”.
 
Mowę pożegnalną wygłosił gen. dyw. nawig. inż. Zbigniew GALEC.

Po mszy doczesne szczątki Bogdana odprowadzono na miejscowy Cmentarz Parafialny, gdzie pożegnał Go Poczet Sztandarowy Stowarzyszenia „Promocja-77 WOSL”.

Wspólne zdjęcie zakończyło nasz udział w tej smutnej uroczystości.

Koledzy i Członkowie "Stowarzyszenia Promocja-77 WOSL" łączą się z Rodziną
i bliskimi Kolegi Bogdana w żalu i żałobie.


44. ROCZNICA KATASTROFY SAMOLOTU  IŁ-62 „MIKOŁAJ KOPERNIK”


14 marca 2024 r. minęło 44 lata od katastrofy samolotu Ił-62 (SP-LAA) „Mikołaj Kopernik". W katastrofie, do której doszło na fortach przy warszawskim lotnisku kilkanaście minut po godzinie 11-tej w piątek 14 marca 1980 roku, zginęło 77 pasażerów i 10 członków załogi.


Z inicjatywy Warszawskiego Klubu Seniorów Lotnictwa i Urzędu Dzielnicy Włochy m. st. Warszawy w rocznicę tego wydarzenia przy ulicy Lipowczana przy fosie dawnego „Fortu VI” w Warszawie odbyła się uroczystość upamiętniająca to tragiczne zdarzenie.
Przed pamiątkowym monumentem stanęły poczty sztandarowe PLL „LOT”, Stowarzyszenia "Promocja-77 WOSL",  Warszawskiego Klub Seniorów Lotnictwa, Stowarzyszenia Lotników Polskich oraz Technikum Lotniczego nr 9.
Uczestników uroczystość przywitał prezes WKSL mgr pil. Andrzej Szymczak, a  w imieniu władz i mieszkańców dzielnicy Warszawa -Włochy wystąpił Burmistrz Dzielnicy Włochy Jarosław Karcz, który wspomniał, że tragiczna katastrofa żyje wciąż w pamięci społeczeństwa, a władze dzielnicy poczuwają się do pomocy w zabezpieczeniu terenu i prowadzeniu dalszych prac renowacyjnych.

Obecni byli także przedstawuiciele naszej Organizacji.

Były dyrektor pobliskiego „Schroniska dla Nieletnich ”, Romuald Sadowski szeroko omówił sytuację zaistniałą na tym miejscu bezpośrednio po katastrofie oraz reakcję wychowanków. Podał również powody objęcia opieką tego terenu
i podkreślił znaczenie pracy tej „trudnej młodzieży”, która ofiarnie pracowała podczas robót porządkowych. Podkreślił, że taka postawa młodych wychowanków była możliwa dzięki zaangażowaniu się, tak poprzednich, jak i następnych pracowników schroniska oraz energii wolontariusza p. Pawła Kołakowskiego.
Ks. Władysław Nowicki wyraził uznanie dla jej organizatorów i uczestników napominając, aby pamięć o ofiarach tej katastrofy dotyczy wszystkich istnień ludzkich, których ta tragedia pochłonęła, a Ich symbolem są twarze uwidocznione na fresku na odwrocie monumentu. Następnie wspólnie odmówiono modlitwę za dusze ofiar katastrofy i przystąpiono do składania wieńców, wiązanek kwiatów i zniczy przez członków delegacji.
W imieniu Stow. „Promocja-77 WOSL” wiązankę kwiatów złożył płk dypl. pil. inż.  Jan URBANIAK i Płk pil. mgr inż. Lech DELEŻUCH w asyście Sztandaru Naszej Organizacji, którego Poczet tworzyli koledzy z zaprzyjaźnionych warszawskich stowarzyszeń lotniczych: dowódca - ppłk nawig. inż. Mirosław CZECHOWSKI, sztandarowy – st. szer. Jerzy DAWYNIAK, asysta – płk pil. mgr Walenty TIEŚLUK, (znów brak chętnych do udziału naszych członków).


Pamiątkowa fotografia uczestników uroczystości zwieńczyła jej część oficjalną.


Delegacja przedsiębiorstwa Polskie Linie Lotnicze „LOT” ze szczególnym wzruszeniem złożyła wieniec u stóp pomnika przypominającego  postaci bohaterskiej załogi samolotu Ił-62M.


W Warszawie przy skrzyżowaniu Alei Krakowskiej z ul. Pawła Lipowczana posadowiony jest pomnik zadedykowany załodze samolotu Ił-62M, który stanowi „drogowskaz” do monumentu poświęconemu ofiarom katastrofy tego samolotu.

J.U.


BEMOWO – DZIEŃ ŻOŁNIERZY WYKLĘTYCH 2024


2 marca 2024 r. w Warszawie (Bemowo) odbyły się uroczystości z okazji Narodowego Dnia Żołnierzy Wyklętych.

Organizatorem uroczystości była Gmina Bemowo oraz Związek IV Zarządu WiN.

Z tej okazji o godz. 10.00 delegaci złożyli kwiaty pod tablicą upamiętniającą członków IV Zarządu WiN w Kościele pw. Matki Bożej Królowej Aniołów.

W uroczystości prowadzonej przez proboszcza Parafii wziął udział Prezes Stow. „Promocja-77 WOSL” płk dypl. pil. inż. Jan URBANIAK wraz z Pocztem Sztandarowym Oddziału Warszawsko-Maz. SSLW RP. 

Następnie  o godz. 10.30 odbyły się wystąpienia zaproszonych gości i uroczyste złożenie wieńców pod pomnikiem ,,Żołnierzy Wyklętych” przy zbiegu ulic Pirenejskiej i Żołnierzy Wyklętych na warszawskim Bemowie.

W uroczystościach udział wzięli: prezes Waldemar KRUSZYŃSKI oraz przedstawiciele Zarządu Głównego Obwodu Warszawa Zrzeszenia "Wolność i Niezawisłość", Delegacja Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, Delegacja Oddziału Warszawsko-Maz. Stowarzyszenia Seniorów Lotnictwa Wojskowego, przedstawiciele Wojskowej Akademii Technicznej i IPN.

Obecne też były Poczty Sztandarowe i młodzież bemowskich szkół.

Urząd M. St. Warszawy reprezentował płk Zbigniew PAŁASZ - Zastępca Dyrektora Biura Administracji i Spraw Obywatelskich.

Obecna byli także: Pani Urszula KIERZKOWSKA - Burmistrz Dzielnicy Bemowo i Jarosław DĄBROWSKI - Przewodniczący Rady Dzielnicy Bemowo, którzy wraz z przedstawicielami Urzędu Gminy Bemowo złożyli pod pomnikiem wieńce i kwiaty.

W imieniu lotników wieniec „szachownicę lotniczą" złożył także płk dypl. pil. inż. Jan URBANIAK.

Ostatnia część uroczystości odbyła się przy tablicy upamiętniającej płk pil. Bernarda ADAMRCKIEGO. Niewinne straconego żołnierza ZWZ i AK - Komendanta Szkoły Pilotów w Dęblinie i Komendanta Wojskowej Szkoły Technicznej w Warszawie Bernerowie.

Przedstawiciel naszej Organizacji też tam był obecny!


 79. ROCZNICA ZBRODNI W WILLI „JASNY DOM”


29 lutego 2024 r. przy ul. Świerszcza 2 w Warszawie-Włochy odbyła się uroczystość upamiętniającą ofiary komunistycznego terroru.

Z inicjatywy Fundacji Willa „Jasny Dom” oraz Urzędu ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych co roku upamiętnia się miejsce kaźni osób osadzonych w tej dawnej siedzibie Informacji Wojskowej.

Uroczystość rozpoczęła się od odegrania Hymnu RP. Następnie głos zabrał szef UdSKiOR Lech PARELL. W swoim wystąpieniu minister PARELL przypomniał historię włochowskiej kamienicy, gdzie po wojnie swoją siedzibę miała Informacja Wojskowa, a osadzeni w niej więźniowie byli torturowani i przetrzymywani w nieludzkich warunkach.

Okolicznościowe przemówienie wygłosiła również prezes Fundacji Willa „Jasny Dom” Marlena PIEKARSKA – OLSZÓWKA – inicjatorka powstania Fundacji oraz współwłaścicielka kamienicy, a Kapelani wojskowi odmówili modlitwy wielowyzwaniowe za pomordowanych.

Wśród obecnych podczas tegorocznej uroczystości byli m. in. Weterani Walk o Niepodległość RP, zastępca prezesa Instytutu Pamięci Narodowej dr hab. Krzysztof SZWAGRZYK, przedstawiciele władz samorządowych, harcerze, poczty sztandarowe, młodzież szkolna a także mieszkańcy Warszawy.

Nasze Stowarzyszenie reprezentował zaproszony na tę uroczystość płk dypl. pil. Jan URBANIAK.

Delegacje złożyły wieńce pod tablicą przypominająca o tragicznych wydarzeniach sprzed 79 lat, które rozegrały się w murach warszawskiej Willi.

Wiązankę kwiatów złożył także Prezes naszej Organizacji.

Pan Minister Lech PARELL  złożył także wiązankę kwiatów pod pomnikiem ofiar terroru UB i NKWD zlokalizowanym w Parku Kombatantów – nieopodal Willi „Jasny Dom”, a następnie zwiedził kazamaty w Willi „Jasny Dom”.

J.U.


 80. ROCZNICA RZEZI W HUCIE PIENIACKIEJ


28 lutego 2024 r. w Warszawie odbyły się uroczystości 80. rocznicy rzezi Polaków w Hucie Pieniackiej, w obwodzie lwowskim, której dokonały oddziały SS „Galizien” i ukraińscy nacjonaliści.

O godz. 10.30 w Katedrze Polowej WP odprawiona została z tej okazji  uroczysta Msza Święta.


Zgromadzeni na w Katedrze Polowej Wojska Polskiego potomkowie zamordowanych na Kresach Polaków, duchowni, kombatanci, działacze opozycji antykomunistycznej, przedstawiciele Stowarzyszenia Wspólnota i Pamięć, uczestnicy „Rajdu Katyńskiego”, harcerze, młodzież szkolna oraz mieszkańcy Warszawy modlili się w intencji ofiar, a także sprawców zbrodni.

Obecni byli także organizatorzy uroczystości: Lech PARELL - Szef Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych oraz Małgorzata GOŚNIOWSKA – KOLA, którzy przed mszą złożyli wieniec pod tablicą poświęconą ofiarom ludobójstwa na Kresach Wschodnich II RP znajdującą się w Katedrze Polowej Wojska Polskiego w Warszawie.

Po Eucharystii uczestnicy obchodów przeszli przed Grób Nieznanego Żołnierz na pl. Marszałka Józefa Piłsudskiego, gdzie list od Prezydenta RP odczytał jego doradca Łukasz RZEPECKI.

 Głos zabrał również szef UdSKiOR Lech PARELL oraz Prezes Stowarzyszenia „Huta Pieniacka” Małgorzata GOŚNIOWSKIA-KOLA. Był tam  obecny był również podsekretarz stanu w MON Stanisław WZIĄTEK, zastępca dowódcy Garnizonu Warszawa płk dr inż. Damian MATYSIAK i gen. Kazimierz DYŃSKI reprezentujący Dowódcę Generalnego RSZ.

Byli też obecni nieliczni świadkowie tamtych wydarzeń weterani i seniorzy organizacjo kombatanckich.

Na zaproszenie Szefa Uds.KiOR w obchodach uczestniczył reprezentujący Stowarzyszenie „Promocja-77 WOSL płk pil. Jan URBANIAK – Prezes.

Uroczystości zwieńczyło odczytanie Apelu Pamięci i salwa honorowa.
 Na zakończenie liczne delegacje przed GNŻ złożyły wieńce i wiązanki kwiatów.

Kol. Prezes wraz z ppłk. nawig. Mirosławem CZECHOWSKIM i kpt. nawig. mgr. inż. Stanisławem SUMERĄ tradycyjnie złożył wieniec – „Szachownicę lotniczą” i dokonał wpisu do Księgi Pamiątkowej DGW.

J.U.


 IMIENINY GENERAŁA HERMASZEWSKIEGO


26 lutego 2024 r. na cmentarzu Wojskowym Powązki w Warszawie spotkali się przyjaciele i znajomi gen. bryg. pil. kosmonauty Mirosława HERMASZEWSKIEGO.

Okazją były Imieniny Mirosława.

Krótką mowę wspomnieniową wygłosił gen. bryg. pil. Roman HARMOZA. Również Kolega Andrzej SZYMCZAK – Prezes Warszawskiego Klubu Seniorów Lotnictwa – wspomniał zmarłego Generała.

Następnie Koledzy złożyli wiązankę kwiatów, a „Znicz Pamięci” zapalił płk pil. Jan URBANIAK - prezes Stow. "Promocja-77 WOSL".

    2. ROCZNICA ŚMIERCI  GEN. BRONI PIL. DR. HAB. INŻ. RYSZARDA OLSZEWSKIEGO


08.02.2024 r. minęła 2-ga rocznica śmierci  Gen broni pil. dr hab. Ryszarda OLSZEWSKIEGO – byłego Dowódcy Sił Powietrznych.


O godz. 12.00 przy grobie Zmarłego usytuowanym na Cmentarzu Parafialnym na PYRACH w WARSZAWIE, zgromadzili się: Rodzina – Żona Maryla i Syn, gen. bryg. pil. Roman HARMOZA – inicjator upamiętnienia rocznicy śmierci byłego Dowódcy oraz przyjaciele i koledzy.

Przy grobie Gen. OLSZEWSKIEGO wystąpił gen HARMOZA – przywitał przybyłych i przypomniał lotniczą „drogę” zmarłego Dowódcy SP. Żona podziękowała przybyłym za pamięć o mężu. Ksiądz – Proboszcz Parafii z WOŁOMINA i przyjaciel Zmarłego, odprawił modlitwę za pokój Jego duszy i podkreślił pamięć lotników o Dowódcy.


Wśród obecnych byli również Prezes naszego Stowarzyszenia – płk dypl. pil. inż. Jan URBANIAK i gen. dyw. nawig. Zbigniew GALEC, którzy złożyli na grobie wieniec w kształcie lotniczej szachownicy.


Symbolicznego charakteru spotkaniu nadały licznie przelatujące samoloty.

Pani Maryla zaprosiła wszystkich obecnych do kawiarni usytuowanej naprzeciw bramy Cmentarza na PYRACH. Przy kawie i pączkach („tłusty czwartek”) wspominano wspólne epizody z życia lotniczego w jednostkach i garnizonach w których wspominający służyli razem ze Zmarłym Dowódcą.

Z. Galec


82. ROCZNICA PRZEKSZTAŁCENIA ZWIĄZKU WALKI ZBROJNEJ W ARMIĘ KRAJOWĄ


W dniu 14 lutego 2024 r. w Warszawie miały miejsce uroczystości w związku z  82. rocznicą przekształcenia Związku Walki Zbrojnej w Armię Krajową. W ten sposób organizatorzy: Urząd do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych oraz Światowy Związek Żołnierzy Armii Krajowej oddali hołd żołnierzom Polskiego Państwa Podziemnego.
 
Obchody rocznicowe z udziałem asysty honorowej Wojska Polskiego oraz Orkiestry Reprezentacyjnej Wojska Polskiego rozpoczęły się od złożenia kwiatów pod pomnikiem pierwszego komendanta głównego Armii Krajowej gen. dyw. Stefana Roweckiego „Grota” znajdującym się przy ul. Chopina w Warszawie.


Tam też była delegacja Stowarzyszenia „Promocja-77 WOSL” – gen. dyw. nawig. Zbigniew GALEC i prezes Jan URBANIAK.

Następnie wszyscy uczestnicy udali się pod Pomnik Armii Krajowej i Polskiego Państwa Podziemnego przy ul. Matejki (obok Sejmu RP), gdzie przemówienie okolicznościowe wygłosił Jan Józef KASPRZYK Szef UdsKiOR. 
Przy tej okazji Szef Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych wręczył akty powołania nowym członkom Rady ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych - płk. dr inż. Leonardowi KAPISZEWSKIEMU, płk. dr inż. Czesławowi LEWANDOWSKIEMU oraz kpt. Jerzemu MINDZIUKIEWICZOWI.
W tegorocznych obchodach udział wzięli m. in. Weterani Walk o Niepodległość, parlamentarzyści, Wojsko Polskie, harcerze, przedstawiciele organizacji kombatanckich i stowarzyszeń, poczty sztandarowe oraz mieszkańcy Warszawy.

Wśród Pocztów Sztandarowych nie zabrakło także „Lotników”.



Tam też obecna była nasza delegacja, której towarzyszył Pan gen. broni pil. dr inż. Tadeusz MIKUTEL – Prezes Światowego Stowarzyszenia Lotników Polskich (członkiem Zarządu Głównego ŚSLP jest płk dypl. pil. inż. Jan URBANIAK).


Głos podczas uroczystości zabrali również p. o. prezesa Zarządu Głównego Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej por. hm. Janusz KOMOROWSKI, marszałek senatu RP Małgorzata KIDAWA-BŁOŃSKA, wicemarszałek sejmu RP Piotr ZGORZELSKI, który odczytał list od marszałka sejmu RP Szymona HOŁOWNI oraz podsekretarz stanu w Ministerstwie Obrony Narodowej Stanisław WZIĄTEK.

Zwieńczeniem 82. rocznicy przekształcenia Związku Walki Zbrojnej w Armię Krajową było złożenie przez zgromadzone delegacje kwiatów pod Pomnikiem upamiętniającym Konspiratorów i Żołnierzy Polskiego Państwa Podziemnego.

Delegacja naszej Organizacji również złożyła pod pomnikiem AK wiązankę kwiatów.

                                                                                                                                                                J.U.


UPAMIĘTNIENIE AKCJI „KUTSCHERA”
W dniu 1 lutego 2024 r. w Warszawie odbyły się uroczystości 80. rocznicy udanego zamachu na wysokiego funkcjonariusza niemieckiego aparatu terroru Franza KUTSCHERĘ.

Zorganizował je Urząd do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych przy współudziale Społecznego Komitetu Opieki nad Grobami Poległych Żołnierzy Batalionu "Zośka" i "Parasol" oraz synów Marii STYPUŁKOWSKIEJ – CHOJECKIEJ ps. „KAMA” - uczestniczki akcji i inicjatorki budowy pamiątkowego Obelisku z Tablicą.

Uroczystości rozpoczęto o godz. 10.00 w Katedrze Polowej WP, gdzie odprawiona została Msza Św. sprawowana w intencji poległych i zmarłych żołnierzy „Pegaza” – wykonawców podziemnego wyroku – za poległych, zmarłych i żyjących żołnierzy batalionów Armii Krajowej „Zośka” i „Parasol”. 

Uczestniczyło w niej 9 Pocztów Sztandarowych, w tym Poczet Sztandarowy Stowarzyszenia Seniorów Lotnictwa Wojskowego RP, 2 Kombatantów – żołnierzy AK i delegacje reprezentujące różne środowiska.

Dowództwo Generalne RSZ reprezentował gen. bryg. Kazimierz DYŃSKI. 

Obecna była także delegacja naszego Stowarzyszenie reprezentowana przez Prezesa Jana URBANIAKA, Zbigniewa GALCA, Kazimierza KURYŁĘ, Marka STAŃCZYKOWSKIEGO, Mariana ZIĘBĘ i Leszka DELEŻUCHA. 

O godz. 12.00 kontynuowano dalszą część uroczystości w Alejach Ujazdowskich przy głazie upamiętniającym miejsce akcji. 
Zebrało się tam liczne grono osób – przedstawicieli „świata” polityki, władz miasta, służb mundurowych, kombatantów, szkół, stowarzyszeń senioralnych i mieszkańców Warszawy.
 

Byli tam też nasi Koledzy.

Wartę honorową przy obelisku zaciągnęli żołnierze-komandosi z Lublińca. 
Po odegraniu Hymnu Państwowego przemówienie okolicznościowe wygłosił  Min. Jan Józef KASPRZYK.

Głos zabrała marszałek Senatu RP – Małgorzata KIDAWA – BŁOŃSKA

Posłanka Małgorzata GOSIEWSKA w swoim wystąpieniu starała się porównać ułaskawionych przez Prezydenta ministrów do bohaterów Powstania Warszawskiego.

Zostało to negatywnie przyjęto przez zebranych kombatantów. 

Również poseł Michał SZCZERBA zabrał głos krytyczny w stosunku do przedmówczyni.

Liczne delegacje (w tym delegacja MON z Podsekretarzem Stanu Stanisławem WZIĄTKIEM) złożyły wieńce i wiązanki kwiatów oraz zapaliły znicze.

Delegacja naszego Stowarzyszenia złożyła wieniec w kształcie lotniczej szachownicy.

Na zakończenie uroczystości trębacz odegrał „ Śpij Kolego”, a Syn  Marii STYPUŁKOWSKIEJ – CHOJECKIEJ „KAMY” podziękował wszystkim uczestnikom uroczystości za pamięć o żołnierzach AK biorących udział w akcji, w tym o Jego Matce.

O 15.30 Prezes Jan URBANIAK wraz z Pocztem Sztandarowym Oddziału Warszawsko-Maz SSLW RP uczestniczył w kolejnej odsłonie uroczystości przy Muralu i Tablicy Pamiątkowej poświęconej  żołnierzowi biorącemu udział w akcji – Zbigniewowi GĘSICKIEMU „JUNO”, który zginął w nurtach Wisły zastrzelony po akcji. Był On wtedy mieszkańcem Piastowa, a urodził się w Dęblinie!!!

Przy u. Z. Gęsickiego w Piastowie zebrali sie mieszkańcy miasta z jego władzami i młodzież szkolna. 

Tam też Warty Honorowe pełnili żołnierze „specjalsi” z Jednostki Wojskowej w Lublińcu.
 

Prezes i Koledzy z bratniej Organizacji złożyli wiązankę kwiatów.
Delegacja wzięła udział w wieczornicy przygotowanej przez uczniów Szkoły Podstawowej nr 5 im. Zbigniewa GĘSICKIEGO „JUNO” w Piastowie.

                     Pobyt w szkole upamiętniono  zdjęciem przy Tablicy Patrona Szkoły.   
         
Uroczystości zakończył wspólny obiad w Szkole, gdzie była okazja do wymiany poglądów z "gronem pedagogicznym".
                                                                                                                                                                     J.U.


79. ROCZNICA WYZWOLENIA WARSZAWY

W dniu  17 stycznia 2024 r. przed Grobem Nieznanego Żołnierza odbyła się uroczystość poświęcona 79. rocznicy wyzwolenia Warszawy. 

Na pl. Marszałka Józefa Piłsudskiego przybyli przedstawiciele wielu organizacji i stowarzyszeń kombatanckich, weteranów II Wojny Światowej oraz związków zrzeszających byłych żołnierzy Wojska Polskiego. 

Na uroczystości zabrakło przedstawicieli najwyższych i warszawskich władz – jedynie  Klub Parlamentarny Polskiego Stronnictwa Ludowego – Trzecia Droga reprezentowała delegacja z przewodniczącym Krzysztofem PASZYKIEM.

Uroczystość rozpoczęto  odśpiewaniem hymnu państwowego Rzeczypospolitej Polskiej.

Uroczystość uświetniła obecność Pocztów Sztandarowych 4 Stowarzyszeń oraz obecność żołnierzy z Dowództwa Garnizonu Warszawa.

Krótkie przemówienie okolicznościowe wygłosił przedstawiciela Zarządu Głównego ZŻWP - organizatora uroczystości.

Delegacje Stowarzyszeń złożyły wieńce i wiązanki kwiatów.

Naszą organizację reprezentowali kpr. pchor. Kazimierz KURYŁO oraz płk pil. Jan URBANIAK –Prezes,  którzy złożyli na GNŻ wiązankę kwiatów. 
Uroczystość zakończyło wysłuchanie „Pieśni Reprezentacyjnej WP.
J.U.

 KOLEJNY CZŁONEK HONOROWY  NASZEGO STOWARZYSZENIA

Prezes Stowarzyszenia – płk dypl. pil. inż. Jan URBANIAK nadał, na podstawie „Regulaminu Stowarzyszenia..”, Godność Członka Honorowego Stowarzyszenia Promocja-77 WOSL Porucznikowi Strz. Rtg. Mieczysławowi FRĄCKIEWICZOWI – Lotnikowi z 304 Dywizjonu Bombowego „Ziemi Śląskiej”.

 


Por. FRĄCKIEWICZ – 104 letni weteran walk z okresu II wojny światowej, mieszkający wykonał 27 misji bojowych w składzie załogi samolotu WELLINGTON z 304 DB. W locie bojowym w dniu 02.04.1945 r. o godz. 14.48 załoga WELLINGTONA GR XIV QD -7 (HF329), w składzie której był plut. strz. rtg. Mieczysław FRĄCKIEWICZ, zaatakowała bombami głębinowymi niemiecki okręt podwodny. Późniejsze analizy brytyjskiej Admiralicji wykazały, że na skutek ataku polskich lotników, zatopiony został niemiecki U-Boot U-321. 
Mieczysław FRĄCKIEWICZ jest odznaczony wieloma orderami i medalami -polskimi i angielskimi, w tym Krzyżem Walecznych 2- krotnie. Po wojnie pozostał w W. BRYTANII, gdzie mieszka w rejonie NORWICH (płn .- wsch. ANGLIA). Certyfikat poświadczający Członkostwo Honorowe w naszym Stowarzyszeniu zostanie wręczony Por. FRĄCKIEWICZOWI w połowie stycznia br.

Z. Galec

 „NOWY” CZŁONEK STOWARZYSZENIA

Kolega Jacek NIEZGODZIŃSKI, podobnie jak wielu innych, utrzymuje koleżeńskie kontakty z Adamem LABUSEM. Dawno bo od kilkudziesięciu lat, niewidzianym przez szersze grono Kolegów z naszego Stowarzyszenia. Adam LABUS w dalszym ciągu czynnie uprawiający latanie z macierzystej bazy na Górnym Śląsku, udostępnił Swój wizerunek w pięknym lotniczym otoczeniu, przypominając osobie wszystkim Kolegom ze Stowarzyszenia „Promocja -77 WOSL”.  Oczywiście Adam LABUS jest jednym z blisko 250-ciu Członków Stowarzyszenia Promocja-77 WOSL, zgodnie z zapisami „Regulaminu Stowarzyszenia..” zaakceptowanego przez Prezesa – płk dypl. pil. inż. Jana URBANIAKA i zamieszczonego na naszej stronie internetowej (wosl.77pl.tl).

Jestem przekonany, że ta informacja umożliwi szerszemu gronu Kolegów, nawiązanie bezpośrednich kontaktów z Adamem. Może będzie też przyczynkiem, do bezpośredniego spotkania się Adama z szerokim gronem Kolegów na najbliższym  XXIII Zjeździe Promocji -77 WOSL.

 Z. Galec