PROMOCJA-77 WOSL
"Szkoły Orląt" w Dęblinie

2021 ROK

POGRZEB KPT. NAWIG. INŻ. MARIANA MACIASA

30 grudnia 2021 r. w Nowym Miescie nad Pilicą odbyły się uroczystości żałobne zwiazane z pogrzebem naszego nieodżałowanego Kolegi kpt. nawig. inż. Mariana MACIASA.



Rozpoczęła je msza św. żałobna w miejscowym kościele.

W kościel przy trumnie stanął Poczet Sztandarowy naszej Organizacji: ppłk pil. inż. Marian ZIĘBA, ppłk nawig. mgr Jan FRĄCHOWICZ i mjr pil. inż.  Marek STAŃCZYKOWSKI.

Po mszy doczesne szczątki naszego Kolegi odprowadzono do grobu na miejscowym cmentarzu, gdzie Poczet Sztandarowy oddał należne honory.
Mariana pożegnali obecni na pogrzebie Koledzy: mjr pil. inż. Adam KULCZYCKI, kom. Zenon ZIENIUK i por. mar. pil. inż. Marian KRAWCZYK, którzy złożyli wieniec "szachownicę lotniczą". W ostatniej drodze Mariana uczestniczyli także starsi Koledzy m.in. ppłk pil. inż. Jerzy WITKOWIAK i płk pil. mgr inż. Leszek  STANISZEWSKI.
A jeszcze niedawno spotkaliśmy się w Białej Podlaskiej.... więc
"...śpieszmy sie kochać ludzi - tak szybko odchodzą..." 

J.U.

SPOTKANIE ŚWIĄTECZNE
 


Ograniczenia związane z pandemią nie stwarzają warunków do spotkań w większym gronie. 


Dlatego w dniu 21.12.2021 r., z inicjatywy Kol. Tadeusza Krząstka niewielka grupka kolegów spotkała się w "Kawiarni w Pasażu" na warszawskim Bemowie, aby symbolicznie przekazać życzenia świąteczne i noworoczne. 


Istniejące obawy przed zakażeniem (potęgowane zgonami
w ostatnim czasie także naszych Kolegów) nie zachęcają do imprez w większym gronie, jednak zaszczepieni pełną dawką: Andrzej BARAN, Jan URBANIAK, Kazimierz KURYŁO, Władysław WOŁKOWSKI, Adam KULCZYCKI, a także kilka osób ze współpracujących z nami organizacji uświetniło nasze spotkanie.


Szczególnie miło było nam gościć Panie.


Złożyliśmy życzenia nie tylko sobie, ale poprzez łączność telefoniczną także reprezentantom społeczności naszego Stowarzyszenia m.in. generałowi nawig. inż. Zbigniewowi GALCOWI, który przebywając w Wlk. Bryt. przekazał najserdeczniejsze życzenia członkom Stow. "Promocja-77 WOSL". 


Życzenia imieninowe przyjął obecny na spotkaniu grudniowy solenizant Adam KULCZYCKI. 
  

102. ROCZNICA URODZIN PREZYDENTA RYSZARDA KACZOROWSKIEGO

26 listopada 2021r., w Świątyni Opatrzności Bożej w Panteonie Wielkich Polaków na warszawskim Wilanowie odbyła się uroczystość 102. rocznicy urodzin ostatniego Prezydenta RP na uchodźstwie Ryszarda KACZOROWSKIEGO.

Na zaproszenie Instytutu Tradycji Rzeczypospolitej i Samorządu Terytorialnego oraz Zjednoczenia Organizacji Historycznych i Strzeleckich Bractwa Kurkowego Rzeczypospolitej do Panteonu przybyli współpracownicy i przyjaciele Ryszarda KACZOROWSKIEGO, kombatanci, przedstawiciele rządu, delegacje policji i wojska, oraz samorządowcy z miast, których był honorowym obywatelem.

 

Uroczystości rozpoczęła mszę świętą sprawowana przez Biskup Wojciech OSIALA Sufragan Łowicki. Po mszy na placu przed Świątynią Opatrzności Bożej odbył się uroczysty Apel Pamięci przeprowadzony przez Kompanię Reprezentacyjnej Wojsk Lądowych przy asyście Orkiestry Reprezentacyjnej Policji.

Były również obecne delegacje Związku Piłsudczyków, uczniowie, harcerze i członkowie Strzelca z różnych stron kraju, przedstawiciele Bractwa Kurkowego i liczne poczty sztandarowe w tym delegacja z pocztem  Sztandarowym Stowarzyszenia „Promocja -77 WOSL”.

Po zakończonej mszy św. w Panteonie Wielkich Polaków liczne delegacje złożyły wieńce przy grobie ostatniego Prezydenta RP na Uchodźstwie.


w Nie zabrakło także asysty Pocztów Sztandarowych

 

Dalsze uroczystości odbyły się na placu północnym przed Świątynią Opatrzności Bożej.

Odśpiewano Hymn RP i oddano salwę honorową

Następnie na placu przed Świątynią odbył się uroczysty Apel Pamięci.

J.U.


PAMIĘCI OFIAR KATASTROFY W TUSZYNIE

W sobotę 21 listopada 2021roku w Tuszynie k. Łodzi odbyły się coroczne uroczystości upamiętniające 70. rocznicę katastrofy samolotu PLL LOT typu Li-2  – „SP-LKA”. W katastrofie 15 listopada 1951r. zginęło 16 osób, w tym czterech członków załogi z kpt. Marianem Buczkowskim na czele i dwunastu pasażerów. Wg. historyków lotnictwa była to pierwsza katastrofa samolotu w barwach LOT-u po II wojnie światowej.


ROCZYSTOŚĆ ODBYŁA SIĘ PRZY POMNIKU UPAMIĘTNIAJĄCYM OFIARY KATASTROFY ODSŁONIĘTYM STARANIEM ŁÓDZKICH SENIORÓW LOTNICTWA 27 LISTOPADA 2010 ROKU. 
ORGANIZATOREM UROCZYSTOŚCI BYŁ ŁÓDZKI KLUB SENIORÓW LOTNICTWA REPREZENTOWANY PRZEZ PREZESA ANDRZEJA AMERSKIEGO I WICEPREZESA ANDRZEJA WRONĘ.

Honorowymi gośćmi był syn kpt. Buczkowskiego, aktor Zbigniew Buczkowski z małżonką i najbliższą rodziną.

 

 

W spotkaniu uczestniczyły m.in. delegacje Warszawskiego Klubu Seniorów Lotnictwa, Polskich Linii Lotniczych LOT, przedstawiciele Urzędu Miasta Tuszyn, władze samorządowe i licznie zgromadzeni mieszkańcy.

 Swoją obecnością uroczystość zaszczycili m.in. członek  Międzynarodowej Komisji Spadochronowej IPC – FA p. Lidia Kosk, prezes Warszawskiego Klubu Seniorów Lotnictwa mgr pil. Lesław Karst i wiceprezes  WKSL  mgr Andrzej Szymczak, reprezentujący seniorów PLL „LOT”  kpt. Marian Nowotnik z małżonką oraz rozsławiony lądowaniem awaryjnym na lotnisku Okęcie kpt. Tadeusz Wrona.

 

 Reprezentantem Stowarzyszenia„PROMOCJA-77 WOSL” był płk pil. mgr inż. Leszek Deleżuch.

 

U stóp pomnika złożono wiązanki kwiatów i zapalono znicze. W imieniu warszawskich stowarzyszeń lotniczych biało-czerwoną wiązankę kwiatów złożył płk pil. mgr inż. Leszek Deleżuch.

 Przelatując nad pomnikiem piloci zrzeszeni w Łódzkim Klubie Seniorów Lotnictwa oddali ofiarom katastrofy lotnicze honory. 

 Po uroczystości uczestnicy oddali się wspomnieniom i zobowiązali się do obecności na kolejnych imprezach rocznicowych pod monumentem.

Oprac. Leszek Deleżuch


 REMEMBERANCE DAY – DZIEŃ PAMIĘCI.

14.11.2021 r. obchodzono w ANGLII Dzień Pamięci o tych, którzy oddali życie za ojczyznę.

Tablica - Monument przed kościołem (The Priory Church) z nazwiskami mieszkańców DUNSTABLE poległych w I i II wojnie światowej ze złożonymi wieńcami.

Tego dnia – w niedzielę, w wielu miastach i miasteczkach ANGLII uroczyście obchodzono pierwszą niedzielę po dniu zakończenia działań bojowych w I wojnie światowej (11.11.1918 r.). Na ogół uroczystości miały charakter patriotyczno – religijny z elementami ceremoniału wojskowego.

 

Uczestniczyłem w uroczystościach w DUNSTABLE (miasto ok. 40 000 mieszkańców położone ok. 60 km płn. LONDYN i ok 10 km płn. LUTON). Znane z pięknie i malowniczo położonego w dolinie lotniska dla szybowców i małych samolotów tłokowych.

 

O 11.00 (cz. lokal.) na duży plac przed kościołem (The Priory Church), gdzie ustawione były poczty sztandarowe głównie organizacji kombatanckich, orkiestra miejska w jednolitych strojach organizacyjnych oraz licznie zebrani mieszkańcy i młodzież szkolna, przybył „orszak” władz miasta – burmistrz (kobieta) w historycznym stroju z charakterystycznym kapeluszem. „Orszak” poprzedzały insygnia władzy miejskiej – maczuga zwieńczona koroną, całość o długości ok. 1m i solidnej wadze, niesiona przez jednego z członków rady miejskiej. Na komendę poczty sztandarowe i żołnierze oddali honory burmistrzowi. Oddano 1 strzał armatni, a trębacz odegrał melodię na podobieństwa „Śpij Kolego”. Wygłoszono 2 przemówienia okolicznościowe – burmistrza i przedstawiciela organizacji kombatanckiej. Obydwa łącznie nie dłużej niż 2 minuty.Ogłoszono chwilę ciszy, a następnie składano wieńce przed znacznych rozmiarów tablicą – monumentem, z wyrytymi nazwiskami mieszkańców miasta poległych na różnych frontach I i II wojny. Oprócz władz miasta, licznych organizacji kombatanckich (w mundurach i strojach organizacyjnych), skautów, również zwykli obywatele składali wieńce (charakterystyczne plastikowe wianuszki przystrojone sztucznymi makami). W sumie ponad 30 delegacji. Wielu cywilnych mieszkańców – kobiety i mężczyźni miało na piersi medale, nierzadko po kilkanaście.

 

Na zakończenie uroczystości, ksiądz poświęcił tablicę i złożone wieńce oraz zaprosił wszystkich uczestników na mszę do kościoła. Uroczystość trwała ok. 25 minut, a jej scenariusz oparty o angielski ceremoniał wojskowy, znacznie odmienny od naszego, a jednak bardzo podobny.

Z Luton Z. Galec.


50. LECIE LOTNICTWA ŚMIGŁOWCOWEGO W LEŹNICY WIELKIEJ.

 

08.10.2021 r. odbyła się w LEŹNICY WIELKIEJ niecodzienna uroczystość – 50-te „urodziny” śmigłowca Mi-8 z numerem 608. Dowódca 1 Dywizjonu Lotniczego 25 BKPow. ppłk pil. Mirosław GUZDEK powitał na uroczystej zbiórce przed hangarem personel latający, techniczny oraz zaproszonych gości, w tym m.in. dowódcę 25 BKPow. -płk dr inż. Mariusza PAWLUKA - Ggł. Inż. WL, delegacje z bratnich jednostek lotniczych i instytucji. Nie zabrakło też byłych żołnierzy z 37 Pułku śmigłowców Transportowych, wśród których miał zaszczyt być zaproszony gen. dyw. nawig. inż. Zbigniew GALEC. Uroczystość rozpoczął przelot samolotu C-130 HERKULES, z którego desant spadochroniarzy wylądowali nieopodal hangaru. Oczywiście nie zabrakło przelotu klucza Mi-17. Przybyłych na zbiórkę powitał ppłk GUZDEK zapowiadając „nadejście jubilata”. Przy dźwiękach melodii z „Gwiezdnych Wojen”, otworzyły się drzwi hangaru i na platformie wyjechał sprawca uroczystości – 50-cio letni śmigłowiec Mi-8 o numerze bocznytm 608 – kompletny, lecz już niestety z utraconymi technicznymi możliwościami wykonywania lotów. Był tort i jak to na urodzinach przystało szampan  0%.

Dowódca zaprezentował również przybyłym gościom Salę Tradycji jednostki, zaprosił do wspólnego zdjęcia przy innym śmigłowcu stojącym na cokole przy Sztabie jednostki. Nie zapomniano także o lotnictwie samolotowym bazującym wczesniej na tym lotnisku. Monument z samolotem Lim-5 symbolizującym 13 plm OPK przeniesiony został na godne miejsce w pobliżu placu apelowego. Ładna pogoda i wysoka, jak na tę porę roku, temperatura nie były przeszkodą do zaproszenia przez Dowódcę, na gorące dania i wspomnienia o śmigłowcu jubilacie i jemu podobnych.

Notka:

W latach1952 – 1971 w LENICY WIELKIEJ stacjonował 13 plm OPK (sformowany 01.10.1951 na lotnisku WARSZAWA – BABICE, a rozformowany 30.12.1971r.). W październiku 1971r. przebazowano w trybie alarmowym klucz śmigłowców Mi-8 (wśród nich Mi-8 / 608) z załogami z 56 pśb z INOWROCŁAWIA na lotnisko LEŻNICA WIELKA, gdzie trwał proces rozformowania 13 plm OPK. W grudniu 1971 r. sformowano 37 Pułk śmigłowców Transportowych Wojsk Lotniczych, który funkcjonował do 1994r. kiedy to został przekazany do Wojsk Lądowych
i przeformowany w kolejne jednostki – ostatnio 1 Dywizjon Lotniczy 25 BKPow.

Z. Galec


 POMNIK LOTNIKÓW W POKRZYWNICY

„W dniu 12 listopada 1968 r. o godz. 18.46…. w czasie kiedy pilot wykonywał lot po trasie na śmigłowcu SM-2 w NTWA  (nocy trudnych warunkach atmosferycznych)….śmigłowiec zderzył się z ziemią w rejonie m. Pokrzywnica.” – na podstawie książki „Polskie Lotnictwo Wojskowe 1945-2010” – Bellona 2011 r. Zginęli wówczas:
Ppłk pil. Michał GRUDZIŃSKI
Kpt. lek. Henryk HENCZKA

Z inicjatywy płk dypl. pil. inż. Jana URBANIAKA – Prezesa Prezesa Stowarzyszenia Promocja-77 WOSL" i Prezesa "Klubu Seniorów 103 pl. NJW MSW"  powstał projekt szczególnego oznaczenia i upamiętnienia miejsca, w którym w tragicznych okolicznościach lotnicy oddali życie wykonując swą ostatnią podniebną  misję.  

W dniu 29 października 2021 r. na Cmentarzu Parafialnym w Pokrzywnicy odbyło się odsłonięcie Monumentu z Tablicą Pamiątkową poświęconą zmarłym lotnikom.

O godz. 12.00 tego dnia uroczystości rozpoczęła msza św. odprawiona w kościele w intencji zmarłych lotników przez  księdza Mirosława BORKOWSKIEGO – proboszcza parafii pw. św. Józefa w Pokrzywnicy.

Przed rozpoczęciem mszy okolicznościową przemowę wygłosiła Pani Anna RYKACZEWSKA – córka zmarłego pilota, która przybyła wraz z rodziną ze Stanów Zjednoczonych specjalnie na tę uroczystość.

 

Dalsza część uroczystości miała miejsce na miejscowym cmentarzu, gdzie o godz. 13.00 wartę honorową przy Monumencie objęła Wojskowa Asysta Honorowa wystawiona przez 2. Ośrodek Radioelektroniczny z Przasnysza.

Zostały wprowadzone Poczty Sztandarowe warszawskich stowarzyszeń lotniczych:
-
  „Oddziału Warszawsko-Mazowieckiego Stowarzyszenia Seniorów Lotnictwa Wojskowego              Rzeczypospolitej Polskiej”,
-  „Stowarzyszenia Promocja 1977 - Wyższej Oficerskiej Szkoły Lotniczej”,
-  
„Stowarzyszenia Lotników Polskich”.
Tam też oprócz Rodzin, znajomych i przyjaciół zmarłych lotników  przybyły liczne delegacje m.in.:
-  
„Koła nr 35 im. 103 Pułku Lotnictwa NJW MSW Związku Żołnierzy WP”;
     z Prezesem płk dypl. pil. inż. Janem URBANIAKIEM;

 „Stowarzyszenia Promocja-77 Wyższej Oficerskiej Szkoły Lotniczej” z Wiceprezesem gen.              dyw. nawig. inż. Zbigniewem GALCEM;
-  
Oddziału Warszawsko-Maz. Stowarzyszenia Seniorów Lotnictwa Wojskowego z Prezesem            gen. bryg. pil. Romanem HARMOZĄ;
-  
Stowarzyszenia Seniorów Lotnictwa Wojskowego RP” z Członkiem Zarządu Głównego płk.
   dr. inż. Henrykiem CZYŻYKIEM;
-  
„Stowarzyszenia Lotników Polskich” z Wiceprezesem ppłk   pil.  Ryszardem    KARPIŃSKIM;
-  „Warszawskiego  Klubu Seniorów Lotnictwa” z Prezesem mgr. inż. Lesławem KARSTEM;
-  „Związku Żołnierzy Wojska Polskiego" z Członkiem Zarządu Głównego ppłk inż.  Robertem           WŁODARCZYKIEM i Członkiem Mazowieckiego Zarządu Wojewódzkiego ppłk inż. Józefem           ŁĘKAWĄ;
-
  „Stowarzyszenia Przyjaciół Lotnictwa Ziemi Łęczyckiej” z Członkiem Zarządu Patrycją                   LEŚKIEWICZ;
-  „2. Ośrodka Radioelektronicznego w Przasnyszu” z reprezentantem Dowódcy ppłk Pawłem          CICHOCKIM.

 Dużo ciepła i optymizmu wniosła obecność najmłodszych z Samorządowego Przedszkola w Pokrzywnicy i uczniów Szkoły Podstawowej im. Witolda Machnowskiego w Nowym Niestępowie.

Po wysłuchaniu „Hymnu Państwowego” mowę okolicznościową wygłosił płk dypl. pil. inż. Jan URBANIAK.

Następnie Pan ppłk dypl. nawig. inż. Ryszard KUBIAK odczytał „Akt ufundowania Tablicy Pamiątkowej poświęconej lotnikom tragicznie zmarłym w katastrofie śmigłowca SM-2w Pokrzywnicy”.

Gen. dyw. nawig. inż. Zbigniew GALEC wręczył „Akty Ufundowania Tablicy Pamiątkowej...”  Rodzinom i księdzu Mirosławowi BORKOWSKIEMU.

 Aktu poświęcenia Monument z Tablicą Pamiątkową dokonał Ksiądz proboszcz Mirosław BORKOWSKI.

Przy dźwiękach „Hasła Wojska Polskiego” członkowie Rodzin w towarzystwie płk dypl. pil. inż. Jana URBANIAKA – Prezesa Koła Nr 35 im. 103 pl NJW MSW Związku Żołnierzy WP dokonali przecięcia wstęgi i odsłonięcia Tablicy Pamiątkowej. 

 Następnie członkowie Rodzin i delegacje złożyły  wieńce i wiązanki kwiatów a wysłuchany w zadumie sygnał WP „ Śpij Kolego” pozwolił w skupieniu oddać hołd zmarłym lotnikom.

 Córki ppłk pil. Michała GRUDZIŃSKIEGO – Elżbieta i Anna z Rodzinami.

Kiedy odtworzony „Marsz Lotników” miał zakończyć uroczystość – nad cmentarzem pojawił się śmigłowiec „Robinson” pilotowany przez Marcina SZAMBORSKIEGO - Prezesa Firmy „SALT AVIATION” z Modlina.

Kilkakrotny przelot śmigłowca nad odsłoniętym Monumentem wzbudził nostalgię i sentyment uczestników uroczystości, a dzieciom i młodzieży dał nadzieję, że może kiedyś i Oni zostaną lotnikami.   

Pamiątką pozostało wspólne zdjęcie uczestników uroczystości.

Po uroczystości wszyscy uczestnicy mogli oddać się wspomnieniom przy wspólnym obiedzie w restauracji ”Pod Strzechą”.

Wyrażamy wdzięczność za osobiste poświęcenie wszystkim biorącym udział w wykonaniu czynności organizacyjnych, projektowych, przygotowawczych i budowlanych.


Wierzymy, że Tablica Pamiątkowa z Honorowymi Znakami Lotnictwa Polskiego będzie  otaczana czcią i szacunkiem przez mieszkańców Pokrzywnicy i na trwałe wpisze się
w historię Cmentarza Parafialnego

                                                                                     Jan URBANIAK


100-LECIE SZKOŁY W WOLI OSOWŃSKIEJ 

W niedzielę 19 września 2021 roku odbyły się uroczystości związane z Jubileuszem 100-lecia Szkoły Podstawowej im. płk. pil. Zdzisława Krasnodębskiego w Woli Osowińskiej, z którą nasze stowarzyszenia tj. Oddział Warszawsko-Mazowiecki SSLW RP i Stowarzyszenie „PROMOCJA-77 WOSL” ściśle współpracują.
     Obchody rozpoczęły się Mszą Świętą w Kościele Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Woli Osowińskiej koncelebrowaną przez księdza proboszcza Stefana Kurianowicza oraz księdza Waldemara Tkaczuka w intencji zmarłych nauczycieli, pracowników szkoły, uczniów i rodziców. 
Na uroczystość jubileuszu przybyli uczniowie i pracownicy szkoły, absolwenci, emerytowani nauczyciele, mieszkańcy Woli Osowińskiej i okolicznych miejscowości oraz delegacje klubów i stowarzyszeń lotniczych, dyrektorzy szkół i pracownicy instytucji z terenu powiatu oraz wielu znamienitych gości. 
Wśród nich poseł na Sejm RP Dariusz Stefaniuk, Wicewojewoda Lubelski Robert Gmitruczuk, Lubelski Kurator Oświaty Teresa Misiuk, gen. bryg. pil. dr inż. Ryszard Hać, płk dr inż. Jarosław Rosiński szef sztabu 4 Skrzydła Lotnictwa Szkolnego w Dęblinie, płk. dypl. pil. Krzysztof Stobiecki dowódca 23. BLT w Mińsku Maz., Starosta radzyński Szczepan Niebrzegowski i Wójt Gminy Borki ppłk rez. dr Radosław Sałata. 
         Następnie uczestnicy uroczystości przemaszerowali na plac szkolny, gdzie przed obeliskiem upamiętniającym patrona szkoły, twórcę Dywizjonu 303 płk. pil. Zdzisława Krasnodębskiego, odczytano apel pamięci, oddano salwę honorową oraz złożono wieńce. W ceremoniale wojskowym uczestniczyła Kompania Reprezentacyjna SP w Dęblinie.

Kolejnym etapem wydarzenia było odsłonięcie pamiątkowej tablicy na cześć pokoleń, które współtworzyły stuletnią historię Szkoły Podstawowej w Woli Osowińskiej oraz posadzenie na terenie szkoły Dębu Pamięci.
Dalszy ciąg uroczystości kontynuowany był w budynku szkolnym, gdzie zaproszonych gości i wszystkich zebranych powitała Dyrektor szkoły pani Agnieszka Zając. Następnie wystąpiła Orkiestra Wojskowa z Dęblina i dzieci z tej szkoły z częścią artystyczną poświęconą stuletniej historii szkoły oraz patronowi płk. pil. Zdzisławowi Krasnodębskiemu. Na koniec głos zabrał pan Artur Firla, przewodniczący Rady Rodziców, który w imieniu rodziców i absolwentów podziękował wszystkim i zaprosił gości na uroczysty obiad. 
Następnie zaproszeni goście mogli obejrzeć zbiory poświęcone patronowi oraz pilotom z Dywizjonu 303 zgromadzone w Szkolnej Izbie Pamięci, wystawę fotograficzną związaną z historią szkoły, stare kroniki oraz książkę, która została napisana z okazji stulecia Szkoły Podstawowej. 
 Oddział Warszawsko-Mazowiecki SSLW RP i Stowarzyszenie „PROMOCJA-77 WOSL” reprezentował płk mgr pil. Leszek Deleżuch z małżonką, który w imieniu stowarzyszeń pogratulował pięknego jubileuszu, życząc jednocześnie dalszych setek lat działalności oraz złożył wieniec pod obeliskiem patrona szkoły. 
      

L. Deleżuch


AUDIENCJA ARCYBISKUPIA

W dniu 26 października 2021 r. płk dypl. pil. inż. Jan URBANIAK wraz z gen. bryg. pil. Romanem HARMOZĄ został przyjęty na audiencji u arcybiskupa gen. bryg. dr. Józefa GUZDKA - Biskupa Polowego Wojska Polskiego.

W związku z ingresem abp. Józefa GUZDKA do Bazyliki Archikatedralnej w Białymstoku i objęcia Archidiecezji Białostockiej oficerowie podziękowali Arcybiskupowi za dotychczasowa opiekę duszpasterską.


W imieniu lotników płk Jan Urbaniak wręczył kwiaty i życzył Arcybiskupowi zdrowia, wytrwałości i łask bożych na nowym, jakże ważnym stanowisku,a generał Roman HARMOZA   przekazał „Lotniczy Kordzik” z dedykacją "Honus virtutis premium" ("Zaszczyt nagrodą cnoty").



Arcybiskup gen. bryg. dr Józef GUZDEK odznaczył płk dypl. pil. inż. Jana Urbaniaka i gen. bryg. pil. Romana HARMOZĘ „Krzyżem XXX Ordynariatu Polowego Wojska Polskiego” („W Służbie Bogu i Ojczyźnie”)

Spotkanie było okazją do wspomnień z 30-letniej działalności Ordynariatu Polowego WP. 


MIEJSKIE OBCHODY ŚWIĘTA LOTNICTWA
W BIAŁEJ PODLASKIEJ.

 


W dniu 12 września 2021r w Białej Podlaskiej odbyły się Miejskie Obchody Święta Lotnictwa połączone z odsłonięciem muralu i otwarciem Sali Tradycji Lotniczych Południowego Podlasia. Powstanie Sali Tradycji było możliwe dzięki staraniom lotników zrzeszonych w oddziale Bialskopodlaskim Stowarzyszenia Seniorów Lotnictwa Wojskowego RP m.in. ppłk pil. inż. Franciszka Ostrowskiego  i mjr. pil. mgr inż. Jerzego Trudzika przy współpracy z Muzeum Południowego Podlasia.


Uroczystości rozpoczęto Mszą św. w kościele garnizonowym w Białej Podlaskiej. Następnie delegacje władz miasta, przedstawiciele lotnictwa wojskowego RP, miejskich instytucji, organizacji, stowarzyszeń  i szkół złożyły kwiaty u stóp pomnika Poległych Lotników Podlasia.
Z towarzyszeniem Orkiestry Garnizonu Dęblin i Kompanii Reprezentacyjnej Sił Powietrznych RP delegacje przemaszerowały pod budynek przy ul. Sidorskiej 23, w którym znajduje się Sala Tradycji Lotniczych Południowego Podlasia, a na budynku mural upamiętniający tradycje lotnicze w Białej Podlaskiej.

Jest to symbol pięknej historii lotnictwa wojskowego w Białej Podlaskiej i nieustającego dążenia do tego, by pamięć o lotnictwie na Podlasiu była zawsze żywa. Będzie też przypominać o tym jak lotnicy i piloci trwale wpisali się w tożsamość Białej Podlaskiej.

Uroczystościom towarzyszył pokaz musztry paradnej Kompanii Reprezentacyjnej Sił Powietrznych oraz koncert Orkiestry Garnizonu Dęblin. Nad miastem można było oglądać przelot samolotów Lim – 2 i SB Lim pilotowanych przez Bartosza Maciejczyka i Mateusza Stramę. Lim – 2 o numerze bocznym 602 przez kilkadziesiąt lat latał w Białej Podlaskiej, a SB Lim nr 006 był pierwowzorem do powstania murala. Uroczystość uświetniły także przeloty samolotu TS-11 „Iskra” pilotowanego przez Sławomira Hetmana.

W Sali Tradycji Lotniczych Południowego Podlasia zgromadzono wiele ciekawych pamiątek, m.in. mundury, przyrządy lotnicze, fotografie i obrazy, odznaczenia, dokumenty oraz elementy samolotów.

W uroczystościach uczestniczyli m.in. zastępca d-cy 4 Skrzydła Lotnictwa Szkolnego w Dęblinie płk. dypl. pil. Jerzy Chojnowski, płk. Renart Skrzypczak zastępca dowódcy 1 Warszawskiej Brygady Pancernej oraz generałowie lotnictwa: gen. dyw. pil. Anatol Czaban, gen. bryg. pil. Ryszard Hać, przedstawiciele środowisk lotniczych z całego kraju z sekretarzem Zarządu Głównego SSLW RP płk. dypl. pil. Zenonem Zgołą oraz członkowie Oddziału Bialskopodlaskiego SSLW RP z prezesem płk. pil. dypl. Wiesławem SokołowskimObecni byli Prezydent miasta Michał Litwiniuk, dyrektor  Muzeum Południowego Podlasia Rafał Izbicki, dyrektor Muzeum Sił Powietrznych w Dęblinie Paweł Pawłowski, duchowieństwo rzymsko-katolickie i prawosławne oraz mieszkańcy Białej Podlaskiej i Podlasia.
Gościem honorowym był pilot wojskowy jedyny Polak w kosmosie gen. bryg. pil. kosmonauta Mirosław Hermaszewski.
Oddział Warszawsko-Mazowiecki SSLW RP i Stowarzyszenie „PROMOCJA-77 WOSL” reprezentował płk mgr pil. Leszek Deleżuch z małżonką, który w ciepłych słowach pogratulował wspaniałego pomysłu i realizacji organizatorom projektu.

W swoim wystąpieniu płk pil. mgr inż. Leszek Deleżuch wręczywszy pamiątkowy ryngraf odczytał i przekazał płk dypl. pil. Wiesławowi Sokołowskiemu listy gratulacyjne od prezesów stowarzyszeń gen. bryg. pil. Romana Harmozy i płk dypl. pil. inż. Jana Urbaniaka.

Oprac. Leszek Deleżuch


 OPOWIEŚCI LOTNICZE – TO SIĘ ZDARZYŁO NAPRAWDĘ! 

Zdarzenie, które opisuję zdarzyło się jednego dnia, pierwsze już było dramatyczne, drugie parę godzin później skończyło się katapultowaniem. Mówi się, że katapultował się! Krótka wyrazista wiadomość, tylko mało kto, zna etiologie zdarzeń tworzącą łańcuch, którego zakończeniem jest katapultowanie. Chciałbym przybliżyć na swoim przykładzie, w krótkim opisie przebieg sytuacji jej dynamikę i dramatyczność, pokazać ile trzeba mobilizacji w starciu sam na sam w granicznym momencie. Czy mi się to udało? Czy przybliżyłem obraz sytuacji jaka poprzedziła moje katapultowanie. 

Na zawsze będzie tkwił w mojej pamięci, ponury, mglisty i deszczowy dzień 4-go października. Mińsk Mazowiecki, zawody o tytuł mistrza walki powietrznej, od rana czuje się fatalnie podenerwowany i nieswojo. Staruje jako pierwszy, przechwycenie celu manewrującego, na dużej wysokości z prędkością naddźwiękową, mam na sobie WUK ale bez hełmu szczelnego. Im dalej na północ pogoda się poprawia chmury rozrywają, lecę częściowo w chmurach 2 km poniżej celu. Błyskawiczne naprowadzenie, duża prędkość zbliżania, jakieś 10 km przed celem do góry, przełączam stację na promieniowanie, cel jakby go piorun strzelił mimo takiej prędkości wykonuje gwałtowny przewrót ze skrętem. Przechwycenie zamienia się w szaleńczą walkę. Widzę za samolotem ogień dopalania, nawet na chwilę nie wyłączam swojego pełnego dopalania. Zaciekłe manewry, czuje że mam przed sobą asa, potem dowiaduje się, że to sam mjr Pazur na MiG 21 Bis z Babich Dołów. W walce samolot trzeba czuć całym sobą, przeciwnik taki był, przeciążenie skacze od ujemnego do dodatniego, że wskazówka wychyla się do oporu, adrenalina i awaryjny tlen dają dodatkowego kopa. Czuje praktycznie cały czas silny ucisk kombinezonu przeciw przeciążeniowego w WUK’u. Manewry są tak szalone i z wyczuciem, że nie mogę nawet na chwile stabilnie utrzymać celu w celowniku nie mówiąc o stacji, bo cel jeździ po całym ekranie i zrywa, co chwile przechwycenie. W tym zwariowanym klinczu w pewny momencie zapala pomarańczowa lampka awarii instalacji hydraulicznej, po chwili zapala druga instalacja.. Natychmiast przerywam to szaleństwo, zgłaszam awarie proszę o natychmiastowe lądowanie z długiej prostej i jak najmniej manewrów bo mam ograniczone manewrowanie. Włącza się awaryjna pompa ciśnienia, jej czas działania do 15 min, daje niższe ciśnienie tylko na stabilizator (płytowy ster wysokości). Jak najszybciej do lądowania, czas ucieka, chmury coraz gęstsze i ciemniejsze, lądowanie z zachodu z przeciw systemu pracującej tylko dalszej. Nawigator systemu lądowania RSL dwoi się i troi, wie że mogę podejść tylko raz i jak najszybciej. Samolot pędzi pomimo minimalnych obrotów, nie mam czy zmniejszyć prędkości hamulce aerodynamiczne nie działają. Oszczędzam każdy ruch drążkiem, przed trzema laty przy awarii obu instalacji w Babich Dołach dwóch doświadczonych pilotów uderzyło w pas, brakło ciśnienia na jeden ruchu by podebrać samolot., Ta sytuacja i szkolenie powoduję moją maksymalna koncentracje. Duża prędkość coraz bliżej pasa nie mam podwozia podejście może być tylko jedno. Nie ma wyjścia podciągam samolot prędkość spada do około 600, awaryjnie podwozie, zrywam zamki i odkręcam zawór ciężko zerwać, gruba konturówka, rumor i szarpanie, prędkość wypuszczania to max 500, wszystko teraz przekracza granice, zapaliły trzy zielone. Dzwonek dalszej 4 km do pasa, prędkość ponad 500, jestem w ciemnych chmurach, wreszcie widzę bramkę z reflektorów i pas, zbyt duża prędkość, płaskie podejście bez klap, przyziemienie 350 ze sporym przelotem. By nie wypaść spasa bez opuszczanie przedniego koła hamuje i wypuszczam spadochron hamujący ale szarpnięcie, żeby nie uderzyć o pas przednim kołem ściągam gwałtownie drążek na siebie i tak nieruchomieje jak zamurowany skończyło się ciśnienie. Znów szczęście i balans na cienkiej czerwonej linii. Po wszystkim wielka reprymenda, przekroczenie wszystkiego, co było możliwe moje i celu, w tym prędkości dźwięku poniżej wysokości 8 km. Dziwnym zbiegiem płk pil. Jerzy Gotowała podejmuje decyzję powtórzenie lotu, nie byłbym sobą gdybym odmówił, choć pogoda gwałtownie się psuje. Startuję na zapasowym samolocie, warunki atmosferyczne fatalne, podwozie chowam już w chmurach, nie myślę o lądowaniu skupiam się na tym, co jest. Zresztą, kto latał w Mierzęcicach wie, jakie panowały tam warunki, jaką szkołę dawały. Tym razem przechwycenie bez problemów, cel zawraca na swoje lotnisko ja do Mińska. Na pierwszym kanale mętlik rozmów. Proszę nawigatora o długą prostą i maksymalne skupienie, chmury tak gęste, że końcówka skrzydła zanika z kabiny a to około 5 m. By ułatwić sobie sprawę włączam autopilota na stabilizacje, niech mi pomoże w locie bez przechyleń. Maksymalna koncentracja dalsza (4 km do pas) 200 m 450 km/h. Strzała radiokompasu obraca się o 180 bliżej nie ma. Cała nadzieja w nawigatorze RSL podaje 20 m z prawej od osi. Podaje 1500 m lekko z prawej, kwituje 100 m. Nie widzę ziemi ani bramki z reflektorów o pasie nie wspomnę. Nagle gwałtowne szarpniecie, samolot przechyla się w lewo. Pełne obroty, nie mogę go wyprostować, spada prędkość i wysokość. W takim przechyle konfiguracji: wypuszczone podwozie, klapy 45 st. z nadmuchem SPS, wypadam z chmur 50 m przede mną zamglony sad. To koniec z tego nie da się wyprowadzić za nisko! Życie jest jedno! Wciskam prawą nogę ile się da i na siłę drążek w prawo, nie daje się szarpie nim a drzewa już tuż. pomimo mocnego przechylenia w lewo, nie ma wyjścia, to być albo nie być!

Lewą ręką chwytam podwójny uchwyt katapulty ściskam i pociągam, dobrze że to fotel KM -1M z opcją zerowej wysokości katapultowania.

 

Znika osłona kabiny, gwałtowne uderzenie odpala mechanizm strzałowy, wszystkie mechanizmy działają błyskawicznie ściągają i blokują nogi do fotela, lewy rozrzut rąk uderza mnie w rękę, pasy dociągane są tak, że mam po nich granatowe sińce. W ułamku sekundy kabina wypełnia się ogniem to spracował silnik rakietowy fotela, widzę jak znika pode mną samolot. Znowu wpadam w chmury to fotel mnie tak wyniósł, szarpniecie spadochron się otworzył, spojrzenie jest biało pomarańczowy, ale w dole, otworzył się, gdy leciałem siłą inercji do góry.

 

Wahnięcie wypadam z chmur, widzę samolot w lewym przechyle, wykonuje zakręt zaczepia skrzydłem o ziemie, koziołkuje po zaoranym polu zatrzymuje się na plecach. Ląduję 1300 m od początku i w osi pasa na skraju sadu tak szybko że nie zdążyłem wypuścić zasobnika NAZ. Nawet się nie przewróciłem przy lądowaniu podpieram się tylko ręką. Przeciążanie jest tak duże, że rozsunęły się boczne zamki butów a cholewki wywinęły. Rozpinam uprząż, parę kroków do sadu na drzewie dorodne jabłka, zrywam jedno jak wspaniale smakuje, muszę odreagować. Późniejsza refleksja i analiza: Błąd zaniechania w ferworze walki, deficycie czasu, nasileniu postępującej sytuacji nie wyłączyłem auto pilota, w szczególnych przepadkach praktycznie w każdej sytuacji należy go wyłączyć głównym wyłącznikiem na burcie. Już nie dowiem się czy wyłącznie głównym wyłącznikiem uratowałoby sytuację. Z lewej strony hełmu spore wgniecenie, katapultując się w przechyleniu osłona kabiny spadając zaczepiła o hełm. Ponowny piruet na cienkiej czerwonej linii i przejście brzegiem własnego życia, w tym dniu naciągnąłem strunę przeżyć do granic wytrzymałości.

EPILOG

Po latach dojrzewa myśl i przychodzi chwila by podzielić się, raczej opowiedzieć zdarzenie, które jest na granicy fikcji. Tylko, że to zdarzyło się naprawdę było jeszcze dramatyczniejsze niż ujęte w przekazie. Można by zadąć pytanie skąd taka pamięć tylu szczegół, otóż sytuacja i adrenalina przestawiają mnie na inne tory, pamięć nigdy mnie nie zawodziła, pamiętam twarze imiona i nazwiska wszystkich z I klasy szkoły podstawowej, a to tak dawno że nie pamiętają tego najstarsi górale. Sytuacja a raczej sytuacje, w których uczestniczyłem, stawiały przede mną „być albo nie być” deficyt czasu i sam na sam z problemem wymuszał grę va banque. Wyuczone postępowanie opanowanie szczególnych przypadków w locie, 12 naziemnych katapult i 19 skoków spadochronowych zwiększyły pewność siebie i szybkie przestawienie się w100% na rozwiązanie problemu, sprawiały że balansie na cienkiej czerwonej linii łapałem równowagę. W tym wszystkim największy wkład wnieśli instruktorzy, szczęście miałem do nie przeciętnych. Dzisiaj chylę przed nimi czoła za to, czego mnie nauczyli i wpoili trudne zasady pilotażu, począwszy od szybowców, samoloty tłokowe, poddźwiękowe i naddźwiękowe . Nie sposób wymienić wszystkich, najbardziej wyraziście zapisali się Eugeniusz Stogniew, dalej kpt. Grygotowicz, ppłk, Kunicki, mjr Mazur, mjr Kowalczyk zwany Lwem, mjr Andrzej Krzyspiak kończy śp. Helmut Staś człowiek legenda pilot z jedną ręką, wirtuozie akrobacji.
Bardzo smuci mnie, że wielu nie wykrzesało w sobie tyle determinacji by dać losowi szanse, w wielu przypadkach jej nie było. Znam sytuacje, że był czas i możliwości, dlatego ciągle zadaję sobie pytanie, DLACZEGO? Walczyć trzeba do końca, decyzja nie jest prosta, ale na miarę być albo nie być. Ja podjąłem taką decyzje i beze mnie jest dość czerwony kwadrat nasz lotniczy znak. Podsumowując w tym wszystkim najwięcej przeżyć i stresu poniosła Żona, bardzo to przeżyła i musiała się z tym wszystkim uporać w swojej psychice, mimo to bardzo mnie wspierała i zawsze starała się być blisko. Nie wiem czy właściwie to ująłem, chciałem przybliżyć jak trudne poza romantyzmem latania bywają chwile. Wszyscy piloci maja swoje lotnicze przeżycia o mniejszym lub większym nasileniu emocji, mogliby opowiadać równie niesamowite zdarzenia może jeszcze dalej idące.

kpt. w st. spocz. pil. inż. Roman GĄSIOR


 NASZYM KOLEGOM NASZA PAMIĘĆ!

     Pamięć o Kolegach, zwłaszcza Tych którzy odeszli na "wieczną służbę", jest przede wszystkim zwykłym ludzkim odruchem. Jest także zobowiązaniem wynikającym z zapisów Regulaminu Naszego Stowarzyszenia. Kierując się tymi przesłankami, a także więzami rodzinnymi, najbliżsi płk nawig. mgr inż. Włodzimierza KOŚCIKA spotkali się przy Jego grobie na Cmentarzu Komunalnym na Powązkach w WARSZAWIE (dawnym Cmentarzu Wojskowym), by uczcić Jego urodziny.


Gdyby Włodek żył, 24.09.2021r skończyłby 68 lat. Złożono kwiaty i zapalono znicze.
 Obecni byli: Żona Eugenia, Dzieci - Magda i Wojtek, Rodzina Włodka z Białorusi - obecnie zamieszkała w POLSCE, sąsiedzi - Kazimierz ŚWIECH z Żoną Renatą i Henryk JASTRZĘBSKI z Żoną, Valeria APANASEWICZ z Białorusi oraz Alina i Zbigniew GALEC. Następnie wszyscy obecni, na zaproszenie Gieni, udali się do restauracji na obiad i wspomnienia o WŁODKU.

      W dniu 24.09.2021r. przypadała 1-sza rocznica śmierci płk dypl. nawig. inż. Jana MADEJSKIEGO. Z okazji tej smutnej rocznicy na Cmentarzu Parafialnym W KAZIMIERZU DOLNYM nad WISŁĄ, przy nowym nagrobku Janka spotkali się:  Żona Halina, Córka Maja oraz Małgorzata i Andrzej GAWEŁ, Andrzej KOŁAKOWSKI, Alina i Zbigniew GALEC. Zapalono znicze na grobie Jasia. W restauracji na RYNKU- ulubionym miejscu Jasia, w pobliżu którego się urodził, długo Go przy obiedzie wspominano.
                                                                                                  (Z. Galec)

Jak co roku w dniu imienin 13. października 2021 r. odwiedziliśmy grób gen. bryg. pil. Edwarda HYRY w Toruniu. Wieniec szachownicę lotniczą w imieniu „Stowarzyszenia Seniorów Lotnictwa Wojskowego RP” oraz Stow. „Promocja-77 WOSL” złożyli: gen. bryg. pil. Roman HARMOZA, płk dypl. pil. inż. Jan URBANIAK, ppłk pil. mgr inż. Andrzej PAKUZA, ppłk pil. mgr inż. Sławomir WROŃSKI, mjr pil. inż. Mieczysław MIKOŁAJCZYK i mjr. pil. Zdzisław KIELECKI.


Obecna była także Pani Mariola – córka, oraz Koledzy Pana Generała Hyry.

Podobny wieniec szachownicę lotniczą ta sama delegacja stowarzyszeń złożyła na grobie ppłk. Józefa KUCHARSKIEGO – byłego Komendanta Szkoły Chorążych Personelu Lotniczego i naszego Dowódcy Batalionu Podchorążych w Dęblinie .

J.U.


58 ROCZNICA KATASTROFY SAMOLOTU MD-12

17 września 1963 roku w okolicach wsi BRONISŁAWÓW koło BIAŁOGRZEG miała miejsce katastrofa pierwszego prototypu polskiego samolotu komunikacyjny bliskiego i średniego zasięgu PZL MD-12 o znakach SP-PAL. Był to jedyny zbudowany czterosilnikowy samolot polskiej produkcji (można go oglądać w Muzeum Lotnictwa w Krakowie). Samolot miał problemy związane ze sterownością, co stwierdzono już podczas pierwszych lotów, kiedy to wykazywał niepokojące oznaki polegające na drganiach usterzenia w locie poziomym – lecz ten problem zbagatelizowano. Podczas próby na maksymalnej prędkości na skutek flatteru (drgań) samolot stracił usterzenie poziome i wpadł w korkociąg plecowy oraz wybudowaniu uległ też jeden z silników.

  
 19 września 2010 r. w miejscu katastrofy postawiona została tablica pamiątkowa. 


W 68 rocznicę tego tragicznego wydarzenia przedstawiciele warszawskich środowisk lotniczych złożyli kwiaty i zapalili znicze.

Stowarzyszenie „Promocja -77 WOSL” reprezentował płk dypl. pil inż. Jan URBANIAK. 

Obecna też była młodzież z miejscowej Szkoły Podstawowej, która na codzień opiekuje się Monumentem.

W katastrofie zginęło wówczas 5 osób będących na pokładzie – w tym dwóch pilotów doświadczalnych którymi byli: Mieczysław Miłosz (z PZL) i Aleksander Wąsowicz (z I.L.), inżynier prowadzący próby Jerzy Żupański oraz dwoje obserwatorów doświadczalnych, którymi byli: Jerzy Hołowienko i Jadwiga Sajewska.

J. U.


MIĘDZYNARODOWEGO SALONU PRZEMYSŁU OBRONNEGO – „KIELCE-2021”

8 września 2021 r. grupa przedstawicieli warszawskich środowisk lotniczych uczestniczyła w wystawie militarnej Międzynarodowego Salonu Przemysłu Obronnego – „KIELCE-2021”

Wyjazd na tę imprezę był możliwy dzięki przychylności MON, który użyczył autobusu.

Oczywiście nie można było ominą i przeoczyć „flagowego produktu” jakim jest czołg „Abrams”.

Stow. „Promocja-77 WOSL” reprezentowali: mjr pil. inż. Adam KULCZYCKI i płk dypl. pil. inż. Jan URANIAK.


Większość ofert dotyczyła specjalności ogólno wojskowych, ale były także oferty dla Sił Powietrznych.

Na koniec Kol. płk dypl. pil. inż. Jan URBANIAK podziękował Panu dr. Andrzejowi MOCHONIOWI -Prezesowi „MSPO-Kielce” za opiekę w czasie zwiedzania wręczając okolicznościowy ryngraf.

 J.U.


DZIEŃ WETERANA WALK O NIEPODLEGŁOŚĆ RP –
82. ROCZNICA WYBUCHU II. WOJNY ŚWIATOWEJ
W WARSZAWIE

Jak co roku 1 września obyły się w Warszawie uroczyste obchody  Dnia Weterana Walk o Niepodległość Rzeczypospolitej Polskiej połączone z 82. rocznicą wybuchu II Wojny Światowej..

Uroczystości w WARSZAWIE przygotował Szef Urzędu ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych - minister Jan KASPRZYK, który przesłał na ręce Prezesa Stowarzyszenia Promocja-77 WOSL, podobnie jak wielokrotnie wcześniej, zaproszenie do udziału w tym przedsięwzięciu poświęconym 82 rocznicy wybuchu II wojny światowej i pamięci o obrońcach Ojczyzny.

O 10.30 w Katedrze Polowej WP odprawiona została, pod przewodnictwem arcybiskupa Józefa GUZDKA oraz z udziałem kapłanów duszpasterstwa prawosławnego i ewangelickiego, Msza Św. za obrońców Ojczyzny we wrześniu 1939r.

Uczestniczyło w niej dość liczne grono Kombatantów i bardzo nieliczne grono osób z "pierwszych stron gazet".


Stowarzyszenie „Promocja-77 WOSL” reprezentowali: gen. dyw. nawig. inż. Zbigniew GALEC i płk dypl. pil. inż. Jan URBANIAK.

O 12.00 rozpoczęły się uroczystości na Placu Marszałka PIŁSUDSKIEGO przy Grobie Nieznanego Żołnierza w asyście pododdziału honorowego (chyba plutonu!) w jednolitych zielonych barwach oraz nielicznej grupie Pocztów Sztandarowych.


Sędzia mjr Bogusław NIZIEŃSKI – Przewodniczący Rady ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych przy Szefie UdsKiOR, członek Kapituły Orderu Orła Białego, wygłosił przemówienie poświęcone głównie bohaterskiej obronie WESTERPLATTE i wspólnie z Szefem Urzędu ds. KiOR odznaczył żołnierzy zasłużonych dla kombatantów medalami „pro Bono Poloniae” i „Pro Patria”.

Następnie dokonano zmiany posterunku przy Grobie Nieznanego Żołnierza, odczytano Apel Poległych i złożono wieńce.

W imieniu wszystkich Członków naszego Stowarzyszenia wieniec - Lotniczą Szachownicę złożyli: Prezes - płk dypl. pil. inż. Jan URBANIAK i gen. dyw. nawig. Zbigniew GALEC.

Na zdjęciu od lewej: płk dypl. inż. Zbigniew Krzywisz, płk dypl. pil. inż. Jan Urbaniak, kpt. nawig. inż., Stanisław Sumera, gen. dyw. nawig. inż. Zbigniew Galec.
Przy okazji wspomniano wspólną służbę z płk dypl. Zbigniewem KRZYWOSZEM - Dyrektorem Departamentu Uroczystości w Urzędzie ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych.

Na zakończenie uroczystośći jej uczestnicy wysłuchali wiązanka melodii marszowych wykonana przez Orkiestrę Reprezentacyjną WP.

Z. Galec


ŚWIĘTO  LOTNICTWA POLSKIEGO - „LOTNICZA PAMIĘĆ”

    W dniach 29-30.08.2021r, Zarząd Stowarzyszenia Promocja -77 WOSL realizując przedsięwzięcia „Ramowego Planu działań na 2021r.”, we współpracy z Oddziałem W-M SSLW RP oraz Kołem nr 35 im. 103 pl NJW MSW Związku Żołnierzy WP zorganizował podróż historyczno- studyjną, połączoną
z upamiętnieniem i oddaniem honorów żołnierskich w miejscach lotniczej śmierci naszych Kolegów: w MIROSŁAWCU, NADARZYCACH i OSTROROGU.

Dzięki przychylności MON udostępniony mikrobus z 1 Bazy Lotnictwa Transportowego umożliwił bezpiecznie przebyć tak ważną dla nas trasę rozpoczynając w dniu 29.08.2021r od zwiedzenia i zapalenia zniczy na historycznym Cmentarzu Wojennym w PILE.

 Grupa oficerów reprezentujących stowarzyszenia lotnicze zwiedziła miejsca pochówku żołnierzy - uczestników I i II wojny światowej, gdzie jako przewodnik płk nawig. mgr inż. Tadeusz KRZĄSTEK oprowadzał Kolegów po kwaterach mogił żołnierskich i informował o faktach historycznych związanych z tym cmentarzem.

O godz. 14.00 tego dnia uczestnicy podróży spotkali się przy bramie gospodarczej  lotniska MIROSŁAWIEC, nieopodal której usytuowany jest Monument upamiętniający ofiary katastrofy samolotu C-295 CASA z Kolegami, którzy przybyli z sąsiednich garnizonów: ppłk nawig. Janem AMBROŻ, ppłk pil. mgr inż. Andrzejem PAKUZĄ i ppłk pil. inż. Sławomirem WROŃSKIM.  

Na miejscu był już Oficer Dyżurny 12 Bazy Bezzałogowych Statków Powietrznych w MIROSŁAWIEC oraz zaprzyjaźniony z nasza organizacją redaktor Michał FAJBUSIEWICZ.

Poczet Sztandarowy w składzie: płk dypl. pil. inż. Zenon SĘK, płk nawig. mgr inż. Jan FRĄCHOWICZ i kpr. pchor. Kazimierz KURYŁO oraz pozostali Koledzy zwartym szykiem (mimo intensywnego deszczu)  przemieścili się pod Monument.

Po złożeniu wieńca - Szachownicy Lotniczej, zapaleniu zniczy i oddaniu honorów tragicznie zmarłym Lotnikom, wykonano wspólną fotografię.

Dzięki uprzejmości Grażyny i mjr. pil. inż. Zdzisława KUGIEL zostaliśmy zakwaterowani w ich posiadłości „Siedem Ogrodów” w Łowiczu Wałeckim, gdzie przyjęto nas gorącą kolacją. W miłej atmosferze zgotowanej przez Gospodarzy nie zabrakło lotniczych wspomnień, "okraszanych" wspomnieniami reportersko- reżyserskimi przez Pana Michała.


Fot.: Od lewej: ppłk pil. inż. J. Witkowiak (Koło nr 35 im. 103 pl NJW MSWiA) , gen. dyw. nawig. inż. Z. Galec,
G. Kugiel, płk nawig. mgr J. Frąchowicz, płk dypl. pil. inż. J. Urbaniak, płk dypl. pil. inż. Z. Sęk, red. M. Fajbusiewicz, ppłk pil. mgr inż. A. Pakuza, mjr pil. inż. Z. Kugiel, kpr. pchor. K. Kuryło, ppłk pil. mgr inż.  S. Wroński (poza kadrem płk dr H. Czyżyk i płk nawig mgr T. Krząstek).

Kol. Tadeusz Krząstek wręczył Zdzisławowi Kugiel w imieniu Kolegów ze Stowarzyszenia stosowny upominek i pamiątkowym zdjęciem pożegnaliśmy Gospodarzy.

O godz. 10.00 w dniu 30.08.2021r., przy bramie wjazdowej na teren 21 CPL w NADARZYCACH, oczekiwała na nas grupa naszych Kolegów z promocji oraz lotników ze ŚWIDWINA wraz z Żonami,

Po załatwieniu "odprawy" biurowo-przepustkowej wszyscy (grupa ok. 30 osób) w strugach deszczu, przemieścili się w rejon portu lotniczego i Monumentu poświęconego naszym Kolegom, którzy zginęli śmiercią Lotnika na polu roboczym Poligonu NADARZYCE.

W ulewnym deszczu Poczet Sztandarowy zajął miejsce przy Monumencie, a uczestnicy uroczystości, po oddaniu honorów, złożyli wieńce i zapalili znicze. Wieniec - Szachownicę Lotniczą ze stosownymi szarfami złożyli: Prezes płk Jan URBANIAK, Pani Maria KAWKA (Żona Śp. naszego Kolegi - Śp. ppłk dypl. pil. inż. Bogdana KAWKI), płk dr inż. Henryk CZYŻYK i mjr pil. inż. Mieczysław MIKOŁAJCZYK.

W uroczystości uczestniczyli (nazwiska bez stopni wojskowych): Jan AMBROŻ, Henryk CZYŻYK, Roman CZUBAK, Marian DURASIEWICZ, Michał FAJBUSIEWICZ, Jan FRĄCHOWICZ, Zbigniew GALEC, Maria KAWKA, Tadeusz KRZĄSTEK, Andrzej KOZAK z ŻONĄ, Zdzisław KUGIEL, Kazimierz KURYŁO, Mieczysław MIKOŁAJCZYK, Andrzej PAKUZA, Wojciech PAWLUK, Zenon SĘK, Józef STAWECKI,  Jerzy STEFANEK z Żoną ,  Jan URBANIAK, Jerzy WITKOWIAK, Sławomir WROŃSKI oraz Koledzy ze Stowarzyszenia Lotników ze ŚWIDWINA.

  

Całą grupę zaprosił na kawę mjr  Jarosław PISZCZEK - Zastępca Komendanta Poligonu. Pan Prezes podziękował za umożliwienie przeprowadzenia uroczystości i poczęstunek oraz wręczył Komendantowi okolicznościowy medal.

Następnie uczestnicy tych uroczystości przemieścili się do OSTROROGA (ok. 20 km), gdzie pod Monumentem upamiętniającym katastrofę samolotu SU-22
z załogą: płk dypl. pil inż. Wacławem MACKO i ppłk dypl. pil. inż. Bogdanem KAWKĄ.

Po oddaniu honorów Lotnikom, złożono kwiaty i zapalono znicze przy Monumencie. Płk CZYŻYK przypomniał sylwetki Pilotów i okoliczności tragicznej katastrofy. Pani Maria KAWKA w serdecznych słowach podziękowała wszystkim Kolegom z PROMOCJ-77 WOSL za pamięć o Jej Mężu Bogdanie. Mimo ulewnego deszczu, zarówno Poczet Sztandarowy, jak i wszyscy uczestnicy uroczystości długo pozostawali przy Monumencie.

Kolejnym "punktem programu", była wizyta w BORNEM- SULINOWO, dokąd Pan Michał FAJBUSIEWICZ zaprosił uczestników uroczystości na obiad i kawę. Tutaj kpr. pchor. Kazimierzowi KURYLE wręczony został Certyfikat nadania Odznaki Stowarzyszenia „PROMOCJA-77 WOSL”.

Z. Galec


UPAMIĘTNIENIE LOTNIKÓW ZIEMI ŁĘCZYCKIEJ

 W dniu 28.08.2021r. w ŁĘCZYCY odsłonięto Monument z tablicą upamiętniającą Lotników Ziemi Łęczyckiej, którzy odeszli do „Niebieskiej Eskadry” będąc w lotniczej służbie w jednostkach dyslokowanych na lotnisku w LEŹNICY WIELKIEJ k. ŁĘCZYCY (13 plm OPL OK - marzec 1952 r. - grudzień 1971r., 37 pśt - grudzień 1971 r. - czerwiec 1994 r.).

Inicjatorami budowy Monumentu byli członkowie Stowarzyszenia Tradycji Ziemi ŁĘCZYCKIEJ (Prezes - Małgorzata ORLICZ-RABIEGA córka pilota z 37 pśt, Sekretarz - Patrycja LEŚKIEWICZ - córka pilota z 37 pśt, Maciej LEŚKIEWICZ - pilot, Maciej KOSTKOWSKI - syn pilota i inni).

Dzięki inicjatywie młodych ludzi, pomocy byłych żołnierzy 37 pśt, Dowódcy 1 Dywizjonu Lotniczego - ppłk pil. Mirosława GUZDKA, burmistrza i proboszcza z ŁĘCZYCY, oraz wielu ludzi dobrej woli, w niespełna 3 miesiące powstał Monument z Tablicą Pamiątkową, usytuowany na Cmentarzu Parafialnym w ŁĘCZYCY w Kwaterze Żołnierzy poległych w Bitwie nad BZURĄ.

 

W uroczystości odsłonięcia tego Monumentu uczestniczył gen. dyw. nawig. Zbigniew GALEC, który złożył w imieniu naszego Stowarzyszenia wieniec - Lotniczą Szachownicę ze stosownymi szarfami.

W 37 pśt służbę pełniło kilku Kolegów z naszego Stowarzyszenia, w tym: Zbigniew GALEC, płk dypl. nawig. inż. Wojciech LIPSKI, ppłk dypl. nawig. inż. Wiesław MIREK, mjr pil. inż. Bronisław SUWARA, mjr pil. inż. Zbigniew SZUMOWSKI, mjr pil. inż. Mieczysław WYSZOGRODZKI, kpt. pil. inż. Andrzej STUDZIANNY, a także nasi Koledzy - byli kadeci, którzy ewidencyjnie zdobywali lotniczą wiedzę razem z nami w 6 kompanii w „Szkole Orlat” w DĘBLINIE: chor. pil. Marian ADAMSKI i Śp. chor. pil. Adam CHOŁUJ. 
Lotnicze spotkanie pokoleń odbyło się w godzinach wieczornych w LEŻNICY WIELKIEJ, a jego gospodarzem był chor. pil. Jan MASEL - właściciel restauracji, w której przyjął Kolegów i zaproszonych gości.

Z. Galec


CENTRALNE OBCHODY  ŚWIĘTO LOTNICTWA POLSKIWEGO 2021 R.


Centralne obchody Święta Lotnictwa Polskiego w dniu 27 sierpnia 2021 r. w Warszawie rozpoczęła wizyta licznych delegacji instytucji lotniczych wojskowych i cywilnych przy pomnikach na Cmentarzu Wojskowym „Powązki” w Warszawie.

Składano wieńce, kwiaty i palono znicze przy monumentach upamiętniających tragiczne wydarzenia lotnicze oraz na grobach Kolegów Lotników.
 

O godz. 8.00 Poczty Sztandarowe i członkowie warszawskich stowarzyszeń lotniczych oraz licznie przybyli przedstawiciele Sił Powietrznych oddali hołd tym, co „podwyższali polskie niebo” przy Pomniku „Chwała Lotnikom Polskim”.

Ale najpierw wczesnym rankiem KTOŚ musiał posprzątać!!!!

Stowarzyszenie Promocja-77 WOSL reprezentowała delegacja w składzie: gen. dyw. nawig. inż. Zbigniew GALEC, kpr. pchor. Kazimierz KURYŁO i płk dypl. pil. inż. Jan URBANIAK.

W katedrze Polowej WP w Warszawie arcybiskup gen. bryg. dr Józef GUZDEK odprawił mszę św. w intencji lotników.

Na zdj.: płk pil. 
Jan URBANIAK, gen. dyw. nawig. Zbigniew GALEC i płk dr Henryk CZYŻYK

Dalsze uroczystości z udziałem Asysty Wojskowej z Sił Powietrznych odbyły się na Polu Mokotowskim w Warszawie.

Planowane rozpoczęcie o godz. 12.00 nie zapowiadało przeszkód pogodowych. 

Po złożeniu wieńców aura nie oszczędziła uczestników uroczystości.

Dlatego krótkie spotkanie przy pomniku upamiętniającym „Lotnisko Pole –Mokotowskie”  i resztę dnia spędzono w przemokniętych ubraniach.

Złożyliśmy wieniec i zapaliliśmy znicze także przy Pomniku pamięci 103 Pułku Lotnictwa NJW MSWiA na Bemowie w Warszawie.


10 LAT MUZEUM SIŁ POWIETRZNYCH W DĘBLINIE

26 sierpnia w Muzeum Sił Powietrznych w Dęblinie odbyła się uroczysta gala z okazji 10. rocznicy działalności tej placówki.

Decyzją Ministra Obrony Narodowej 10 stycznia 2011 roku Muzeum rozpoczęło działalność pod pierwszą dyrekcją naszego Kolegi kmdr. nawig. dr. Waldemara Wójcika.

 

Oprócz przemówień okolicznościowych licznie przybyłych gości ważnym punktem programu uroczystości było odsłonięcie przez Panią Ewę Błasik - w „Bramie Pamięci” Muzeum - pomnika i tablicy pamiątkowej poświeconej generałowi pilotowi Andrzejowi Błasikowi.

Nie zabrakło także kolegów z naszej Organizacji. Pilnie dokumentował uroczystość płk nawig. mgr Tadeusz Krząstek.


Fot. Bogdan Klich
Wspólna delegacja z udziałem członków Oddziału Warszawsko-Maz. Stowarzyszenia Seniorów Lotnictwa Wojskowego RP z płk. pil. mgr. inż. Krzysztofem Tuzikiewiczem i ppłk. pil. inż. Jerzym Witkowiakiem złożyła życzenia i gratulacje Panu Pawłowi Pawłowskiemu - Dyrektorowi Muzeum i wręczyła okolicznościowy ryngraf.

Przy tej okazji płk dypl pil. inż. Jan Urbaniak i ppłk pil. inż. Jerzy Witkowiak zostali odznaczeni przez Pana Ryszarda Zawadowskiego - Prezesa „Stowarzyszenia Pamięć Jan Pawła II” – odznaczeniem „Krzyż św. Jana Pawła II”.


Fot. Bogdan Klich

Pobyt w Dęblinie zakończyła wspólna fotografia, a umiliła go nam w szczególny sposób Pani Małgorzata Garbacz – siostra kol. Tadeusza Krząstka, częstując nas przepysznym i obfitym obiadem, za co serdecznie dziękujemy.


   ŚWIĘTO WOJSKA POLSKIEGO

W dniu 15 sierpnia 2021 r. odbyły się w Warszawie centralne uroczystości Święta Wojska Polskiego w 101 rocznicę „Cudu nad Wisłą”.

Rozpoczęła je msza św. w intencji Ojczyzny, którą w Katedrze Polowej WP celebrował abp gen. bryg. dr Józef GUZDEK – Ordynariusz Polowy WP.

Udział w niej wzięła para prezydencka,  przedstawiciele rządu i generalicja WP. Na palcach można było policzyć przedstawicieli pozostałych korpusów osobowych wojska, a obecność zaproszonych rezerwistów i kombatantów była śladowa.

Jedynie obecny w kościele płk dypl. pil. Jan Urbaniak – prezes Stow. „Promocja -77 WOSL” wyróżniał się strojem organizacyjnym co zauważył operator kamery TVP Info.

Następnie uroczystości przeniesiono na Plac Piłsudskiego, gdzie przed Grobem Nieznanego Żołnierza odbyła się uroczysta odprawa wart i przeleciały 3 klucze samolotów.

Na trybunach zasiedli tylko rządzący i generalicja. 


Tutaj tym razem dopuszczono udział pocztów sztandarowych stowarzyszeń lotniczych. Jednak delegacja nasza z wieńcem musiała czekać na zewnątrz ogrodzenia i wieniec złożyliśmy po zakończeniu oficjalnej uroczystości.

Tutaj też nieliczna była delegacja zaproszonych kombatantów.

Większość musiała tak jak i my pozostać poza ogrodzeniem.


 77. ROCZNICA WYBUCHU POWSTANIA WARSZAWSKIEGO

 

25 lipca 2021 r. odbyły się obchody 77. rocznicy wybuchu Powstania Warszawskiego oraz bitwy i egzekucji w Pęcicach.

W czasie Powstania Warszawskiego 2 sierpnia 1944 r. powstańcy z IV Obwodu Ochota AK, oraz VII Obwodu „Obroża” (Pruszków, Piastów, Ursus) po nieudanej akcji na Placu Narutowicza w Warszawie chcieli przedostać się do Lasów Chojnowskich w celu przegrupowania się i dozbrojenia. Pod Pęcicami starli się z siłami niemieckimi, gdzie w walce poległo 91 przeważnie bardzo młodych powstańców.  

Uroczystości rozpoczęły się koncertem pieśni patriotycznych w intencji poległych w boju, zamordowanych i zmarłych powstańców – w wykonaniu światowej sławy tenorów Bogusława i Ryszarda Morków.

Następnie odbyła się Msza święta polowa na cmentarzu powstańczym w Pęcicach.

Obchody zakończono „Apelem Poległych” i salwą honorową.

Liczne delegacje złożyły wieńce i wiązanki kwiatów.



Oddział Warszawsko-Maz. Stowarzyszenia Seniorów Lotnictwa Wojskowego RP reprezentowali: płk dypl. pil. 
Stefan Rybiński oraz  płk dypl. pil. Jan Urbaniak - Prezes Stow. "Promocja-77 WOSL"

Delegacja Oddziału złożyła pod Pomnikiem Mauzoleum wiązankę kwiatów.

Oprawę wojskową zapewniła Orkiestra Reprezentacyjna Wojska Polskiego i wojskowa asysta honorowa  wystawiona przez 38. Sochaczewski Dywizjon Zabezpieczenia Obrony Powietrznej im. Mjr. Feliksa Kozubowskiego.

xxx   -   xxx

Tego dnia o godz. 17.00  odbyła się uroczystość patriotyczna przed tablicą poświęconą Powstańcom AK Obwodu "Żywiciel" poległym 2 sierpnia 1944 r. na przedpolach Boernerowa.


Odbyła się ona pod patronatem Pani Urszuli  Kierzkowskiej - burmistrza Gminy Warszawa Bemowo, która w swoim wystąpieniu szczególnie uhonorowała nielicznych uczestników tamtych i podziękowała przybyłym za uczestnictwo i pamięć.

Także tutaj była kompania honorowa z Dowództwa Garnizonu Warszawa oraz żołnierze z Wojskowej Akademii Technicznej.

Liczne delegacje złożyły wieńce i kwiaty.

Wiązankę kwiatów pod tablicą pamiątkową złożył płk dypl. pil. Jan Urbaniak.

xxx   -   xxx

Również Inowrocławiu obchodzono 77. rocznicę wybuchu Powstania Warszawskiego. Uroczystość odbyła się pod obeliskiem poświęconym Żołnierzom Armii Krajowej, który znajduje się przy Skwerze Sybiraków w Inowrocławiu.

Pod pomnikiem wartę honorową wystawił Garnizon Inowrocław.

Przybyłe pod pomnik ku czci żołnierzy AK delegacje rozpoczęły składać kwiaty. Z wieńcami i wiązankami przybyli: delegacja miasta na czele z prezydentem Ryszardem Brejzą, delegacja starostwa powiatowego, delegacja Rady Miejskiej Inowrocławia na czele z przewodniczącym Tomaszem Marcinkowski.

W składzie delegacji organizacji kombatanckich był obecny także członek Stow. "Promocja 77 WOSL" ppłk pil. mgr inż. Andrzej Pakuza


 

UROCZYSTOŚCI W CISNEJ W 30. ROCZNICĘ KATASTROFY LOTNICZEJ

23 lipca 2021 r., w przeddzień Święta Policji Państwowej, uczczono ofiary katastrofy lotniczej śmigłowca Mi-8 ze 103 Pułku Lotniczego NJW MSW, który 10.01.1991 r. w 46 sekundzie lotu, po kolizji z drzewem rosnącym na szczycie najbliżej położonej góry, spadł do stromego wąwozu i spłonął.

  

Zginął wówczas dowódca załogi kpt. pil. inż. Paweł Prorok wraz z 2-gim pilotem st. chor pil. Romanem Pakułą oraz technikiem pokładowym mł. chor. Jackiem Główką.

Podobny los spotkał także siedmiu pasażerów śmigłowca (6-ciu policjantów i 1 pracownika policji).

Organizatorem uroczystości był insp. Dariusz Matusiak - Komendant Wojewódzki Policji w Rzeszowie oraz miejscowe władze administracyjne z Panią mgr Renatą Szczepańską wójtem gminy Cisna.

Obecne były liczne reprezentacje powiatowych i rejonowych jednostek policji, organizacji kombatanckich, a także lotnicy z kilku stowarzyszeń
w tym „Oddziału Warszawsko - Mazowieckiego SSLW RP”(płk dr inż. Henryk Czyżyk), „Koła nr 35 im. 103 pl NJW MSW”(ppłk pil. inż. Jerzy Witkowiak, ppłk mgr inż. Teodor Dudaczyk), „Promocji-77 WOSL” (gen. dyw. nawig. inż. Zbigniew Galec, z Żoną Aliną, płk dypl. pil. inż. Jan Urbaniak, płk nawig. mgr Tadeusz Krząstek, kpr. pchor Kazimierz Kuryło), „Stowarzyszenia Lotników Polskich” (płk Jerzy Wrzesiński) oraz członkowie Rodzin tragicznie zmarłych, a także duchowieństwa.

 

Nie do przecenienia jest zaangażowanie kom. rez. Krzysztofa Antoniszaka - gawędziarza, podróżnika, kucharza i gospodarza gospodarstwa agroturystycznego „Szymkówka” w Cisnej, dzięki któremu możliwe było dowodzenie i koordynacja całości uroczystości  przy współudziale płk dypl. pil. inż. Jana Urbaniaka - byłego dowódcy 103 pl NJW MSW.

Punktualnie o 12.00, po wprowadzeniu Pocztu Sztandarowego Komendy Wojewódzkiej Policji w Rzeszowie i Pocztów Sztandarowych organizacji kombatanckich, w tym Pocztu Sztandarowego Lotników rozpoczęła się msza św.
w miejscowym kościele parafialnym.

Skład Pocztu Sztandarowego Lotników stanowili ppłk pil. inż. Jerzy Witkowiak - Dowódca, ppłk inż. Teodor Dudaczyk - Sztandarowy i kpr. pchor. Kazimierz Kuryło. 



Mszę św. celebrowało trzech księży, w tym ks. Marek Typrowicz - brat policjanta, który zginął w tej katastrofie, a homilię wygłosił ks. Marek Buchman - duszpasterz Komendy Wojewódzkiej Policji w Rzeszowie.

Po mszy świętej kolumna samochodowa z uczestnikami uroczystości udała się pod monument poświęcony ofiarom katastrofy lotniczej, usytuowany w rejonie upadku śmigłowca odległym o kilka kilometrów od centrum Cisnej. 



O godz. 14.00 rozpoczęły się uroczystości w rejonie monumentu. Złożono meldunek Komendantowi Wojewódzkiemu Policji.

Przemówienia okolicznościowe wygłosili: Komendant Wojewódzki Policji w Rzeszowie, 



Pani Renata Szczepańska - Wójt gminy Cisna, 



płk dypl. pil. inż. Jan Urbaniak - prezesa „Stowarzyszenia Promocja - 77 WOSL” i koordynator udziału stowarzyszeń lotniczych w uroczystościach, 



Pan Michał Fajbusiewicz - autor „Magazynu Kryminalnego 997” TVP.



Następnie odczytano tekst "Apelu Poległych", pododdział „Asysty Honorowej Policji” oddał salwę, a także oddano honory tragicznie zmarłym Policjantom i Lotnikom.



Złożono wieńce od Komendanta Głównego Policji i Komendanta Wojewódzkiego Policji w Rzeszowie.

Wieniec szachownice lotniczą złożyła delegacja, lotników w składzie: płk dypl. pil. inż. Jan Urbaniak, gen. dyw. nawig. Zbigniew Galec, płk dr inż. Henryk Czyżyk, który jednocześnie przy wieńcu w kształcie lotniczej szachownicy zapalił znicz z biało-czerwonym orłem i wstęgą w narodowych barwach.



Po zakończeniu uroczystości Pani wójt gminy Cisna zaprosiła wszystkich uczestników do restauracji „U Karnasów” na wspólny obiad.


Po obiedzie płk Jan Urbaniak i gen. dyw. Zbigniew Galec podziękowali Pani Wójt za pomoc w zorganizowaniu uroczystości i zaproszenie lotników do udziału w nich wręczając upominek (filiżankę pamiątkową Stowarzyszenia Promocja-77 WOSL). 



Podziękowano także Komendantowi Wojewódzkiemu Podkarpackiej Policji wręczając Medal Pamiątkowy upamiętniający odsłonięcie Pomnika „Chwała Lotnikom Polskim”.

Współorganizatorzy uroczystości, w tym głównie Państwo Anna i Krzysztof Antoniszakowie zaprosili do swojej agroturystyki „Szymkówka” w Cisnej, gdzie długo przy suto zastawionych stołach wspominano Kolegów, którzy zginęli w tragicznej katastrofie lotniczej. Zarząd Niezależnego Samorządnego Stowarzyszenia Związków Zawodowych Policji uhonorował wielu uczestników uroczystości (także lotników) „Medalem XXX-lecia Związku”. Wspomnienia ciągnęły się do późnych godzin wieczornych.

 P.S.
Dziękujemy serdecznie Panu gen. dyw. dr. Fryderykowi CZEKAJOWI, który złagodził trudy podróży goszcząc nas w swoim domu.

Gen. dyw. nawig. inż. Z. Galec


UPAŁY NIE PRZESZKADZAJĄ POTRZEBIE WSPOMNIEŃ O KOLEGACH.

 Regulamin Stowarzyszenia PROMOCJA-77 WYŻSZEJ OFICERSKIEJ SZKOŁY LOTNICZEJ nakłada na nas wszystkich obowiązek, a zwykłe człowieczeństwo skłania, do kultywowania pamięci o Kolegach, którzy odeszli do „Niebieskiej Eskadry”. Jest to szczególnie istotne, bo pożegnaliśmy już ponad 50-ciu Kolegów, z tego 5-ciu w samym  tylko 2020 r.

Czas biegnie nieubłaganie. 10.07.2021 r. minęła rocznica śmierci płk nawig. mgr inż. Włodzimierza KOŚCIKA, który spoczął na Cmentarzu Powązkowskim (dawnym wojskowym). W tym dniu zapalony został znicz w miejscu Jego pochówku.

  W dniu 08.07.2021r. na Cmentarzu Grębałowskim w KRAKOWIE, zapłonął znicz na grobie kpt. nawig. inż. Jerzego FURMANKA, który zmarł w grudniu
2015 r. i spoczął w grobie rodzinnym.

Tego samego dnia zapłonął znicz na grobie kpt. nawig. inż. Waldemara DOBRZYCKIEGO, który spoczywa wraz  z Żoną (zmarła ok. 3 miesiące później niż Waldek) na Cmentarzu Batowickim w KRAKOWIE.

   W dniu 13.07.2021 r., większe grono osób, z inicjatywy kpt. nawig. inż. Ryszarda HARASIMA spotkało się na Prawosławnym Cmentarzu Parafialnym w BIAŁEJ PODLASKIEJ przy grobie mjr pil. inż. Włodzimierza BARSZCZEWSKIEGO, zmarłego wiosną br. Obecni byli: Żona Włodka, Elżbieta i Ryszard HARASIMOWIE, Zenon ZIENIUK, ppłk pil. inż. Franciszek OSTROWSKI (nasz starszy Kolega - członek SSLWRP) oraz Alina i Zbigniew GALCOWIE. Wspólny obiad w jednej z restauracji w BIAŁEJ przyniósł garść wspomnień o Włodku i innych Kolegach, którzy jeszcze nie tak dawno byli między nami. Cześć Ich Pamięci.

W dniu 17.07.2021r. grupa osób: Halina MADEJSKA - Wdowa po śp. płk dypl. nawig. inż. Janie MADEJSKIM oraz mjr nawig. inż. Andrzej KOŁAKOWSKI z Żoną Bożeną (powrócili do POLSKI z WŁOCH po ok. 20 latach), a także Alina i Zbigniew GALCOWIE odwiedzili miejsce wiecznego spoczynku Jasia na Cmentarzu Parafialnym w KAZIMIERZU, gdzie zapalono znicze, a następnie w Rynku - ulubionym miejscu Jasia, długo Go wspominano.


   W dniu18.07.2021r. na Cmentarzu Komunalnym w RADOMIU, w obecności Żony śp. ppłk dypl. nawig. inż. Mariana TATARCZUKA zmarłego blisko rok temu (18.08.2020r), zapalono znicz i wspominano Kolegę.

Zbigniew Galec.


LOTNICZA PAMIĘĆ W KRZYŻU WLKP.

Zgodnie z intencją miejscowych władz Krzyża Wielkopolskiego w dniu 14.07.2021 r. upamiętniono śmierć pilotów załogi samolotu AN-2, którzy zginęli w dniu 16.07 1986 r. w katastrofie lotniczej na skraju Jeziora Królewskiego w Łokaczu Małym (obecnie dzielnica Krzyża Wlkp.).

Stowarzyszenie Promocja -77 WOSL oraz Klub Seniorów 103 pl reprezentowali Koledzy Adam Kulczycki i Jan Urbaniak.

Mimo braku możliwości wcześniejszego przygotowania tej uroczystości Przedstawiciele władz lokalnych, instytucji, stowarzyszeń, służb mundurowych, młodzieży i mieszkańcy zmobilizowali się i licznie przybyli pod pomnik upamiętniający tragicznie zmarłych Kolegów.

35. rocznica katastrofy była więc okazją do złożenia wiązanek kwiatów przez burmistrza Miasta Pana Rafała SROKĘ, któremu towarzyszyli: Dominik Piestrzyński - Zastępcą Burmistrza i Jarosław Libera - Przewodniczący Rady Miejskiej.

Miejsko Gminny Ośrodek Kultury reprezentowała Pani Dyrektor Katarzyna Waśko.

Pod tablicą pamiątkową znalazły się kwiaty od strażaków.

Była z nami liczna grupa kombatantów.  

Także najmłodsi z ciekawością oglądali zbudowany przez nas monument.

Nie zawiedli jak zwykle harcerze.

Wiązanki kwiatów złożyli mieszkańcy Krzyża…….

……..i seniorzy.

Delegacja naszego Koła – z Panek Konstantym Sienkiewiczem, (kierownikiem budowy Pomnika) - złożyła wieniec „Szachownicę Lotniczą”.

Młodzi muzycy rozpoczęli uroczystość „Hymnem Narodowym”, a na zakończenie przedstawili mały koncert piosenek rozrywkowych.

Dziękujemy wszystkim, którzy uświetnili tę ważną dla nas i rodzin zmarłych uroczystość - szczególne podziękowania kierujemy pod adresem asysty, którą stanowili strażacy.

 J. U .



GALA „ZŁOTYCH LOTECZEK” – WROCŁAW 27.06.2021 R.

27 czerwca 2021 r. z okazji 43 rocznicy wyniesienia na orbitę ziemska przez statek kosmiczny „Sojuz-30” pierwszego polskiego kosmonauty w tzw. „Orlim Gnieździe” we Wrocławiu odbyła się tematyczna konferencja z udziałem gen.  bryg. pil. kosmon. Mirosława Hermaszewskiego.

 

Ten dzień był także okazją do zorganizowania uroczystej gali wręczenia „Złotych Loteczek” zasłużonym dla lotnictwa.

„Orle Gniazdo” to obiekt stworzony przez Pana Adama BISKA – pilota i miłośnika lotnictwa (drugo od lewej). Tam na bazie starej cegielni powstał „Hotel Kosmonauty”, gdzie swoją siedzibę ma Zarząd Klub Lotników „Loteczka”.

Działająca przy Klubie Kapituła „Złotej Loteczki” z Przewodniczącym Kapituły Panem Herbertem MANJUSZEM przyznaje to honorowe odznaczenie „W uznaniu zasług za całokształt w  działalności lotniczej”.

 W tym roku odznaczeniem tym został wyróżniony m.in. także płk dypl. pil. inż. Jan URBANIAK – prezes Stow. „Promocja-77 WOSL”.

Laureatowi przysługiwało także zasadzenie „Dębu Chwały” w tzw. „Alei Dębów”.


Spotkanie było okazja do wysłuchania ciekawych opowieści m.in. Pana gen. bryg. pil. Gromosława Czempińskiego i gen. bryg. pil. kosmon. M. Hermaszewskiego.

gen. bryg. pil. kosmon. Mirosław HERMASZEWSKI przy modelu „Sojusz-30”, który został przekazany do „Hotelu Kosmonauty” z laureatem.

 J.U.


LONDYN - WYSTAWA POŚWIĘCONA POLSKIM LOTNIKOM

 

 21 maja 2021 r. w LONDYNIE, z inicjatywy Komitetu Opieki nad Pomnikiem Polskich Lotników, Ambasadora RP w LONDYNIE - Andrzeja RZEGOCKIEGO i organizacji polonijnych, przy współpracy z samorządem gminy HILLINGDON (na terenie której znajduje się baza lotnicza RAF NORTHOLT) została oficjalnie otwarta pierwsza na terytorium W. BRYTANII stała, ogólnodostępna wystawa "POLISH AIR FORCE EXHIBITION", poświęcona wysiłkowi Lotnictwa Polskiego w Bitwie o ANGLIĘ i jego udziałowi w II Wojnie Światowej.

 Oficjalnego otwarcia dokonał Ambasador RP w LONDYNIE i radny samorządu gminy HILLINGDON - sir Roya PUDDIFOOTA. Obecny był PREMIER W. BRYTANII - Borys JOHNSON reprezentujący jednocześnie w Izbie Gmin okręg UXBRIDGE, na terenie którego znajdują się obiekty związane z obroną powietrzną tzn.: Bunkier Bitwy o ANGLIĘ, baza RAF NORTHOLT oraz Kwatera Główna 11 Grupy RAF koordynująca wysiłek obrony powietrznej w rejonie LONDYNU. Borys JOHNSON w krótkim przemówieniu podkreślił odwagę, zaangażowanie Polaków w walkę na Angielskim niebie i ich doskonałe umiejętności wyniesione z Polski i jej obrony w 1939 r. Zacytował brytyjskiego marszałka lotnictwa - sir Hugh DOWDINGA który stwierdził że: „nie moglibyśmy zwyciężyć bez Nich. Nie ma absolutnie żadnych wątpliwości, że wynik bitwy byłby o wiele inny bez POLSKI, więc nasz dług jest wieczysty".

 

Wystawę urządzono w Bunkrze Operacyjnym wykorzystywanym jako Główne Stanowisko Dowodzenia (były też zapasowe) obroną powietrzną LONDYNU oraz południowo-wschodniej ANGLII.

W tym samym bunkrze gościła, z okazji uroczystości 75. rocznicy Bitwy o ANGLIĘ, grupa Polskich Lotników ze Stowarzyszenia Seniorów Lotnictwa Wojskowego RP, w tym kilku Kolegów z naszego Stowarzyszenia PROMOCJA-77 WOSL, na czele z Prezesem płk dypl. pil. inż. Janem URBANIAKIEM.

Bunkier dyslokowany jest w obrębie bazy RAF NORTHOLT, nieopodal Muzeum Bitwy o ANGLIĘ oraz Pomnika Polskich Lotników.
W bitwie o ANGLIĘ, która wg różnych historyków ma nieco inne daty rozpoczęcia i zakończenia (wg angielskich - od 10.07 do 31.10.1940 r.), udział wzięło po stronie niemieckiej -2660 samolotów bombowych i myśliwskich, a po stronie brytyjskiej - 1965 samolotów z tego 900 myśliwskich. Straty niemieckie to 1733 zestrzelone samoloty, a brytyjskie - 1087 zestrzelonych samolotów. Zginęło ogółem 554 lotników RAF, a 500 odniosło rany. Liczby te zawierają również udział Polaków. 
W czterech polskich dywizjonach - dwóch myśliwskich (302 i 303) i dwóch bombowych (300 i 301), a także w dywizjonach brytyjskich (81 pilotów polskich) walczyło łącznie 145 Polaków (druga po Brytyjczykach liczebność nacji). Poległo 28 pilotów - co stanowi 5% ogółu pilotów RAF. Polacy zestrzelili 170 samolotów i uszkodzili 30, co stanowi łącznie 12 % strat zadanych niemieckiemu lotnictwu przez RAF. Sam Dywizjon 303 osiągnął najlepsze wyniki bojowe (126 zestrzeleń) spośród wszystkich dywizjonów myśliwskich RAF biorących udział w Bitwie o ANGLIĘ.
W mojej nieobiektywnej ocenie, dobrze się stało, że choć późno - bo ponad 80. latach po wydarzeniu, doceniono wreszcie wkład Lotników Polskich w zwycięstwo. Myślę, że wszyscy Koledzy, którzy mieli okazję widzieć Muzeum Bitwy o ANGLIĘ – gdzie duża część wystawy poświęcona była lotnikom niemieckim, włącznie z wyeksponowaną figurą Geringa o naturalnych rozmiarach i w mundurze marszałka lotnictwa, przy jedynie "wzmiance" o Polskich Lotnikach i Ich walce ukazanej "między wierszami" materiałów prezentujących wysiłek RAF w bitwie o Anglię - zgodzą się, że jest to delikatnie mówiąc NEPOROZUMIENIE (po "ichniemu" MISUNDERSTANDING). Otwarcie tej wystawy to jeden z jaśniejszych punktów. Podobnym stała się wystawa poświęcona naszym Wojskom Lądowym w W. BRYTANII otwarta również w ostatnich dniach. 

                                                                                                                                  Z Londynu
                                                                                                          gen. dyw. nawig. inż. 
Zbigniew Galec

 TABLICA PAMIĄTKOWA PRZY POMNIKU „CHWAŁA LOTNIKOM POLSKIM”

W dniu 25 maja 2021 r. z inicjatywy Oddziału Warszawsko – Mazowieckiego SSLW RP przy pomniku „Chwała Lotnikom Polskim” na Cmentarzu Wojskowym Powązki w Warszawie odbyło się uroczyste odsłonięcie tablicy pamiątkowej poświęconej 100. rocznicy powstania 1 Pułku Lotniczego.

Jak przystało na zachowanie ograniczeń związanych z pandemią wydarzenie miało charakter kameralny, na które przybyli indywidualni goście i członkowie oddziału i zaprzyjaźnionych stowarzyszeń lotniczych.
 
Prezes Oddziału gen. bryg. pil. Roman Harmoza powitał serdecznie przybyłych na tę uroczystość i omówił genezę powstania 1 Pułku Lotniczego, przybliżył sylwetki pilotów wsławionych bojami na wszystkich frontach II Wojny Światowej oraz przypomniał punkty zwrotne w rozwoju tego pułku w czasach powojennych. Wyraził szczególne zadowolenie z obecności Inspektora Sił Powietrznych gen. dyw. pil. Jacka Pszczoły, dowódcy 23 Bazy Lotnictwa Taktycznego płk dypl. pil. Krzysztofa Stobieckiego, wiceprezesa Stowarzyszenia Seniorów Lotnictwa ppłk pil. Ryszarda Karpińskiego, prezesa Warszawskiego Klubu Seniorów Lotnictwa mgr inż. Lesława Karsta oraz członków Stowarzyszenia „Promocja 77-WOSL”.
 
Od lewej: płk dypl. pil. Stefan Rybiński, ppłk Wojciech Michalski, gen. dyw. pil. Jacek Pszczoła, płk dypl. pil. Krzysztof Stobiecki, mgr inż. Lesław Karst, ppłk mgr inż. Teodor Dudaczyk, płk dypl. pil. Henryk Kącik, płk mgr inż. Gwidon Jańczak.
Gen. dyw. pil. Jacek Pszczoła podkreślił ciągłość kultywowania tradycji lotniczych w okresie przemian politycznych oraz w trakcie obecnego dynamicznego rozwoju Sił Powietrznych wspominając także swoich instruktorów-pilotówi dowódców przypinających skrzydła młodym adeptom sztuki latania m.in. swojego instruktora, a naszego kolegę płk. pil. mgr. inż. Leszka DELEŻUCHA.


Płk dypl. pil. Krzysztof Stobiecki zaprosił wszystkich członków stowarzyszeń lotniczych do udziału w planowanych we wrześniu w Mińsku Mazowieckim obchodach 100. rocznicy powstania 1 Pułku Lotniczego. Podał przy tym zakres i rodzaje przedsięwzięć, które przewidziane są w ramach obchodów tej rocznicy.


Od lewej: płk nawig mgr Tadeusz Krząstek, pil. mgr inż. Andrzej  Szymczak, płk dypl. pil. inż. Jan Urbaniak, płk pil. mgr inż. Krzysztof Tuzikiewicz, płk pil. mgr inż. Leszek Deleżuch.

Płk nawig. mgr Tadeusz Krząstek przypomniał o ustawie dotyczącej przywrócenie Wojsku Polskiemu jego pełnych, chlubnych tradycji, historycznych barw i symboliki, nadanie związkom i jednostkom  godnych patronów, do której jako Szef Zespołu Upowszechniania Historii i Tradycji Oręża Polskiego opracowywał podstawowe tezy.

 


Symbolicznego odsłonięcia tablicy i przecięcia wstęgi dokonał gen. bryg. 
Roman Harmoza, gen. dyw. pil. Jacek Pszczoła - Inspektor Sił Powietrznych i płk dypl. pil. Krzysztof Stobiecki - Dowódca 23 Bazy Lotnictwa Taktycznego. 
Gościom honorowym pomocą służył płk dypl. pil. inż. Jan Urbaniak, który czynnie przygotowywał tę uroczystość. 

 Wiązankę kwiatów w imieniu Inspektoratu Sił Powietrznych Dowództwa Generalnego Rodzaju Sił Zbrojnych złożyli gen. dyw. Jacek Pszczoła i Szef Wydziału Koordynacyjnego Sił Powietrznych ppłk Wojciech Michalak. 

W imieniu członków Stowarzyszenia Seniorów Lotnictwa wiązankę kwiatów złożyli ppłk pil. mgr Ryszard Karpiński i kpt. nawig. Stanisław Sumera.


Delegacje zapaliły także symboliczne znicze, a Pomnik ozdobił „Wieniec-Szachownica Lotnicza” od Oddziału Warszawsko Maz. SSLW RP.


Od lewej: Delegacja Stowarzyszenia Promocja 77 WOSL: płk nawig. mgr Tadeusz Krząstek, płk dypl. pil. inż. Jan Urbaniak i płk pil. mgr inż. Leszek Deleżuch w towarzystwie gen. dyw. pil. Jacka Pszczoły -I Inspektora Sił Powietrznych .


Od lewej: płk dypl. pil. Roman Uściński, płk dypl. pil. Krzysztof Stobiecki, kpt. nawig. Stanisław Sumera i ppłk pil. mgr inż. Ryszard Karpiński.

Uroczystość zakończyło wykonanie wspólnych zdjęć oraz wspomnienia lotników różnych pokoleń, wśród których obecni byli czterej seniorzy lotnictwa wojskowego, którzy jako piloci 1 pułku lotnictwa myśliwskiego „Warszawa” kontynuowali w okresie powojennym tradycje 1 Pułku Lotniczego, a mianowicie: gen. bryg. pil. 
Roman Harmoza, płk dypl. pil. Stefan Rybiński, płk dypl. pil. Roman Uściński i płk dypl. pil. Henryk Kącik. 

J.U. 


 POGZREB PŁK. DYPL. MGR. TADEUSZA ŚMIGIELSKIEGO

W dniu 14.05.2021 r. zmarł płk dypl. mgr Tadeusz ŚMIGIELSKI – żołnierz jednostki specjalnej w Lublińcu. Był absolwentem Podyplomowego Studium Operacyjno Strategicznego (PSOS – „Mazut-96”) w Akademii Obrony Narodowej w 1996 r.

Ponieważ wiadomość o śmierci przyszła zbyt późno – koledzy z PSOS (m.in. prezes naszej organizacji) nie zdążyli zorganizować delegacji, która wzięłaby udział w pogrzebie w OPOLU w dniu 19 maja 2021 r. Dzięki przychylności Kolegi kpt. mgr. inż. Adama WALAWANDERA udało się zorganizować i złożyć w czasie uroczystości pogrzebowych zmarłego Tadeusza wieniec od naszej grupy Kolegów z PSOS „Mazut-96”.

Kolega Adam wziął udział także w naszym imieniu w pogrzebie, który odbył się z udziałem Kompanii  Honorowej z 24 Polowej Technicznej Bazy Wojsk Łączności w Opolu oraz Orkiestry Wojskowej z Bytomia.

W imieniu 19. żyjących Kolegów Podyplomowego Studium Operacyjno-Srategicznego „Mazut-96” składam Koledze kpt. mgr. inż. Adamowi WALAWENDEROWI serdeczne podziękowania szczególnie za sprawność działania w warunkach epidemii!!!!

                                                                                              
 Z wyrazami uznania                                                                                                                                  płk dypl. pil. inż. Jan Urbaniak – PSOS - ”Mazut -96” ]


NARODOWY DZIEŃ ZWYCIĘSTWA W WARSZAWIE

 




Narodowy Dzień Zwycięstwa, jako święto państwowe ustanowiony został przez Sejm Rzeczypospolitej Polskiej na 8 maja na mocy ustawy uchwalonej 24 kwietnia 2015 r.


Jednak w tym roku w Warszawie szału nie było (podobnie jak w dniu 1 maja).

Mimo ograniczeń związanych z pandemią inicjatywa Zarządu Głównego i Mazowieckiego Zarządu Wojewódzkiego Związku Żołnierzy Wojska Polskiego spowodowała obecność grupy chętnych zebranych 8 maja 2021 r. o godz. 11.00 przed Grobem Nieznanego Żołnierza w Warszawie.


Wcześniej delegacja z udziałem Prezesa Stowarzyszenia Promocja -77 WOSL   złożyła wieniec i zapaliła  znicze pod pomnikiem pamieci 1DPanc im. Gen. Stanisława MACZKA. na Placu Inwalidów na Warszawskim Żoliborzu.Dzień wcześniej wieńce pod tym pomnikiem Jan Józef Kasprzyk – Szef Urzędu ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych złożył wieniec z okazji 76. rocznicy ostatniego  chwalebnego epizodu w historii walk największej polskiej jednostki pancernej, operującej w zachodniej Europie w czasie II wojny światowej, która 6 maja 1945 roku zajęła bazę Kriegsmarine w Wilhelmshaven, przyjmując kapitulację niemieckiej marynarki wojennej.O godz. 11.00 delegacja Zarządu Głównego i Mazowieckiego Zarządu Wojewódzkiego Związku Żołnierzy Wojska Polskiego, w skłądzie której był uczestniczył płk dypl. pil jan URBANIAK - prezes Stowarzyszenia Promocja -77 WOSL - złożyła wieńce przy Grobie Nieznanego Żołnierza.Od lewej: ppłk mgr inż. Teodor DUDACZYK (Klub Seniorów 103 pl), płk dypl. pil. inż. Jan URBANIAK -  (prezes stowarzyszenia Promocja -77 WOSL) i mjr pil. Zdzisław KIELECKI - (Koło nr 35 ZŻWP) - Plac Marszałka Józefa Piłsudskiego w Warszawie - Grób Nieznanego Żołnierza. 


LOTNISKO „POLE MOKOTOWSKIE”

W dniu 3 maja 2021 r. grupa chętnych członków lotniczych warszawskich stowarzyszeń – jak co roku – zebrała się koło Pomnika Upamiętniającego Lotnisko Mokotowskie na Polu Mokotowskim w Warszawie.

Inicjatorem spotkań jest Kolega mgr inż. Lesław KARST - Prezes „Warszawskiego Klubu Seniorów Lotnictwa”. (Na zdjęciu z lewej z płk dr. Henrykiem CZYŻYKIEM).

Przy okazji spotkania Prezes Lesław KARST przedstawił ciekawą historię dziejów „Lotniska MOKOTÓW”.

Obecni byli także członkowie „Stowarzyszenia Lotników Polskich” z Prezesem płk. pil. mgr. inż. Kazimierzem POGORZELSKIM.
     

Delegacja „Oddziału Warszawsko Mazowieckiego Stowarzyszenia Seniorów Lotnictwa Wojskowego RP” z Sekretarzem Zarządu Oddziału płk dypl. pil. inż. Janem URBANIAKIEM oddała honory i zapaliła znicze.

Koledzy: Jan URBANIAK wraz z płk. pil. mgr. inż. Leszkiem DELEŻUCHEM reprezentowali Stowarzyszenie Promocja -77 WOSL.

Następnie zapalono znicze także pod Pomnikiem Poległych Lotników znajdującym się nieopodal na Polu Mokotowskim.

 

Dwaj Koledzy płk dr Henryk CZYŻYK i płk dypl. nawig. Tadeusz WOŁEJSZO odwiedzili monument upamiętniający katastrofę samolotu IŁ-62 M „Kościuszko”, który rozbił się 9 maja 1987 r. w Lesie Kabackim w Warszawie.


  POGRZEB PUŁKOWNIKA BRONISŁAWA ZOUFALEGO

W dniu 6 kwietnia 2021 r. zmarł w Warszawie po długiej chorobie
Płk dr inż. Bronisław ZOUFALY
Absolwent Wojskowej Akademii Technicznej, wieloletni członem misji rozjemczych w Afryce m.in. Iraku  i Kuwejcie.
Był pracownikiem naukowym Instytutu Technicznego Wojsk Lotniczych oraz Szefem Wydziału – Inspektoratu Lotnictwa Służb Porządku Publicznego MSWiA. Uroczystości pogrzebowe rozpoczęła msza św. w dniu 22 kwietnia 2021 r.
o godz. 10.00 w kościele Św. Apostołów Piotra i Pawła w Warszawie - Pyrach.
Doczesne szczątki zmarłego odprowadzono do grobu na miejscowym cmentarzu.
W uroczystości uczestniczyli m.in. Koledzy: mjr pil. inż. Wojciech BRYK i płk dypl. pil. inż. Jan URBANIAK, którzy złożyli wieniec-szachownice lotniczą i podobnie jak płk dypl. pil. inż. Zbigniew MROZEK, mł. insp.  pil. inż. Edward FILIPEK współpracowali z płk. dr. inż. Bronisławem ZOUFALYM w ramach nadzoru służbowego w MSWiA.

 

CZEŚĆ JEGO PAMIĘCI !!!


 

POGRZEB MJR. PIL. INŻ. WŁODZIMIERZA

BARSZCZEWSKIEGO


 W dniu 7 kwietnia 2021 r. w  Białej Podlaskiej zmarł po chorobie mjr pil. inż. Włodzimierz BARSZCZEWSKI
 
Odszedł od nas na wieczną wartę do "Niebieskiej Eskadry" 
nieodżałowany Kolega, członek naszego środowiska Stowarzyszenia „Promocja-77 WOSL”.

 

 Uroczystości pogrzebowe odbyły się w Białej Podlaskiej w dniu 9 kwietnia 2021 r. o godz. 10.00 w miejscowej Kaplicy Prawosławnej.

Obostrzenia związane z pandemią znacznie ograniczają szerszy udział, także w tych smutnych uroczystościach.

Doczesne szczątki naszego Kolegi spoczęły w grobie na Cmentarzu Prawosławnym w Białej Podlaskiej. 

W ostatniej drodze zmarłego Włodka towarzyszyli miejscowi  Członkowie naszego Stowarzyszenia: kpt. nawig. inż. Ryszard HARASIM,  kpt. nawig. inż. Marian MACIAS, nadkom. mgr (kpr. pchor.) Zenon ZIENIUK, st. asp. sztab. Zbigniew ŁAZEBA, a także  lotnicy - Koledzy Władka. 

 Delegacja Stowarzyszenia „Promicja-77 WOSL pod przewodnictwem Kol. kpt. nawig. inż. Ryszarda HARASIMA złożyła wieniec w kształcie szachownicy lotniczej.

 Koledzy i Członkowie "Stowarzyszenia Promocja 77 WOSL" łączą się z Rodziną i bliskimi Włodka w żalu
i żałobie.

Cześć Jego Pamięci !!!

41.      ROCZNICA KATASTROFY SAMOL


OTU IŁ-62


14 marca 2021 r. minęło 41 lat od katastrofy samolotu Ił-62 Polskich Linii Lotniczych LOT (SP-LAA) „Mikołaj Kopernik”. W katastrofie, do której doszło na fortach przy warszawskim lotnisku kilkanaście minut po godzinie 11-tej w piątek 14 marca 1980 roku, zginęło 77 pasażerów i 10 członków załogi.



 

W rocznicę tego wydarzenia w sposób spontaniczny (ze względu na obostrzenia związane z pandemią) przy ulicy Lipowczana w Warszawie zebrali się przedstawiciele stowarzyszeń i organizacji lotniczych.


Przy monumencie górującym przy fosie dawnego „Fortu VI” wieńce złożyła delegacja PLL LOT oraz Urzędu Dzielnicy Włochy m. st. Warszawy.


Skromne liczbowo delegacje złożyły wieńce, znicze i kwiaty pod Ścianą Pamięci i Muralem upamiętniającym symboliczne twarze Kapitana Pawła Lipowczana i Anny Jantar.

 


 „Stowarzyszenie Promocja 77 WOSL” reprezentował Kol. Jan Urbaniak który wspólnie z przedstawicielami Oddziału Warszawsko-Maz. Stow. Seniorów LW RP złożył wiązankę kwiatów.


Jak co roku w uroczystości uczestniczył kpt pil. Tomasz SMOLICZ, który jako ostatni bezpiecznie wylądował samolotem IŁ-62 „Kopernik” na lotnisku w USA. 


Tę skromną, ale ważna da lotniczego środowiska zakończyło wykonanie wspólnego pamiątkowego zdjęcia.

  

 

UROCZYSTOŚCI PRZED WILLĄ „JASNY DOM”

W WARSZAWIE


W dniu 26 lutego 2021 r. o godz. 16. odbyła się uroczystość zorganizowana przez Urząd ds., Kombatantów i Osób Represjonowanych przed Willą "Jasny Dom" przy ul. Świerszcza 2 w Warszawskich „Włochach”.

Budynek ten oznaczony symbolem Polskiego Państwa Podziemnego i napisem można łatwo zauważyć wjeżdżając pociągiem od zachodu na stację „Warszawa-Włochy” po lewej stronie tego kierunku jazdy. 

Willa „Jasny Dom” w 1945 r. była siedzibą Głównego Zarządu Informacji Wojska Polskiego - organu kontrwywiadu wojskowego.

W jej 22 pomieszczeniach piwnicznych urządzono cele więzienne,
a na wyższych kondygnacjach znajdowały się biura i pokoje przesłuchań.

Przez to miejsce ten przeszło ponad tysiąc osób, w czasie wojny związanych z Polskim Państwem Podziemnym, m.in. żołnierze Armii Krajowej oraz inne osoby, które w ocenie ówczesnych służb stanowiły dla nich zagrożenie.

W ramach inauguracji Narodowego Dnia Pamięci o „Żołnierzach Wyklętych” w uroczystości wziął udział Pan Przemysław Czarnek – Minister Nauki i Szkolnictwa Wyższego.

Ze względów na ograniczenia związane z pandemią uroczystość - zorganizowana przez Pana Jan Józefa Kasprzyka Prezesa Urządu ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych - miała charakter kameralny. 

Ograniczono się do złożenia wieńców i zapalenia zniczy.

Obecna była także wspólna delegacja  z udziałem Prezesa Stowarzyszenia „Promocja 77 WOSL”

Płk dypl. pil. inż. Jan Urbaniak z płk dypl. pil. Stefanem Rybińskim uczcili niezłomnych bohaterów składając wiązankę kwiatów.


Nota:

Willa Jasny Dom znajduje się przy ulicy Świercza 2 w Warszawskich Włochach. Obecnie w kamienicy tej mieści się mało znane muzeum. W piwnicach tego budynku Informacja Wojskowa (jedna z najbardziej krwawych instytucji w stalinowskiej Polsce) zorganizowała od lutego do października 1945 r. areszt śledczy dla Polaków walczących o niepodległość i wolność Polski. Areszt przy ulicy Świerszcza 2 (dawniej 11 Listopada) jest symbolem komunistycznego terroru, przez całe lata zapomniany, nie istniejący w zbiorowej pamięci warszawiaków. 
Budynek został wybudowany w 1936 r. na specjalne zamówienie ówczesnego burmistrza Włoch, Franciszka Kosteckiego. W sierpniu 1939 r. kamienicę zakupił przedwojenny notariusz Józef Kasperkiewicz z Pabianic, przodek obecnych właścicieli. 28 stycznia 1945 r. rozkazem wojennym komendanta Miasta Włochy mjr. Puszkowa nieruchomość została zarekwirowana a właściciele zmuszeni do opuszczenia posesji. W piwnicy przejętego budynku Sowieci urządzili 22 cele, a na wyższych kondygnacjach pokoje przesłuchań i biura. Pod schodami znajdowały się również 2 karcery. Cele,  których przetrzymywano w tragicznych warunkach od kilku do kilkudziesięciu osób miały zaledwie kilka metrów kwadratowych. Na przełomie lat 50. i 60 budynek został przejęty prze Wojsko Polskie, a następnie przez władze miasta, które przeznaczyło go na mieszkania komunalne. Spadkobiercy przedwojennych właścicieli, po długich i ciężkich staraniach odzyskali budynek dopiero w 1992 r. W czasie prac remontowych Pani Marlena Piekarska-Olszówka obecna współwłaścicielka kamienicy odkryła na ścianach i drzwiach piwnicy inskrypcje martyrologiczne, których przekaz jest bardzo przejmujący np. „Jezu wyratuj”, „Matko Boża Opiekunko Nasza Wyratuj” czy „Bóg Honor, Ojczyzna”. Są one w większości czytelne. Świadczy to nie tylko o głębokiej rozpaczy ludzi przetrzymywanych w areszcie śledczym, ale również o ich religijności i patriotyzmie. Dla zachowania przez więźniów rachuby czasu rysowano na ścianach kalendarze. Przez areszt mieszczący się w Willi Jasny Dom w 1945 r. przeszło około tysiąca Polaków. Prawdopodobnie był tam przetrzymywany gen. August Emil Fieldorf „Nil”. Na podstawie odnalezionych inskrypcji z podpisami oraz innych dokumentów możemy wnioskować, że w areszcie przy ulicy Świerszcza 2 przebywał m.in. Bolesław Piasecki, Bogumił Kozłowski, Ludwik Mikosz, Edward Wysocki, Józef Tarapata, Stanisław Pisarek, Ludwik Molik i Alina Kosińska, zaangażowana ówcześnie w działalność Wojskowej Służby Kobiet. Jak mówi Marlena Piekarska–Olszówka, jedna z więzionych tam osób Pani Alina Kosińska odwiedziła Willę i wskazała celę, w której przebywała oraz pokój, w którym była torturowana. W 2009 r. Willa Jasny Dom wpisana została do rejestru zabytków, a w 2013 r. powstałaFundacja Willa Jasny Dom, która do dziś sprawuje opiekę nad tym miejscem. W pobliżu Willi Jasny Dom, przy ulicy Cienistej 16 mieścił się również areszt, w którym Sowieci od stycznia do kwietnia 1945 r. przetrzymywali żołnierzy Armii Krajowej z podwarszawskich miejscowości. Stąd wywiezieni zostali do Moskwy ostatni przywódcy Polskiego Państwa Podziemnego sądzeni w "Procesie 16-tu".J.U.



POGRZEB RYSZARDA SZURKOWSKIEGO



 W dniu 1 lutego 2021 r. zmarł, w wieku 75 lat w Radomiu Ryszard Szurkowski.
W dniu 5 lutego w Świątyni Opatrzności Bożej w Warszawie, odbyła się msza św.
w intencji tego wybitnego kolarza, którą koncelebrował ks. biskup Marian Florczyk.
Oprócz Rodziny, Kolegów przyjaciół wzięli w niej udział m. in. minister kultury, dziedzictwa narodowego i sportu, prof. Piotr Gliński oraz sekretarz stanu w Ministerstwie Sportu, Anna Krupka.

Wicepremier Gliński pożegnał wybitnego kolarza w imieniu polskiego rządu, przekazał też na ręce najbliższych list pożegnalny. Odczytano także list prezydenta RP, który odznaczył pośmiertnie Ryszarda Szurkowskiego Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski.
W uroczystościach w Świątyni Opatrzności Bożej wzięła również udział delegacjaStowarzyszenia „Promocja -77 WOSL” z Pocztem Sztandarowym. Odwiedzając naszego Kolegę w Centrum Rehabilitacyjnym w Konstancinie mieliśmy okazję porozmawiać z przebywającym tam na leczeniu Ryszardem Szurkowskim.

Pogrzeb Ryszarda Szurkowskiego odbył się w dniu 13 lutego 2021 r. w rodzinnych Wierzchowicach.

Nota:
Szurkowski był najwybitniejszym polskim kolarzem. Mistrz świata ze startu wspólnego amatorów (1973), dwukrotny mistrz świata w drużynie (1973, 1975), dwukrotny srebrny medalista olimpijski w drużynie (1972, 1976), czterokrotny zwycięzca Wyścigu Pokoju (1970, 1971, 1973 i 1975). Powszechnie uważano go za najlepszego zawodnika-amatora na świecie. Interesowały się nim czołowe grupy zawodowe, ale w tamtych czasach kolarze z bloku państw socjalistycznych nie mieli możliwości przejść na zawodowstwo. Po zakończeniu kariery Szurkowski z sukcesami prowadził kadrę narodową (1984-88), był twórcą pierwszej w Polsce kolarskiej grupy zawodowej Exbud (1988-89), dyrektorem polskiej części Wyścigu Pokoju, a także prezesem Polskiego Związku Kolarskiego (2010-11).W plebiscycie na najlepszego sportowca Polski XX wieku zajął drugie miejsce, za Ireną Szewińską

 


 


76. ROCZNICA WYZWOLENIA WARSZAWY

 
W Warszawie na Muranowie przy ul Andersa, między ul. Nowolipki a ul. Anielewicza na Skwerze Więźniów Politycznych Stalinizmu stoi Pomnik Żołnierza 1 Armii WP dłuta Xsawerego DUNIKOWSKIEGO.

W dniu 16.01.2021 r. z okazji 76. rocznicy wyzwolenia Warszawy przedstawiciele  Mazowieckiego Zarządu Wojewódzkiego Związku Żołnierzy Wojska Polskiego wraz z Prezesem złożyli wiązanki i zapalili znicze przy tym pomniku. 

Obecni byli przedstawiciele Kół nr 4, 19. 23,35 i 42.




Wiązankę kwiatów złożyła delegacja Stowarzyszenia "Promocja -77 WOSL" Prezesem płk pil. Janem URBANIKIEM i płk pil. mgr inż. Leszkiem DELEŻUCHEM w towarzystwie sympatyka naszej Organizacji.

 Po oddaniu honorów przez delegacje skromna - ze względów na ograniczenia pandemii - uroczystość została zakończona.


P.S
Od pewnego czasu, niektóre rocznice niegdyś hucznie obchodzone zniknęły. Obecnie dzień 17 stycznia został całkowicie i zupełnie zapomniany. Aby wyjaśnić, dlaczego tak się stało, należy przypomnieć wydarzenia historyczne. 16 stycznia 1945 roku Armia Radziecka oraz oddziały 1 Armii Wojska Polskiego rozpoczęły forsowanie Wisły w okolicach Karczewa pod Warszawą. Następnej nocy 6 dywizja piechoty 1 AWP sforsowała Wisłę z praskiego brzegu. W południe 17 stycznia 6 DP spotkała się z 2 DP w okolicach Parku Saskiego. O godzinie 15.00 po ciężkich walkach z wojskami niemieckimi zrujnowana i opuszczona przez mieszkańców Warszawa była wolna. Jak więc oceniać wydarzenia z 17 stycznia 1945 roku? Czy Warszawa została wówczas wyzwolona spod okupacji niemieckiej, czy też zajęta przez Sowietów? Dzisiaj historycy skłaniają się ku tej drugiej opinii - Stalin bowiem dopuścił do upadku Powstania Warszawskiego i bezczynnie przyglądał się zburzeniu miasta, a "wyzwolił" je dopiero wówczas, gdy mu się to opłacało. Dlatego oceniając to wydarzenie historyczne trzeba pamiętać o sowietskiej strategii, ale trzeba także czcić pamięć żołnierzy, którzy wtedy zginęli.  Stolicę wyzwoliły polskie siły zbrojne, które nieoficjalnie ze względów propagandowych nazywano „ludowym” Wojskiem Polskim, a które nigdy takiej nazwy nie nosiły.


30.  ROCZNICA KATASTROFY ŚMIGŁOWCA W CISNEJ



10 stycznia 2021 r. minęło 30 lat od katastrofy śmigłowca w Cisnej, w której zginęli policjanci, pracownik policji i żołnierze-piloci.


W tym roku uroczystości upamiętniające katastrofę miały bardzo skromny charakter.

Kwiaty przy obelisku, w imieniu Komendanta Wojewódzkiego Policji w Rzeszowie nadinsp. Henryka MOSKWy, złożyli:  kom. Paweł RYSZ - I-szy  Zastępca i aspirant sztabowy Katarzyna FECHNER - rzecznik Komendanta Powiatowego Policji w Lesku. 

 Przedstawiciele Policji zapalili także okolicznościowe znicze.

Jak zawsze niezawodnie przybyli Koledzy z Podkarpackiego Oddziału Wojewódzkiego Związku Weteranów i Rezerwistów WP: kpt Krzysztof ANTONISZAK, por. Marek MAŚLANY, mjr  Krzysztof ZIOŁO z Koła w Cisnej oraz Prezesi: płk Krzysztof JUSZCZYK i płk Adam SIECZKOWSKI z Podkarpackiego Oddziału Wojewódzkiego Związku Weteranów i Rezerwistów WP w Sanoku.

Zapewne osobisty urok Kol. st. chor. sztab. Tadeusza SIECZKOWSKIEGO – trębacza – skłonił do udziału w tej uroczystości także Panie: Elżbietę WRÓBEL i Milę OSUCH z Koła ZWiR WP w Cisnej.  


Pod tablicą upamiętniającą tragicznie zmarłych kwiaty złożyli i zapalili znicze: Pani phm Maria KURKAREWICZ - Komendantka Hufca ZHP Ziemi Sanockiej oraz płk Krzysztof JUSZCZYK -  Prezes Podkarpackiego Oddziału Wojewódzkiego Związku Weteranów i Rezerwistów WP w Sanoku.


Uroczystości zakończyło odegranie przez st. chor. sztab. Tadeusza SIECZKOWSKIEGO „Sygnału Wojska Polskiego” i „Śpij Kolego”.

W imieniu Członków naszej Organizacji i Rodzin zmarłych lotników serdecznie dziękuję za pamięć wszystkim uczestnikom uroczystości, która odbyła się mimo pandemicznych ograniczeń. Przede wszystkim kłaniamy się głównemu organizatorowi i animatorowi kpt. Krzysztofowi ANTONISZAKOWI, na którego jak zawsze możemy liczyć.

P.S.
Jednocześnie informuję, że brak naszej delegacji ze względów ograniczeń związanych z pandemią był uzgodniony z organizatorami, natomiast główne uroczystości 30. rocznicy tej strasznej katastrofy planujemy zorganizować w miesiącu lipcu, co wstępnie zostało uzgodnione z władzą lokalną i KWP w Rzeszowie.

                                                                                                                                            J.U.


POMNIK PAMIĘCI OFIAR II WOJNY ŚWIATOWEJ  NA BEMOWIE

 
W dniu 5 stycznia 2021 r. przy ul. Powstańców Śląskich (skrzyżowanie z ul. Gen. Maczka) miało miejsce odsłonięcie Pomnika pamięci zamordowanych przez hitlerowców 96 Polaków w czasie II Wojny Światowej.
Egzekucja miała miejsce 6 stycznia 1940 r. w tzw. Górach Szwedzkich, tj. w umocnieniach z czasów wojen szwedzkich, które powstały na bazie naturalnych wzgórz ciągnących się od skraju Boernerowa do Parysowa (okolice ul. Conrada), a zniwelowanych przy budowie lotniska Warszawa-Babice.

W czasie ekshumacji w 1947 r. spośród rozstrzelanych (mężczyźni i 1 kobieta) zidentyfikowano tylko 3 osoby. Do tej pory zbrodnia ta była owiana tajemnicą.
Wskutek działań Społecznego Komitetu Budowy Pomnika, w składzie którego pracował architekt Piotr KUDELSKI (autor pomnika i syn ppłk pil. Jan KUDELSKIEGO) - w 2018 roku wspólnie z Radą i Burmistrzem Dzielnicy Bemowo przystąpiono do realizacji budowy pomnika.
Właśnie 5 stycznia br. odbyła się kameralna (na skutek ograniczeń pandemii) uroczystość poświecenia pomnika przez Ks. Kazimierza JOŃCA, proboszcza Parafii pw. Matki B. królowej Aniołów na Bemowie.
Aktu odsłonięcia pomnika i złożenia wieńca dokonała Pani Urszula KIERZKOWSKA – burmistrz Dzielnicy Gminy Bemowo w towarzystwie swoich zastępców: Mariusza WAJSZCZAKA i Jakuba GRĘZIAKA oraz radnej Anety NOWOLECKIEJ.
Kwiaty złożyli  także przedstawiciele Społecznego Komitetu upamiętnienia Polaków zamordowanych przez Niemców w Górach Szwedzkich: Michał Grodzki, Remigiusz STEFANI i Zygmunt WALKOWSKI.

Obecny był także przedstawiciel Stowarzyszenia „Promocja 77 WOSL” płk dypl. pil. inż. Jan URBANIAK – prezes.

Z tej okazji złożono kwiaty i zapalono znicze na Cmentarzu Mauzoleum w Palmirach, gdzie po ekshumacji złożone zostały szczątki zamordowanych w oddzielnej kwaterze.

J.U.