2020 ROK
POGRZEB
PŁK DYPL. PIL. HENRYKA AGNIESZCZAKA
W dniu 2 listopada 2020 r. zmarł po ciężkiej kilkuletniej chorobie nieodżałowany nasz Dowódca, Kolega, zasłużony pilot wojskowy, aktywny członek Koła nr 35 im. 103 pl MJW MSWiA Związku Żołnierzy WP i Oddziału Warszawsko-Maz. Stowarzyszenia Seniorów Lotnictwa Wojskowego RP
płk dypl. pil. Henryk AGNIESZCZAK
W dniu 6 listopada o godz. 9.00 w Kościele p.w. Matki Boskiej Dobrej Rady w Wólce Mińskiej przy ul. Mazowieckiej 59 mszą świętą żałobną rozpoczęto uroczystości pogrzebowe.
Uczestniczyły w niej delegacje Oddziału Warszawsko-Maz. SSLW RP, Koła nr 35. im. 103 pl. NJW MSWiA oraz 23 Bazy Lotnictwa taktycznego z Mińska Maz. Przybyli także członkowie Rodziny zmarłego Henryka, Koledzy, sąsiedzi, znajomi i Przyjaciele.
Obecne były także poczty sztandarowe: Oddziału Warszawsko-Maz SSLW RP w składzie: ppłk pil. inż. Marian ZIĘBA, mjr pil. inż. Mieczysław WYSZOGRODZKI i mjr pil. inż. Marek STAŃCZYKOWSKI (ponieważ były trudności z pobraniem Sztandaru Oddziału z 1 BLTr - pandemia - nasz Poczet Sztandarowy reprezentował także Oddział Warszawsko-Maz. Stow. Seniorów Lotnictwa Wojskowego RP, którego nasi koledzy też są członkami),
oraz 23 Bazy Lotnictwa Taktycznego w Mińsku Maz.
Mszę i uroczystości żałobne celebrował ks. Jerzy DANECKI kapelan Policji w Mińsku Maz.
W imieniu lotników 103 pułku lotnictwa NJW MSWiA wieniec szachownicę lotniczą złożył mjr pil. inż. Wojciech Bryk, a w imieniu Oddziału Warszawsko Maz. SSLW RP - delegacja w składzie płk dypl. pil. inż.
Następnie doczesne szczątki zmarłego zostały przewiezione i odprowadzone do grobu rodzinnego na Cmentarzu Komunalnym w Mińsku Mazowieckim.
Odegrane zostało Hasło Wojska Polskiego oraz sygnał „Śpij Kolego”, a mogiłę pokryły wieńce i wiązanki kwiatów.
Płk dypl. pil. Henryk AGNIESZCZAK Urodził się 18 lipca 1938 r. w Sobolewie k. Garwolina. Po ukończeniu Liceum Ogólnokształcącego w 1956 r. podjął pracę zawodową początkowo w Zakładzie Wytwórczym Aparatury Oświatowej, a następnie na Kolei w Otwocku. 8 listopada 1958 r. został powołany do służby wojskowej w Technicznej Szkole Wojsk Lotniczych w Zamościu. Zdobyty tam zawód mechanika lotniczego pozwolił mu służyć do 13 lipca 1960 w jednostkach lotniczych podległych Oficerskiej Szkole Lotniczej w Dęblinie. Pragnąc zdobyć zawód pilota wojskowego 14 listopada 1960 r. wstąpił do Oficerskiej Szkoły Lotniczej w Dęblinie. Kontynuując naukę od 9 stycznia 1962 r. rozpoczął praktyczne szkolenie w powietrzu w OSL-5 im. Żwirki i Wigury w Radomiu. 31 marca 1963 r. został promowany do stopnia podporucznika w korpusie osobowym lotnictwa i 1 kwietnia 1963 r. rozpoczął zawodowa służbę wojskową w 1 plm „Warszawa”, gdzie przeszedł wszystkie szczeble dowodzenia od stanowiska pilota do dowódcy pułku. Od 30 września 1971 r. do 23 lipca 1974 r. studiował w Akademii Sztabu Generalnego w Rembertowie, po ukończeniu której objął stanowisko dowódcy eskadry lotniczej, a w 1976 r. funkcję zastępcy dowódcy pułku ds. szkolenia w macierzystej jednostce. 10 stycznia 1978 r. objął stanowisko dowódcy 1 plm „Warszawa” w Mińsku Mazowieckim, którym dowodził do 20 lipca 1983 r. Następnie objął stanowisko szefa wydziału szkolenia – zastępcy szefa Wojsk Lotniczych 1 KOPK w Warszawie.
Cześć Jego Pamięci!!!
NASZYM KOLEGOM - NASZA PAMIĘĆ
Zbliżający się dzień Święta Zmarłych jest okazją do wspomnień Zmarłych Kolegów Lotników w tym Kolegów z naszego Stowarzyszenia „Promocja-77 WOSL”.
Już 13 października 2020 r. delegacja naszej organizacji w składzie: ppłk pil. mgr inż. Andrzej Pakuza, płk dypl. pil. inż. Andrzej Kozak i płk dypl. pil.
Byli z nami także Koledzy z Pilskiego Oddziału Seniorów Lotnictwa Wojskowego RP z Pocztem Sztandarowym, Koledzy z Oddziału Warszawsko-Maz. SSLW RP oraz koledzy z Aeroklubu Toruńskiego i członkowie Rodziny gen. bryg. pil. Edwarda HYRY także pochowanego na tym cmentarzu.
W tym roku ze względów zdrowotnych nie było na cmentarzu Pani Henryki – Żony ppłk Kucharskiego.
Delegacje złożyły na grobach wieńce „szachownice lotnicze” i zaznaczyły swoją obecność tzw. chorągiewkami „Naszemu Koledze – Nasza Pamięć”.
Przy tej okazji w imieniu Zarządu pragnę szczególnie podziękować Kolegom: ppłk. pil. mgr. inż. Andrzejowi Pakuzie, ppłk pil. inż. Sławomirowi Wrońskiemu, mjr. pil. inż. Mieczysławowi Mikołajczykowi, płk. dypl. pil. inż. Stanisławowi Galińskiemu, płk. dypl. pil. inż. Andrzejowi Kozakowi za poświecony czas dla upamiętnienia zmarłych Kolegów.
Odwiedziliśmy także groby naszych zmarłych kolegów m.in.: mjr. pil. inż. Krzysztofa Żółtowłosa w m. Bierzwienna k. Kłodawy, kpt. pil. inż. Jana Szczepańskiego w Kutnie, mjr pil. inż. Jerzego Obłoja w Warszawie. Zachęcam Koleżanki i Kolegów o przesłanie zdjęć z odwiedzanych grobów naszych Kolegów na terenie kraju.
Z lotniczym pozdrowieniem za Zarząd - J.U.
Ś. p. gen. dyw. pil. Henryk Pietrzak urodził się 13 października 1935 r. w Strzeszkowicach, w woj. lubelskim.
W roku1953 ukończył naukę w Liceum Ogólnokształcącym im. Staszica w Lublinie, szkolenie szybowcowe w Fordonie (1954) oraz kurs pilotażu samolotów lekkich. Jesienią 1955 r. wstąpił do WP i został podchorążym Szkoły Wojsk Lotniczych w Zamościu. W 1957 r. promowany na stopień podporucznika WP ukończył Oficerską Szkołę Lotniczą w Dęblinie i został skierowany do 38. Pułku Lotnictwa Myśliwskiego w Powidzu na stanowisko pilota. 28 maja 1958 r. został przeniesiony do 1. Pułku Lotnictwa Myśliwskiego „Warszawa” w Mińsku Mazowieckim, gdzie w styczniu 1961 r. został dowódcą klucza lotniczego i kolejno awansował na stanowiska: nawigatora eskadry, od grudnia 1962 r. zastępcy dowódcy eskadry ds. liniowych, a od lipca 1968 r. był dowódcą eskadry . W latach 1968-1971 studiował w Akademii Sztabu Generalnego WP w Warszawie, po ukończeniu której został zastępcą dowódcy pułku ds. liniowych. Od 28 marca 1972 r. był dowódcą 28. Pułku Lotnictwa Myśliwskiego w Słupsku. Od 30 listopada 1977 r. do 19 sierpnia 1982 r. powierzono mu stanowisko szefa Wojsk Lotniczych w 2. Korpusie Obrony Powietrznej w Bydgoszczy, następnie był szefem sztabu i zastępcą dowódcy, a od 18 maja 1985 r. dowódcą tego Korpusu. Jesienią 1985r. został mianowany generałem brygady; nominację wręczył mu w Belwederze przewodniczący Rady Państwa prof. Henryk Jabłoński. Od stycznia do września 1988 r. był dowódcą 1. Korpusu Obrony Powietrznej Kraju w Warszawie, później szefem sztabu i zastępcą dowódcy Wojsk Obrony Powietrznej Kraju. Od 1990 r. był szefem sztabu Wojsk Lotniczych i Obrony Powietrznej. 8 maja 1995 r. został mianowany generałem dywizji; nominację wręczył mu prezydent RP Lech Wałęsa. W lutym 1996 r. zakończył służbę wojskową. Później był wykładowcą Akademii Obrony Narodowej w Warszawie i doradcą w Ministerstwie Obrony Narodowej. Był także pełnomocnikiem MON ds. budowy i wdrażania Narodowego Centrum Wspomagania Operacji Powietrznych ASOC. Był pilotem wojskowym 1 klasy z nalotem ogólnym 2600 godzin. Był odznaczony: Krzyżem Komandorskim (1987) i Kawalerskim (1980) Orderu Odrodzenia Polski, Odznaką i tytułem honorowym „Zasłużony Pilot Wojskowy” (1982), Złotym (1975) i Srebrnym (1963) Krzyżem Zasługi.
PŁK DYPL. NAWIG. INŻ. JANA MADEJSKIEGO
W dniu 24.09.2020 r. zmarł płk dypl. nawig. inż. Jan MADEJSKI nieodżałowany Kolega i współzałożyciel Stowarzyszenia „Promocja 77 WOSL”.
29 września 2020 r. odbyły się uroczystości pogrzebowe śp. Jana, które rozpoczęła msza św. w Kościele Parafialnym „FARA” w KAZIMIERZU DOLNYM.
Uczestniczyła w nich najbliższa Rodzina (Żona Halina, Córka Maja, Syn Andrzej z Rodziną), liczne delegacje z jednostek WP (DGRSZ, Inspektoratu Uzbrojenia MON, 4 Skrzydła Lotnictwa Szkolnego), Policji, Państwowej Straży Pożarnej, znajomi i Koledzy, w tym liczna grupa Stowarzyszenia „PROMOCJA-77 WOSL”.
Punktualnie o 15.00 Poczet Sztandarowy Promocji -77 WOSL w składzie: płk pil. inż. Lech DELEŻUCH - dowódca, mjr. pil. inż. Mieczysław WYSZOGRODZKI - sztandarowy, ppłk pil. inż. Sławomir WROŃSKI - asysta oddał honor doczesnym szczątkom zmarłego Kolegi wprowadzanym do świątyni.
Delegacja Stowarzyszenia - Prezes płk dypl. pil. inż.
Przy trumnie zaciągnięto Wartę Honorową: 1 zmiana - gen dyw.
Po zakończeniu mszy św. żałobnej zmarłego Kolegę w Kościele pożegnał w imieniu wszystkich członków naszego Stowarzyszenia gen. dyw. nawig. inż. Zbigniew GALEC.
Ponadto obecni byli Koledzy ze Stowarzyszenia: Jan AMBROŻ, Jan BARANOWSKI, Bogdan BIERNACKI, Wojciech BRYK, Andrzej CHADAŁA z Żoną ZOFIĄ, Jadwiga DELEŻUCH, Edward FILIPEK, Andrzej GAWEŁ z Żoną Małgorzatą, Tadeusz KRZĄSTEK, Bożena PROKOPEK, Jan RYKOWSKI z żoną Teresą, Władysław WOŁKOWSKI z Żoną KAZIMIERĄ, Artur WOJTYŚ, Krzysztof ŻIÓŁKOWSKI a także mjr pil. inż. Andrzej BOROWY.
Następnie, w ulewnym deszczu, kondukt żałobny na czele z Kompanią Honorową i Pocztem Sztandarowym wystawionym przez 4 Skrzydło Lotnictwa Szkolnego, Pocztem Sztandarowym „Promocji -77 WOSL” i uczestnikami uroczystości pogrzebowych przemaszerował przez miasto na Cmentarz Parafialny.
Po odprawieniu modlitw, trumna spoczęła w rodzinnym grobie. Trębacz odegrał Hasło WP, a Kompania Honorowa oddała salwę. Delegacja Stowarzyszenia złożyła wieniec na grobie Kolegi.
Rodzina Jasia zaprosiła wszystkich Kolegów z naszego Stowarzyszenia na obiad do „Zajazdu Kazimierzowskiego”, gdzie w smutnej atmosferze z powodu odejścia Kolegi (bo przecież nawet "niebo płakało") długo Go jednak wspominaliśmy.
Z. G.
OSTATNIA DROGA
PPŁK NAWIG. MGR. INŻ. KAZIMIERZA WICIEJOWSKIEGO.
W dniu 14.09.2020 r. po długiej i ciężkiej chorobie odszedł na wieczną wartę w „Niebiańskiej Eskadrze” nasz Kolega - ppłk nawig. mgr inż. Kazimierz WICIEJOWSKI.
Jego pogrzeb odbył się 16.09.2020 r. w ZAJEZIERZU k. DĘBLINA. Na uroczystości pogrzebowe, oprócz najbliższej Rodziny - Żony Danuty, 2 Córek i Syna z Rodzinami, przybyli licznie mieszkańcy ZAJEZIERZA, Koledzy z pracy (garnizon DĘBLIN), znajomi i przyjaciele. Szczególnie godny podkreślenia jest fakt, że obecna była bardzo liczna grupa młodych oficerów w mundurach z 4 Skrzydła Lotniczego , w którym pełni służbę syn zmarłego kpt. pil. inż. Arkadiusz WICIEJOWSKI. Obecne były także koleżanki i koledzy córki Katarzyny z Centrum Szkolenia Inżynieryjno-Lotniczego. Młodzież lotnicza nie zawiodła, a dla nas rezerwistów to bardzo piękny znak żołnierskiej solidarności i moralnego wsparcia dla pogrążonej w żałobie rodziny.
Obecni byli również Koledzy ze Stowarzyszenia „PROMOCJA -77 WOSL” z Pocztem Sztandarowym, a mianowicie: Wojciech BRYK, Andrzej CIECIERSKI, Janusz FRĄCHOWICZ,
O 13.00 w Domu Pogrzebowym w ZAJEZIERZU odbyło się pożegnanie śp. Kazimierza WICIEJOWSKIEGO. Wyprowadzanej urnie z prochami Kazimierza honor oddał Sztandar „PROMOCJI-77 WOSL” z Pocztem w składzie: ppłk pil. inż. Marian ZIĘBA - dowódca, ppłk nawig. mgr inż. Janusz FRĄCHOWICZ - sztandarowy, ppłk nawig. mgr inż. Andrzej PROKOPEK - asysta.
Kondukt żałobny przemaszerował ulicami Zajezierza do miejscowego Kościoła Parafialnego, gdzie czekała duża grupa uczestników uroczystości pogrzebowych. Nasz Poczet Sztandarowy (jedyny na uroczystościach) ponownie oddal honor urnie z prochami Kolegi, wprowadzanej do kościoła. Przed ołtarzem, wśród wieńców i kwiatów przy urnie złożono ustawiono wieniec „lotniczą szachownicę” od Kolegów z „PROMOCJI-77 WOSL”.
Wartę Honorową przy Urnie Kolegi trzymali gen. dyw. nawig. inż.
Podkreślił również, że Sztandar „PROMOCJI -77 WOSL” to jedyny sztandar absolwentów szkół i uczelni wojskowych w Polsce na przestrzeni historii WP. Towarzyszy Nam w wielu uroczystościach, w tym i tych najboleśniejszych, związanych z pożegnaniem Kolegów. Niestety najczęściej jest to jedyny Sztandar, a Koledzy z „PROMOCJI -77 WOSL” jedynymi żołnierzami żegnającymi odchodzących Kolegów, o co „pieczołowicie dbają” najwyżsi przełożeni.
Dalsze uroczystości żałobne odbyły się na Cmentarzu Parafialnym w ZAJEZIERZU, gdzie przy dźwiękach melodii Cisza, honorach oddanych przez Sztandar i Kolegów.
Urna z prochami płk Kazimierza WICIEJOWSKIEGO spoczęła w grobie, a delegacja Kolegów: gen. dyw. nawig. inż.
Delegacja przekazała w imieniu obecnych i nieobecnych Kolegów z „PROMOCJI -77 WOSL” wyrazy współczucia Żonie i Rodzinie Kazimierza.
8 marca 2020 r. zmarł nasz Kolega kpt. nawig. inż. Waldemar DOBRZYCKI. W związku z ograniczeniami bezpieczeństwa w czasie pandemii nie mogliśmy uczestniczyć w Jego pogrzebie.
Wykonany na tę okoliczność wieniec "szachownica lotnicza" czekał..., dlatego postanowiłem wraz z Kolegą kpt. nawig. inż. Andrzejem BARSKIM złożyć go teraz z okazji Święta Lotnictwa Polskiego.
Jest nam tym bardziej smutno, że wkrótce po pogrzebie Waldka zmarła Jego Żona Elżbieta. Dlatego Rodzinie składam jeszcze raz w imieniu członków Stowarzyszenia "Promocja 77" wyrazy żalu i bólu.
Cześć Ich pamięci !
Jan Urbaniak
ŚWIĘTO LOTNICTWA POLSKIEGO 2020 r.
W dniu 28.08.2020 r. w Garnizonie Miasta Stołecznego Warszawa uroczyście obchodzono Święto Lotnictwa Polskiego.
Na zaproszenie wystosowane przez za Zarząd Oddziału Warszawsko–Mazowieckiego SSLWRP przed pomnikiem „Chwała Lotnikom Polskim” pojawili się przedstawiciele władz wojskowych, instytucji i organizacji oraz stowarzyszeń lotniczych w tym także Stowarzyszenia „Promocja 77 WOSL” w składzie: gen. dyw. nawig. inż.
Uczestnicy w oczekiwaniu na rozpoczęcie uroczystości.
Poczty sztandarowe zostały wystawione przez Stowarzyszenie Lotników Polskich, Stowarzyszenie „Promocja – 77 WOSL”, Polskie Linie Lotnicze „LOT” oraz przez gospodarzy uroczystości, Oddział Warszawsko-Mazowiecki SSLW RP.
Po wprowadzeniu sztandarów obchody Święta Lotnictwa Polskiego rozpoczęto od wysłuchania hymnu państwowego Rzeczypospolitej Polskiej.
Zebranych powitał prezes Oddziału Warszawsko-Mazowieckiego SSLW RP, gen. bryg. pil. Roman Harmoza. W krótkim przemówieniu podkreślił znaczenie działań lotniczych w wojnie polsko-rosyjskiej w latach 1918-1920. Omówił również historię działań lotnictwa polskiego na wszystkich frontach II wojny światowej, jakościowe przemiany w powojennym okresie szkolenia oraz zmiany w działań lotniczych wywołane systemem obowiązującym po przystąpieniu Polski do NATO.
Po odegraniu patriotycznej pieśni wojskowej „Śpij Kolego” - kolejne delegacje przystąpiły do składania wieńców i wiązanek na pomniku:
- delegacja Dowództwa Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych;
- delegacja Dowództwa Operacyjnego Rodzajów Sił Zbrojnych;
wspólna delegacja Oddziału Warszawsko-Mazowieckiego SSLW RP i „Promocji 77WOSL”;
- delegacja Stowarzyszenia Lotników Polskich;
- oraz delegaci Rady Seniorów Lotnictwa, Wojskowego Instytutu Medycznego, Lotniczego Pogotowia Ratunkowego, Polskich Linii Lotniczych „LOT” i in.
Następną częścią obchodów Święta Lotnictwa Polskiego była msza św. celebrowana w Katedrze Polowej Wojska Polskiego.
Przy ograniczeniach spowodowanych nakazami tzw. ustawy COVID-19 w mszy św. poświęconej Lotnictwu Polskiemu mogła uczestniczyć niewielka liczba członków naszego Stowarzyszenia - godnie je reprezentowali: gen. dyw. nawig. inż.
Częścią obchodów Święta Lotnictwa Polskiego było złożenie wieńców przed Pomnikiem „Poległym Lotnikom Polskim” na Polu Mokotowskim.
W imieniu warszawskich seniorów lotnictwa wiązankę złożyła wspólna delegacja w składzie: mgr. inż. Lesław Karst, prof. dr hab. Paweł Soroka, gen. dyw. nawig.
Kolejnym miejscem pamięci lotniczej był Monument upamiętniający pierwsze warszawskie lotnisko na Polu Mokotowskim, gdzie zebrali się seniorzy i sympatycy lotnictwa.
W imieniu członków naszego oddziału wiązankę kwiatów złożyli: gen. bryg. pil.
Uroczystości zakończyło złożenie wieńców i zapalenie zniczy przy pomniku upamiętniającym 103 Pułk Lotnictwa na lotnisku „Warszawa-Babice” przez członków Klubu Seniorów 103 Pułku Lotnictwa Oddziału Warszawsko-Maz. SSLW RP kolegów: płk dypl. pil. inż. Jana Urbaniaka, ppłk mgr inż. Teodora Dudaczyka, mjr pil. inż. Mieczysława Wyszogrodzkiego, mjr pil. inż. Adama Kulczyckiego, płk nawig. Tadeusza Krząstka.
J.U.
PODRÓŻ STUDYJNA - ŚLADAMI UWIECZNIAJĄCYMI ŚMIERĆ NASZYCH KOLEGÓW
Zgodnie z "Planem działalności Stowarzyszenia PROMOCJA -77 WOSL na 2020 r." oraz dzięki życzliwości instytucji centralnych MON zrealizowana została podróż do ŚRODY WLKP., KÓRNIKA, POZNANIA, MIROSŁAWCA, NADARZYC, OSTROROGA.
Uczestnikami podroży byli: Prezes płk dypl. pil. inż.
W ŚRODZIE WLKP. na miejscowym cmentarzu Poczet Sztandarowy w składzie: mjr pil. inż. Adam KULCZYCKI - dowódca, pchor. Kazimierz KURYŁO- sztandarowy, ppłk nawig. inż. Robert WŁODARCZYK - asysta oraz Koledzy i Paweł PODBIELSKI (brat zmarłego) - stanęli przy grobie por. pil. inż. Włodzimierza PODBIELSKIEGO, który zginął śmiercią lotnika w NOWYM MIEŚCIE. Płk
W KÓRNIKU - BNINIE w podobnych okolicznościach, w obecności Anny SMOCZYŃSKIEJ (żony zmarłego) wspominano kpt. nawig. inż. Tadeusza SMOCZYŃSKIEGO, byłego oficera Dowództwa Wojsk Lotniczych w POZNANIU.
Zapalono znicz i oddano honory Koledze.
W POZNANIU na cmentarzu przy ul. Szpitalnej spoczywa płk dypl. nawig. inż. Stanisław WĘC.
Tutaj również zapalono znicz, Sztandar i Koledzy oddali honor i wspominano drogę służbową Stasia od wstąpienia do WOSL poprzez służbę w 7 BLRO, ASG WP, 2plm i DWL.
Kolejnym etapem podróży był MIROSŁAWIEC. Ze względu na warunki atmosferyczne (silny ciągły opad deszczu), przeplanowano na kolejny dzień wizytę w miejscu katastrofy samolotu C-295 CASA. W MIROSŁAWCU dołączyli do nas Koledzy z INOWROCŁAWIA: ppłk pil. inż. Andrzej PAKUZA i ppłk pil. inż. Sławomir WROŃSKI.
Dzięki uprzejmości Państwa Grażyny i Zdzisława KUGIELÓW (naszego Kolegi - byłego pilota 8 plmb) mogliśmy przenocować i spędzić miły wieczór w prowadzonym przez nich „Hotelu 7 Ogrodów” w ŁOWICZU WAŁECKIM.
Przy wspólnej kolacji wspominano nie tylko epizody z podchorążówki, ale i uczczono jubileusz 69-lecia mjr Adama KULCZYCKIEGO. Rano do kawy Gospodarze sprezentowali Jubilatowi doskonały tort. Na pamiątkę pobytu Prezes obdarował Gospodarzy filiżankami z emblematem naszej Promocji.
Przed południem 27.08.2020r. złożono kwiaty, zapalono znicze i oddano honory poległym w katastrofie samolotu C-295 (po tyly latach, a równo i ze śpiewem, jak na promocji).
Pomnik ofiar katastrofy usytuowany jest w miejscu zderzenia samolotu z ziemią, przy torach kolejowych (aktualnie modernizowanych), nieopodal bramy gospodarczej lotniska MIROSŁAWIEC.
O 13.00 27.08.2020r., za zgodą Komendanta 21 Centralnego Poligonu Lotniczego w NADARZYCACH, rozpoczęły się, odmienne ze względu na pandemię uroczystości Święta Lotnictwa, dotychczas obchodzone wspólnie ze stanem osobowym jednostki.
W rejonie monumentu upamiętniającego załogi które zginęły na polu roboczym poligonu, w tym naszego Kolegę mjr pil. inż. Jerzego STRAMKA zebrali się Koledzy i przybyli Goście.
Przybyła delegacja z bratniego stowarzyszenia lotniczego – Pilskiego Oddziału SSLW RP ze Sztandarem i Prezesem - płk dypl. nawig. inż. Janem FICERMANEM.
Ze Stowarzyszenia „PROMOCJA -77 WOSL” w uroczystości wzięło udział łącznie ponad 30 osób, w tym: płk dypl. pil. inż. Andrzej KOZAK z Żoną i w towarzystwie Marii KAWKI, płk dypl. pil. inż. Stanisław GALIŃSKI z Żoną, pchor. Janusza KIERNICKIEGO z Żoną, kmdr por pil. inż. Józef STAWECKI z Żoną, kmdr por. pil. inż. Marian DURASIEWICZ, kmdr por pil. inż. Wojciech PAWLUK, kmdr por. pil. inż. Bogdan KORCZAK, ppłk pil. inż. Roman CZUBAK, mjr pil. inż. Mieczysław MIKOŁAJCZYK, a także Koledzy ze Stowarzyszenia Przyjaciół Lotniska Świdwin.
Uroczystości rozpoczęto odegraniem Hymnu Państwowego. Mimo niesprzyjających warunków atmosferycznych, Poczty Sztandarowe ustawiono obok obelisku, przy którym Wartę Honorową trzymali żołnierze z 21 CPL.
Złożono wieńce i kwiaty oraz zapalono znicze przy Monumencie. Uroczystości zakończyło odegranie Marsza Lotników i wspólna fotografia.
Następnie większość uczestników tych uroczystości udała się do m. OSTRORÓG - miejsca katastrofy lotniczej Su -22, w której zginęła załoga: ppłk dypl. pil. inż. Bogdan KAWKA i ppłk. dypl. pil. inż. Wacław MACKO.
W obecności Żony Bogdana - Marii, Prezes płk
Wszystkim uczestnikom dziękuję za przybycie i uczestnictwo w tej ważnej dla nas i Rodzin zmarłych lotników uroczystości. Dziękuję Kierownictwu 21. Centralnego Poligonu Lotniczego w Nadarzycach za przychylność i dbałość
o wzniesiony tam Pamiątkowy Pomnik .
Z. G.
POGRZEB KOL. PPŁK. DYPL. NAWIG. MGR. INŻ. MARIANA TATARCZUKA
W dniu 21 sierpnia 2020 r. w Radomiu odbyła się uroczystość pogrzebowa zmarłego 18.08.2020 r. po ciężkiej i długiej chorobie Kol. ppłk. dypl. nawig. mgr. inż. Mariana Tatarczuka.
O godz. 09.45 r. tego dnia przed wejście główne do miejscowego Kościoła Garnizonowego, gdzie czekała już najbliższa Rodzina, ksiądz kapelan i uczestnicy uroczystości żałobnych, zajechał karawan z trumną zmarłego.
Poczet Sztandarowy „Stowarzyszenia PROMOCJA -77 WOSL” w składzie: płk nawig. mgr Tadeusz KRZĄSTEK - dowódca , mir pil. inż. Adam KULCZYCKI – sztandarowy, mjr pil. inż. Mieczysław WYSZOGRODZKI - asysta oraz obecni Koledzy oddali honor zmarłemu podczas wprowadzania do świątyni.
W trakcie Mszy Św. gen. dyw. nawig. inż.
Dalsze uroczystości pogrzebowe i złożenie do grobu nastąpiło na Cmentarzu Komunalnym w Firleju.
Kondukt z Asystą Wojskową i Pocztem Sztandarowym 42 Bazy Lotnictwa Szkolnego w RADONIU i „PROMOCJI -77 WOSL” wraz z Rodziną, znajomymi, przyjaciółmi oraz Kolegami odprowadził doczesne szcz atki Kol. Mariana do grobu, gdzie oddano honory.
Najbliżsi Mariana wrzucili do grobu ziemię z PODLASIA dostarczoną przez Córkę.
Poproszony przez najbliższą Rodzinę gen. dyw.
W pogrzebie uczestniczyli także: Kol. Kol. Bogdan BIERNACKI z żoną Ireną, Andrzej CHADAŁA z żoną Zosią, Janusz FRĄCHOWICZ, Wojtek LIPSKI z żoną Haliną, Ryszard SKALSKI,
Po uroczystościach pogrzebowych płk Janusz FRĄCHOWICZ zaprosił KOLEGÓW na spotkanie w restauracji „U Grubego” w najbliższej miejscowości ,gdzie długo konsumowano i wspominano Mariana. Prezes plk dypl. pil. inż.
Z.G.
Tegoroczne Święto Wojska Polskiego zbiegło się z uroczyście obchodzoną 100. rocznicą Bitwy Warszawskiej zwanej też „Cydem nad Wisłą”.
Po latach zapomnienia ustawą Sejmu z 30 lipca 1992 r. przywrócono Święto Żołnierza Polskiego w dniu 15 sierpnia dla upamiętnienia tej najważniejszej chyba w dziejach narodu polskiego bitwy, mimo, że trwała dłużej niż jeden dzień i była jedną z najważniejszych w świecie operacji militarnych, także ze względu na oryginalność działań operacyjno-taktycznych.
Jednym z kulminacyjnych momentów uroczystości 15 sierpnia w tym roku, jakże diametralnie odmiennych od lat poprzednich (w ubiegłym roku przed Grobem Nieznanego Żołnierza o godz. 12.00 były dwa poczty sztandarowe w tym Poczet Stowarzyszenia „Promocja 77 WOSL”, i posterunek honorowy w składzie 2 żołnierzy dowodzony przez kaprala) była uroczysta odprawa wart przy GNŻ w Warszawie.
W uroczystości uczestniczyli przedstawiciele naczelnych organów władzy RP, Prezydent, marszałkowie Sejmu i Senatu, Minister ON, posłowie, senatorowie generałowie i poczt y sztandarowe z wybranych jednostek RSZ Wojska Polskiego Byli zaproszeni goście zagraniczni na czele z sekretarzem Stanu USA i……… tylko kombatantów i weteranów jakoś bardzo niewielu, a rezerwistów chyba wcale.
W scenariuszu uroczystości zabrakło tez miejsca dla organizacji i stowarzyszeń żołnierskich.
Wspólna delegacja oficerów lotników z Oddziału Warszawsko-Maz. SSLW RP oraz Stowarzyszenia „Promocja 77 WOSL” z pocztem Sztandarowym w składzie dowódca – ppłk mgr inz. Teodor Dudaczy, płk pil. mgr inż. Artur Kamola Sztandarowy i ppłk nawig inż. Robert Włodarczyk, a także gen. dyw. nawig. inż.
Dopiero po godz.13.30 po zakończeniu uroczystości zgromadzeni mieszkańcy Warszawy mogli się swobodnie poruszać po całym terenie Placu Marszałka Piłsudskiego.
Wtedy dopiero możliwe było złożenie dojście do Grobu Nieznanego Żołnierza.
Do delegacji dołączył obywatel Polski na stałe mieszkający w Chicago, który przybył na tę uroczystość i też nie mógł być w centrum wydarzeń.
Poczet Sztandarowy naszej organizacji oddał honory, a Warta Honorowa „zaprezentowała broń”.
Kol. gen. dyw. nawig. inż.
Wieniec ten stanął obok wieńca „Od Narodu” złożonego przez Prezydenta RP.
Z.G.
Świeto Wojska Poskiego w Instytucie Technicznym Wojsk Lotniczych.
ROCZNICA KATASTROFY SAMOLOTU AN-2 W KRZYŻU WIELKOPOLSKIM
31 lipca 2020 r., o godzinie 12.00, nad jeziorem Królewskim w Krzyżu Wlkp. (OW „Świderek” - Łokacz Mały) obyła się uroczystość złożenia kwiatów pod pomnikiem upamiętniającym śmierć pilotów 103 Pułku Lotnictwa Nadwiślańskich Jednostek Wojskowych MSW, którzy ponieśli śmierć 16 lipca 1986 roku.
Hołd zmarłym złożyli członkowie Koła nr 35 ZŻWP oraz „Stowarzyszenia Promocja - 77 Wyższej Oficerskiej Szkoły Lotniczej” z Pocztem Sztandarowym w składzie: płk dypl. pil. inż. Stanisław Galiński (z żoną Jolantą), mjr pil. inż. Adam Kulczycki, mjr pil. inż. Tadeusz Gadawski oraz płk nawig. mgr inż. Tadeusz Krząstek.
Asystę honorową pełnili przy obelisku strażacy ochotnicy.
Swoją obecnością zaszczycili przedstawiciele władzy samorządowej, partii politycznych oraz krzyskich instytucji, zakładów pracy i organizacji społecznych.
Nasz Pomnik jest pozytywnie postrzegany także przez turystów odpoczywających w Ośrodku Wypoczynkowym „Świderek”.
W czasie uroczystości mowę okolicznościową wygłosił Pan Rafał SROKA – Burmistrz Krzyża Wielkopolskiego.
Słowa podziękowania za utrzymanie corocznych tradycji składania wieńców kwiatów i zniczy w rocznicę katastrofy przekazał płk dypl. pil.
Całą uroczystość, mimo okresu wakacji uświetniło liczne grono mieszkańców miasta, a szczególnie młodzieży i dzieci.
Przysłowiową „wisienką na torcie” był występ orkiestry dętej, która oprócz oficjalnych dźwięków hymnu narodowego dała także koncert muzyki lżejszej.
Pamiątkowe zdjęcie i wspomnienia przy kawie zakończyły uroczystość.
Szczególne podziękowania przekazujemy władzom Miasta i Gminy Krzyż Wielkopolski oraz przedstawicielom instytucji, zakładów pracy, organizacji społecznych i szkół uczestniczących i przygotowujących tę uroczystość.
Dziękujemy Kol. Tadeuszowi GADAWSKIEMU i właścicielowi lotniska „Trzebicz Nowy” k. Drezdenka za opiekę i niezapomniane wrażenia.
Do zobaczenia za rok!!!!
J.U.
POGRZEB POR. AK STANISŁAWA KOCEMBY
W dniu 29 lipca 2020 r. delegacja Stowarzyszenia „Promocja 77 WOSL” z Pocztem Sztandarowym: ppłk mgr inż.
Uroczystości żałobne rozpoczęto mszą żałobną w kościele parafialnym w Białaczowie.
Doczesne szczątki 91-letniego bohatera czasów II Wojny Światowej i partyzanta Oddziału Lotniczego „Henryk” z 25 Pułku Piechoty AK Ziemi Piotrkowskiej odprowadzono do grobu rodzinnego na miejscowym Cmentarzu Parafialnym, a okolicznościową mowę pożegnalną wygłosił płk dypl. w st. spocz. pil. inż. Jan Urbaniak.
Opoczyński Oddział Związku Żołnierzy AK od lat współdziała z naszą organizacją a przedstawiciele organizacji biorą udział w uroczystościach patriotyczno-religijnych organizowanych przy Pomniku w m. KOWALÓW-LAS upamiętniającym walkę i męczeństwo ludności podczas II Wojny Światowej. Pomnik w Kowalowie jest miejscem pamięci pacyfikacji wsi SOBIEŃ i poległych członków oddziału „Błysk” oraz partyzanckich, niepodległościowych oddziałów „Bończy”- Kazimierza Załęskiego, „Burzy” –Stanisława Karlińskiego, „Maja”- Aleksandra Arkuszyńskiego i „Henryka” - Henryka Furmańczyka z 25 Pułku Piechoty AK.
J.U.
„PĘCICE
Uroczystości rozpoczęła Msza św. w intencji poległych w boju, i pomordowanych Powstańców odprawiona w miejscowym kościele parafialnym.
Po mszy nastąpił przemarsz uczestników uroczystości na cmentarz powstańczy w Pęcicach.
Tam też dalszą część uroczystości z udziałem Kompanii Honorowej i Asysty Wojskowej poprowadził płk. rez. Lech Pietrzak.
Podczas ceremonii przy pomniku-mauzoleum okolicznościową mowę wygłosiła Pani Małgorzata Pachecka - Wójt Gminy Michałowice.
Przemawiali także: Krzysztof Rymsza - Starosta Powiatu Pruszkowskiego oraz poseł Zdzisław Sipiera, który odczytał list od Prezesa Rady Ministrów Mateusza Morawieckiego.
Na zaproszenie Pani Wójt Gminy Michałowice w uroczystościach wzięła udział delegacja Oddziału Warszawsko-Maz SSLW RP pod przewodnictwem Kol. Jana Urbaniaka, reprezentującego także Stowarzyszenie „Promocja -77 WOSL”.
Wystawiono Poczet ze Sztandarem naszej Organizacji w składzie: płk pil. mgr inż. Walenty Tieśluk, płk pil. mgr inż. Artur Kamola oraz ppłk mgr inż. 
Obchody zakończono „Apelem Poległych” i składaniem kwiatów na powstańczej mogile oraz wspólnym wysłuchaniem i odśpiewaniem pieśni patriotycznych.
Prezes Naszej Organizacji złożył też wieniec-szachownicę w imieniu Stowarzyszeń lotniczych.
J.U.
29. ROCZNICA KATASTROFY ŚMIGŁOWCA MI-8
W CISNEJ
W dniu 22.07.2020 r. w Cisnej uczczono pamięć ofiar katastrofy śmigłowca Mi-8, w której w dniu 10 stycznia 1991 r. zginęli policjanci, załoga śmigłowca i pracownik cywilny policji.
Okazją było Święto Policji, ponieważ w styczniu ze względu na obfite opady śniegu droga do Pomnika bywa niedostępna.
Oprócz Pocztu Sztandarowego w składzie delegacji byli: płk nawig. mgr inż. Tadeusz Krząstek, ppłk nawig. inż. Andrzej Baran z żoną Ulą i chor. Stanisław Chyliński z małżonką (Koło nr 35 ZZWP).
Przy Pamiątkowej Tablicy prezes naszej organizacji złożył „wieniec-szachownicę”, a Kol. Stanisław Chyliński zapalił znicze. Wiązanki kwiatów i znicze złożyły także delegacje:
Komendy Powiatowej Policji w Lesku pod przewodnictwem
asp. sztab. Katarzyny Fechner – oficera prasowego.
Związku Oficerów i Rezerwistów WP Podkarpackiego Oddziału Wojewódzkiego
Oraz miejscowej ludności z głównym organizatorem corocznych spotkań kom. mgr. inż. Krzysztofem Antoniszakiem (gawędziarzem, kucharzem regionalnym, podróżnikiem, przewodnikiem bieszczadzkim).
Spotkanie przy pomniku zakończył sygnał trębacza "Śpij kolego"
i wspólne zdjęcie.
Obecność delegacji stowarzyszeń była także okazją do złożenia kwiatów i zapalenia zniczy pod monumentem w centrum Cisnej.
Tam właśnie na wzgórzu „Betlejemska” upamiętniono tych, którzy zginęli z rąk nacjonalistów Ukraińskiej Powstańczej Armii, a kpt. Krzysztof Antoniszak przypomniał nam i obecnym tam osobom tę historię.
Razem z nami przebywał w Cisnej i nasz pobyt rejestrował Pan Romuald Starosielec (przy kamerze) – absolwent Liceum Lotniczego i Wyższej Oficerskiej Szkoły Lotniczej w Dęblinie - kandydat na Prezydenta RP w ostatnich wyborach.
Na miejscowym cmentarzu Poczty Sztandarowe pochyliły się także nad wspólną mogiłą funkcjonariuszy milicji, którzy zginęli na posterunku milicji w Cisnej w 1945 r. na skutek wybuchu karabinu maszynowego-pułapki zastawionej prze UPA.
Tutaj też złożono kwiaty i znicze, a sygnalista odegrał „Ciszę”.
Ciekawą historię Cisnej opowiedzianą przez kpt. K. Antoniszaka także zarejestrował Pan Romuald Starosielec.
Dzięki uprzejmości Pana Krzysztofa Juszczyka - Prezesa Podkarpackiego Oddziału Wojewódzkiego Związku Oficerów i Rezerwistów WP uczestniczyliśmy w ciekawej prelekcji o historii Sanoka.
Przewodnik oprowadzający po Zamku Sanockim zapoznał nas m.in. z piękną kolekcją ikon i obrazów Z. Beksińskiego.
W drodze powrotnej trzeba było też zadowolić ciało! Dziękuję Kol. Tadeuszowi Krząstkowi, który uwiecznił na zdjęciach naszą wyprawę.
J.U.
Notka:
Katastrofa Mi-8
10 stycznia 1991 r. miała miejsce katastrofa śmigłowca Mi-8 w m. Cisna, który wykonując lot z 6 funkcjonariuszami Policji i jednym pracownikiem cywilnym Policji uległ katastrofie na skutek zderzenia z drzewami lasu porastającego zbocze góry. Obecność śmigłowca w rejonie Cisnej związana była z praca ekipy telewizyjnej, która miała zrealizować rekonstrukcję zdarzeń do sprawy prowadzonej przez krośnieńskich policjantów do popularnego magazynu TV „997”.
UPA w Cisnej
Pierwsza sotnia UPA pojawiła się w Cisnej latem 1944 r., która uprowadziła 2 gospodarzy masakrując ich ciała w pobliskim lesie. Pierwszy atak UPA na posterunek Milicji Obywatelskiej w Cisnej miał miejsce 24 lipca 1945 r., kiedy po odparciu ataku zdobyczny KM-pułapka, nafaszerowany ładunkami wybuchowymi zniszczył posterunek i zabił 6 funkcjonariuszy.
POGRZEB PŁK NAWIG. MGR. INŻ. WŁODZIMIERZA KOŚCIKA
W dniu 20 lipca 2020 r. na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie odbyły się uroczystości pogrzebowe naszego Kolegi śp. płk nawig. mgr inż. Włodzimierza KOŚCIKA.
O 12.00 20.07.2020r. wprowadzono urnę z prochami do Domu Przedpogrzebowego w obecności:
- najbliższej Rodziny - Żony Eugenii, Córki Magdaleny, Syna Wojciech, Wnuczki Zosi,
- siostry Urszuli z rodziną, siostry Anny z rodziną,
- wielu osób z dalszej rodziny, przyjaciół i znajomych,
- Kolegów z naszego Stowarzyszenia (nazwiska w kolejności alfabetycznej, bez podania stopni wojskowych):
Jana AMBROŻA, Andrzeja BARANA, Wojciecha BRYKA, Janusza DĄBROWSKIEGO, Leszka DELEŻUCHA, Ryszarda DOBKA, Zbigniewa GALCA z żoną Aliną, Janusz KIERNICKI z żoną Władysławą, Tadeusza KRZĄSTKA, Adama KULCZYCKIEGO, Wojciecha LIPSKIEGO z żoną Haliną, Jacka NIEZGODZIŃSKIEGO, Roberta PANKIEWICZA, Jana RYKOWSKIEGO, Jana URBANIAKA, Aleksandra SKOCZNIA, Marka STAŃCZYKOWSKIEGO, Marka SUCHANECKIEGO z żoną Elżbietą, Adama WALAWANDERA, Władysława WOŁKOWSKIEGO z żoną Kazimierą, Mieczysława WYSZOGRODZKIEGO, Mariana ZIĘBY.
Łącznie w pogrzebie uczestniczyło ok. 150 osób.
Pogrzeb miał charakter świecki, bez udziału asysty wojskowej.
Jako jedyny uczestniczył Poczet Sztandarowy Stowarzyszenia „PROMOCJA -77 WOSL” w składzie:
- Dowódca - ppłk pil. inż. Marian ZIĘBA,
- Sztandarowy - mjr pil. inż. Adam KULCZYCKI,
- Asysta - mjr pil. inż. Marek STAŃCZYKOWSKI.
Przy urnie z prochami naszego Kolegi ustawiono dwa wieńce - od najbliższej Rodziny i od Kolegów z „PROMOCJI -77 WOSL” (Szachownica Lotnicza) oraz wiązankę kwiatów delegacji wojskowej MON.
W czasie ceremonii Koledzy pełnili Wartę Honorową przy urnie Włodka. Mistrzyni Ceremonii przybliżyła zebranym życiorys płk KOŚCIKA oraz odczytała List- pożegnanie Wnuczki do Dziadka.
W imieniu oficerów ze Stowarzyszenia Kolegę pożegnał gen. dyw. nawig. inż. Zbigniew GALEC.
Po uformowaniu konduktu żałobnego przemieszczono się w rejon kolumbarium Q-21, gdzie spoczęły prochy śp. płk nawig. mgr inż. Włodzimierz KOŚCIKA, przy dźwiękach Szant odśpiewanych przez kolegów żeglarzy.
Poczet Sztandarowy haszej Organizacji oddał ostatnie honory zmarłemu Koledze.
Wieniec w imieniu Kolegów złożył Prezes - płk dypl. pil. inż.
Prezes przekazał również w imieniu Kolegów ze Stowarzyszenia (tych obecnych, jak i nieobecnych) wyrazy głębokiego współczucia oraz kondolencje Żonie i Dzieciom Włodka.
Większość Kolegów uczestniczących w uroczystościach żałobnych, udała się z cmentarza do jednego z lokali gastronomicznych na BEMOWIE, gdzie schładzano się zimnymi napojami, konsumowano gorące dania i długo wspominano śp. Włodka.
Z. Galec
114. ROCZNICA URODZIN POR. OBS. PIL. STANISŁAWA LATWISA
W dniu 19.06.2020r. z inicjatywy Warszawskiego Klubu Seniorów Lotnictwa (WKSL) odbyły się uroczystości związane ze 114-tą rocznicą urodzin por. obs. pil. Stanisława LATWISA - twórcy melodii Marsza Lotników. Uroczystości odbyły się na Cmentarzu Wojskowym na warszawskich POWĄZKACH w Warszawie, przy odnowionym nagrobku Stanisława LATWISA.
Punktualnie o 10.00 Prezes WKSL - mgr inż. Lesław KARST przywitał przybyłych: Poczty Sztandarowe, w tym "Warszawskiego Klubu Seniorów Lotnictwa", "Stowarzyszenia PROMOCJA -77 WOSL" (Sztandar dzierżył Pan Prezes), Oddziału Warszawsko-Maz. SSLW RP, Stowarzyszenia Lotników Polskich, Ligi Przyjaciół Polskiego Lotnictwa.
Delegację Naszego Stowarzyszenia stanowili: Prezes - płk dypl. pil. inż.
Obecnych było wielu Lotników i sympatyków Lotnictwa, w tym m. in.: gen. bryg. prof. dr hab. inż. Jerzy LEWITOWICZ, płk pil. dr
Najmłodsze pokolenie, dzielnie reprezentował 3-letni Janek GALEC - wnuk naszego Kolegi.
Postać tragicznie zmarłego w katastrofie lotniczej Stanisława LATWISA przybliżył płk pil. dr
Odsłonięcia zdjęcia przy dźwiękach "Marsza Lotników" dokonali:
płk pil. dr Janusz KOWALSKI i pil. mgr inż. Roman DUBICKI - inicjator tego przedsięwzięcia. Na zakończenie delegacje środowisk lotniczych złożyły wieńce i wiązanki kwiatów oraz zapalono znicze na grobie por. obs. pil. S. LATWISA,
a Poczty Sztandarowe oddały honory.
Notka:
Stanisław LATWIS urodził się 19.06.1906r. w STANISŁAWOWIE. Szkołę średnią rozpoczął w WITEBSKU, a maturę zdał w 1924r w WILNIE. Studia rozpoczął na Uniwersytecie Stefana Batorego i po 2-gim roku wstąpił do Szkoły Podchorążych Piechoty w OSTROWI MAZOWIECKIEJ, a następnie był studentem w Oficerskiej Szkole Inżynierii w WARSZAWIE. 17.09.1930r. awansowany na podporucznika. Otrzymał przydział do Batalionu Silnikowego w MODLINIE i został przeniesiony do korpusu osobowego oficerów aeronautycznych. Po ukończeniu Centrum Wyszkolenia Oficerów Lotnictwa otrzymał tytuł i odznakę obserwatora. 22.12.1931r. awansowany na porucznika lotnictwa. W marcu1932r. rozpoczął służbę w 1 Pułku Lotniczym w WARSZAWIE. Na podstawie zgody szefa Departamentu Aeronautyki Ministerstwa Spraw Wojskowych zdał eksternistycznie egzamin do Szkoły Podchorążych lotnictwa (wcześniej nie przyjęty ze względu na stan zdrowia), a po jej ukończeniu uzyskał odznakę i tytuł pilota oraz przydział do 113 eskadry myśliwskiej nocnej. Po ukończeniu kursu pilotów myśliwskich w GRUDZIĄDZU został dowódcą klucza myśliwskiego. 29.05.1935r. w ramach oddelegowania do Centrum Wyszkolenia Oficerów Lotnictwa w DĘBLINIE, wykonując lot jako pilot -instruktor z ppor. obs. Wilhelmem HOFMOKLĄ - OSTROWSKIM na POTEZ XV załoga wpadła w korkociąg i zginęła. Lotnicy zostali pochowani na Cmentarzu Wojskowym w WARSZAWIE. W 1933r. Stanisław LATWIS skomponował, na motywie Marsza Kosynierów, melodię Marsza Lotników - swoistego Hymnu Lotników, do której słowa napisała Aleksandra ZASUSZANKA - DOBROWOLSKA. Utwór był początkowo marszem 113 eskadry, a następnie po prezentacji w 1934r. w Polski Radio i wydaniu na płycie przez Chór Juranda, stał się popularny. Słowa i nuty opublikowano w Skrzydlatej Polsce. !5.10.1937r. został oficjalnie odegrany na 10-cio lecie Centrum Wyszkolenia Oficerów Lotnictwa w DĘBLINIE. Dowództwo Lotnictwa uznało utwór za oficjalny Marsz Polskiego Lotnictwa. Na płycie grobu por. obs. pil. Stanisława LATWISA wyryto pięciolinię z nutami Marsza Lotników.
............................. XXX ............................
Przy okazji spotkania Kol. płk mgr inż. Tadeusz KRZĄSTEK przybliżył zebranym lotnicze życiorysy kilku wybitnych pilotów z czasów wojny 1920 r. i okresu międzywojennego, których groby znajdują się nieopodal grobu Stanisława LATWISA.
Zaprosił uczestników do grobu płk pil. Piotra ABAKANOWICZA. Znajduje się on tuż za mogiłą Stanisława LATWISA. 1-go maja minęło jak płk Abakanowicz wykonując lot nad BORYSOWEM w składzie eskadry lotnictwa bolszewickiego oderwał się od towarzyszy broni i uciekł do 16. Wielkopolskiej Eskadry Lotniczej. Udało mu się pod BORYSOWEM wylądować na lądowisku wspomnianej eskadry ku zaskoczeniu całego jej personelu. Płk pil. Piotr ABAKANOWICZ służył w lotnictwie armii carskiej. W 1918 roku w I. Korpusie Polskim gen. J.Dowbor- Muśnickiego tworzył zręby polskiego lotnictwa. Przypadkowo dostał się w ręce bolszewików i był zmuszony do służby w lotnictwie RKKA. Ucieczka 1-go maja odbiła się szerokim echem na całym froncie polskim. Zdjęcie samolotu z gwiazdą bolszewicką na tle namiotów 16. Eskadry zamieściły frontowe gazety. Później zamieszczone było w słynnym wydawnictwie ,,Ku Czci Poległych Lotników”. Po wojnie bolszewickiej płk pil. Piotr ABAKANOWICZ był dowódcą 5. Pułku Lotniczego w Lidzie. Służył następnie w 3.Pułku Lotniczym w Poznaniu. W okresie okupacji należał do Narodowych Sił Zbrojnych w Warszawie. Po II- Wojnie Światowej aresztowany został przez służby komunistycznego państwa i skazany na wieloletnie więzienie za działalność konspiracyjną. Więziony był we Wronkach, gdzie zmarł w okolicznościach nie wyjaśnionych. Pochowany został pod płotem na terenie więzienia. Kilkanaście lat temu jego córka Donata Eska-Abakanowicz poszukująca długo prochów ojca doprowadziła do jego ekshumacji. Został pochowany z honorami na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie. Uroczystą oprawę ceremonialną zapewniło wtedy Dowództwo Wojsk Lotniczych i Obrony Powietrznej.
.................................XXX.............................
Obecność tak zacnych osób na Cmentarzu Wojskowym zobowiązała "ekipę sprzątającą" (płk pil. mgr inż. K. Tuzikiewicz i płk dypl. pil. inż. Jan Urbaniak) Oddziału Warszawsko-Maz. SSLW RP do odświeżenia Pomnika "Chwała Lotnikom Polskim", gdzie przy okazji złożono nowy wieniec: "szachownicę lotniczą".
Po uroczystościach delegacja Naszego Stowarzyszenia oraz Koledzy ze SSLW RP - płk
J.U.
POGRZEB MJR. MARIANA SŁOWIŃSKIEGO –
OSTATNIEGO „MACZKOWCA”
W dniu 5 czerwca 2020 r. w Katedrze Polowej Wojska Polskiego odbyły się uroczystości pogrzebowe mjr. Mariana SŁOWIŃSKIEGO, ostatniego żyjącego i najstarszego (101 lat) żołnierza 1. Pułku Pancernego 1. Dywizji Pancernej gen. Stanisława Maczka.
Eucharystii przewodniczył ks. płk Bogdan RADZISZEWSKI - Wikariusz Generalny Biskupa Polowego WP. Po mszy św. trumna z ciałem mjr. Słowińskiego spoczęła w grobowcu rodzinnym na Cmentarzu Bródnowskim w Warszawie.
W czasie mszy św. odczytane zostało przesłanie Biskupa polowego Józefa GUZDKA, a mowę pożegnalną wygłosił płk Włodzimierz CIESZKOWSKI - prezes Krajowego Związku Byłych Żołnierzy Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie.
Minister Jan Józef KASPRZYK – Szef Urzędu ds. KiOR, który podkreślił, że Marian Słowiński jako młody kapral walczył w kampanii wrześniowej i francuskiej. Przypomniał, że z 1. Dywizją Pancerną gen. Stanisława Maczka przeszedł cały szlak bojowy. Zwrócił uwagę, że mjr Marian SŁOWIŃSKI był najstarszym „Maczkowcem”, bohaterem walk o wolność Polski i Europy. List Ministra Obrony Narodowej Pana Mariusza BŁASZCZAKA odczytał Łukasz KUDLICKI, szef gabinetu politycznego MON.
W ostatniej drodze zmarłego weterana żegnali: rodzina, przyjaciele, koledzy, weterani walk 1. Dywizji Pancernej i Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie, a także przedstawiciele korpusu dyplomatycznego państw wyzwalanych przez polskich żołnierzy, m.in. Królestwa Niderlandów i Belgii, a także Dowódca Generalny RSZ RP gen. Jarosław MIKA.
W uroczystościach wzięła udział delegacja Stowarzyszenia „Promocja 7 WOSL” – gen. dyw. nawig. inż.
Notka:
Mjr Marian Słowiński urodził się w 1919 r. w Inowrocławiu. Ukończył Szkołę Wojskową nr 1 w Koninie. Służył w 8 kompanii szkolnej w 67 pułku piechoty w Brodnicy, skąd po wybuchu II Wojny Światowej, w połowie września 1939 r. został przeniesiony na stanowisko instruktora w 167 rezerwowym pułku piechoty w Rzeszowie. Po klęsce wojny obronnej ewakuował się na Węgry, gdzie był internowany do momentu ucieczki do Francji w kwietniu 1940 r.W czasie wojny mjr Słowiński wziął udział w lądowaniu w Normandii i w walkach na linii Chambois-Falaise, wyzwalaniu Belgii i Holandii (w tym Bredy). Szlak bojowy zakończył pod Wilhelmshaven w Niemczech. Do 1947 r. przebywał w Hanowerze i w tym roku wrócił do Polski.Od 1959 r. pracował w Ambasadzie Kanady w Warszawie – najpierw jako kierowca, potem jako kierownik działu administracyjnego. W 1984 r. przeszedł na emeryturę. Działał w wielu stowarzyszeniach kombatantów, w tym w warszawskim kole byłych żołnierzy 1. Dywizji Pancernej gen. Stanisława Maczka.
…………………………………………….xxx…………………………………………….
W tym samym dniu o godz. 14.00 w/w Koledzy pożegnali także na Cmentarzu Wolskim w Warszawie płk dypl. artylerii Andrzeja MARCINIAKA, absolwenta OSWRiA w Toruniu, Akademii Sztabu Generalnego i Podyplomowego Studium Operacyjno Strategicznego AON, żołnierza garnizonów w Pleszewie, Kostrzyniu, Gubinie, Tarnowskich Górach, Głogowie – Byłego Szefa Artylerii i Wojsk Rakietowych Krakowskiego Okręgu Wojskowego i Szefa Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego w Krakowie.
Płk dypl. Andrzej Marciniak był sympatykiem lotnictwa i naszego stowarzyszenia.
Ceremonię żałobną celebrował – obok miejscowego proboszcza – syn zmarłego, który jest księdzem w jednej z krakowskich parafii.
75 ROCZNICA ZAKOŃCZENIA II WOJNY ŚWIATOWEJ
(DZIEŃ ZWYCIĘSTWA)
Oficerowie Stowarzyszenia „PROMOCJA – 77 WOSL” oraz bratniego Stowarzyszenia Seniorów Lotnictwa Wojskowego RP uczcili daninę krwi żołnierskiej i ofiary II wojny światowej, których walka przyczyniła się do zakończenia wojny.
O 13-tej 08.05.2020r. delegacja oficerów z wymienionych Stowarzyszeń stanęła kolejno w miejscach upamiętniających wkład Żołnierzy WP w rozgromienie Niemiec.
Rozpoczęto od Pomnika Lotników Polskich na Polu Mokotowskim autorstwa Marka Rogera Dziewulskiego i jego ojca mjr pil. Tadeusza Dziewulskiego z 315
Poczet Sztandarowy SSLWRP w składzie: płk dypl. pil.
i gen dyw. nawig. Inż.
Następnie przy Grobie Nieznanego Żołnierza oficerowie z obu Stowarzyszeń – płk dypl. pil. inż.
Kolejnym miejscem gdzie oddano honory i uczczono żołnierski wysiłek uczestników wojny był moment poświęcony „pancernikom” z 1 Dywizji Pancernej dowodzonej przez gen. Maczka, usytuowany na Placu Inwalidów na warszawskim Żoliborzu.
Na Cmentarzu Komunalnym na Powązkach (dawny wojskowy) przed odsłoniętym 28 sierpnia 2018 Pomnikiem „Chwała Lotnikom Polskim) zapalono znicz i oddano honory.
Skromnie, ale godnie „Promocja – 77 WOSL” uczciła wojenny wysiłek starszych Kolegów – uczestników II Wojny Światowej. Najmłodsze pokolenie (Pani Kasia - córka i 2,5 letni Jaś Galec – wnuczek generała Z. Galca ) z podziwem patrzyło na działania dziadków.
Na koniec znicz zapłonął także przy pomniku pamięci 103 Pułku Lotnictwa NJW MSW na lotnisku Warszawa-Babice, kontynuatora tradycji 103 eskadry lotniczej łączności
Notka:
OSTATNIE POŻEGNANIE
KOL. KPT. NAWIG. INŻ. WALDEMARA DOBRZYCKIEGO
W dniu 10 marca 2020 r. odszedł od nas do wiecznej służby w „Niebiańskiej Eskadrze”
Kol. kpt. nawig. inż. Waldemar DOBRZYCKI
Ponieważ sytuacja w kraju ogłoszona przez władze uniemożliwiła uczestnictwo delegacji i Pocztu Sztandarowego w tej smutnej, ale jakże ważnej dla nas uroczystości – uczynimy to jak tylko warunki pozwolą.
Obecny był Poczet Sztandarowy Krakowskiego Oddziału Stowarzyszenia Seniorów Lotnictwa Wojskowego RP.
Po ceremonii żałobnej w Kaplicy Nowej trumnę ze zwłokami odprowadzono do grobu na miejscowym cmentarzu.
Wojskową Asystę Honorowa wystawiła Komenda Garnizonu Kraków.
W imieniu Kolegów naszej Organizacji mowę pożegnalną wygłosił kpt. nawig. inż. Andrzej Barski.
W pogrzebie uczestniczył także nasz Kol. Marian Józak.
Zapewniamy, że po ustabilizowaniu się sytuacji złożymy należny hołd naszemu drogiemu Koledze.
W imieniu członków „Stowarzyszenia Promocja 77 WOSL” przekazujemy Rodzinie wyrazy najgłębszego żalu i pozostajemy w smutku z utraty Kolegi – Przyjaciela.
„Zarząd „Stowarzyszenia Promocja 77 WOSL”
AWANSE GENERALSKIE
.png)
W dniu 01.03.2020r. Prezydent RP Pan Andrzej DUDA, z okazji Święta Żołnierzy Wyklętych nadał wysokie odznaczenia państwowe i wyróżnienia, w tym awanse na pierwszy
· gen. broni pil. dr Tadeusz MIKUTEL - Pierwszy Zastępca Szefa Sztabu Generalnego WP;
· gen. broni Tomasz PIOTROWSKI - Dowódca Operacyjny Rodzajów Sił Zbrojnych;
· gen. broni pil. Jan ŚLIWKA - Pierwszy Zastępca Dowódcy Gen. Rodzajów Sił Zbrojnych;
· gen. bryg. pil. Sławomir MĄKOSA - Dowódca 1 Brygady Lotnictwa Wojsk Lądowych;
· gen. bryg. pil. Wojciech PIKUŁA - Dowódca 4 Skrzydła Lotnictwa Szkolnego.
Z tej okazji gen. dyw. nawig. inż. 
78. ROCZNICA PACYFIKACJI HURY PIENIACKIEJ
W dniu 28.02.2020r. z inicjatywy Szefa Urzędu ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych - Pana Jana KASPRZYKA oraz Kierownictwa Stowarzyszenia "Huta Pieniacka" odbyły się uroczystości upamiętniające 78. rocznicę spacyfikowania miejscowości HUTA PIENIACKA.
Miejscowość ta, położona na terenach II Rzeczypospolitej (dzisiaj na Ukrainie), została spalona przez Ukraińców pełniących służbę w dywizji SS Galicjan oraz nacjonalistów organizacji ukraińskich i UPA. 28.02.1944r. w ciągu kilku godzin, bestialsko zamordowano ok. 900 Polaków - dzieci, starców, kobiet i mężczyzn, a wieś przestała istnieć.
Uroczystości rozpoczęła Msza Św. odprawiona o godz. 12.00 przez proboszcza w Katedrze Polowej WP w asyście 3 celebransów za ofiary mordu w Hucie Pieniackiej oraz wszystkich Polaków zamordowanych w czasie II wojny światowej.
Msza miała charakter ekumeniczny - uczestniczył i składał modły przedstawiciel Prawosławnego Ordynariatu Polowego ks. płk DUDICZ.
Obecne były liczne Poczty Sztandarowe - Pułku Reprezentacyjnego WP, organizacji kombatanckich, szkół, a także przedstawiciele Sejmu RP, Kancelarii Prezydenta RP, Rządu RP, organizacji pozarządowych, młodzież oraz Rodziny pomordowanych.
Przed rozpoczęciem Mszy Św. przedstawiciel Prezydenta RP wręczył w Jego imieniu Krzyż Oficerski Odrodzenia Polski pani Prezes Stowarzyszenia „Huta Pieniacka" oraz jednemu z nielicznych ocalałych z pogromu mieszkańców wsi.
Reprezentację Stowarzyszenia "Promocja-77 WOSL", przybyłą na zaproszenie min. Jana Józefa KASPRZYKA stanowili: Prezes - płk dypl. pil. inż.
Po zakończeniu Mszy Św. uczestnicy przemieścili się na Plac PIŁSUDCKIEGO, gdzie przy Grobie Nieznanego Żołnierza odprawiono Apel Poległych i wygłoszono liczne przemówienia, a delegacje złożyły wieńce i wiązanki kwiatów czcząc pamięć o pomordowanych.
Delegacja Stowarzyszenia "Promocja-77 WOSL" złożyła wieniec w kształcie Lotniczej Szachownicy ze stosownymi szarfami dedykowanymi pamięci ofiar mordu oraz dokonała wpisu do Księgi Pamiątkowej.
100- LECIE ZAŚLUBIN Z MORZEM W WYSZKOWIE
W dniu 22. lutego 2020 r. w WYSZKOWIE miały miejsce uroczystości poświęcone 100. rocznicy "Zaślubin Polski z Morzem" zorganizowane przez Wyszkowski Oddział Ligi Morskiej i Rzecznej.
Uroczystości upamiętniają gen. J. Hallera, który 10.02.1920 r. w PUCKU wrzucił do Bałtyku pierścień zaślubinowy, a także żołnierzy 1AWP, którzy „Zaślubiny Polski z Morzem” powtórzyli 18 marca 1945 r. w Kołobrzegu.
O godz. 16.00 przy Monumencie "Ludziom Morza" w Wyszkowie zebrali się przedstawiciele delegacji kombatanckich, stowarzyszeń oraz oficerowie (kontradmirał i kilku komandorów) z Marynarki Wojennej RP, w tym również z jednostek - Centrum Operacji Morskich, a także uczniowie i nie zrzeszeni mieszkańcy Wyszkowa. Obecni byli przedstawiciele władz administracyjnych oraz ludzie w przeszłości służący w MW RP i Marynarce Handlowej oraz w jednostkach floty rzecznej.
Obecna była także zaproszona przez Panią Elżbietę Kasińską – Prezes Oddziału Ligi Morskiej i Rzecznej w WYSZKOWIE - delegacja naszej Organizacji w osobach: gen. dyw. nawig. inż. Zbigniewa GALCA, płk dypl. pil. inż. Jana URBANIAKA, mjr pil. inż. Adama KULCZYCKIEGO oraz płk dr. inż. Henryka
Po wysłuchaniu okolicznościowego przemówienia, przy Monumencie "Ludziom Morza" złożono wieńce i kwiaty, w tym wieniec od naszego Stowarzyszenia w kształcie „Lotniczej Szachownicy” z dedykacją "Ludziom Morza" .
Dalsza część uroczystości objęte honorowym patronatem Hanny Pruchniewskiej burmistrza Pucka, prezydenta Kołobrzegu Anny Mieczkowskiej, prezesa LMiR kpt. ż.w. Andrzeja Królikowskiego i burmistrza Wyszkowa Grzegorza Nowosielskiego - odbyła się w Ośrodku Kultury „HUTNIK”.
Po powitaniu przez Pania Elżbietę Kasińską - Prezesa Oddziału Wyszkowskiego Ligi Morskiej i Rzecznej zaprezentowano film „Od Tatr do Bałtyku” dokumentujący o spływ specjalną jednostką pływającą - "Pielgrzym" z Krakowa do Kołobrzegu.
Koncert Reprezentacyjnego Zespołu Artystycznego WP zawierający utwory patriotyczne, a także lżejszy repertuar został przyjęty owacjami przez publiczność Wyszkowa.
Uroczystość zakończyło spotkanie towarzyskie w restauracji „Baśniowa” w Rybienku k/Wyszowa, gdzie była okazja do wymiany pogladów n.t. dalszej współpracy naszych Organizacji.
https://www.youtube.com/watch?v=F_6r1VV8-yg
Uroczystość zakończyło spotkanie towarzyskie w restauracji „Baśniowa” w Rybienku k/Wyszowa, gdzie była okazja do wymiany pogladów n.t. dalszej współpracy naszych Organizacji.
https://www.youtube.com/watch?v=F_6r1VV8-yg
78. ROCZNICĘ PRZEKSZTAŁCENIA ZWIĄZKU
WALKI
ZBROJNEJ NA ARMIĘ KRAJOWĄ
m.jpg)
14 lutego 2020 r. odbyły się w Warszawie uroczystości upamiętniające 78. rocznicę przekształcenia Związku Walki Zbrojnej na Armię Krajową oraz 77. rocznicę utworzenia Kierownictwa Dywersji Komendy Głównej Armii Krajowej.
Rozpoczęto je wystawieniem warty honorowej oraz wprowadzenia wojskowej asysty honorowej, pocztów sztandarowych i odśpiewaniem hymnu Rzeczpospolitej Polskiej przy Pomniku Armii Krajowej i Polskiego Państwa Podziemnego nieopodal Sejmu RP.
.bmp)
W uroczystościach udział wzięli m.in.: Szefowa Kancelarii Sejmu Minister Agnieszka Kaczmarska, Wiceminister Rodziny Pracy i Polityki Społecznej Kazimierz Kuberski, Wojewoda Mazowiecki Konstanty Radziwiłł, Jan Józef Kasprzyk Szef Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych, Prezes Światowego Związku Żołnierzy AK prof. Leszek Żukowski oraz Tadeusz Filipkowski ze Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej.
.bmp)
Okolicznościowy list w imieniu Marszałek Sejmu RP Elżbiety Witek odczytała Pani Minister Agnieszka Kaczmarska - Szefowa Kancelarii Sejmu RP.
.bmp)
Wojewoda Mazowiecki Konstanty Radziwiłł przeczytał list od Prezesa Rady Ministrów Mateusza Morawieckiego, a Podsekretarz Stanu
Szef Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych Jan Józef Kasprzyk podziękował Żołnierzom Armii Krajowej za to, że dają świadectwo, jak służyć Polsce i jak Polskę kochać.
.bmp)
Pan Tadeusz Filipkowski ze Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej w swoim przemówieniu zwrócił uwagę na fakt, że Armia Ludowa i Bataliony Chłopskie podporządkowały się Dowództwu AK w Powstaniu Warszawskim.
.bmp)
Uroczystość zakończyła ceremonia składania wieńców i wiązanek kwiatów wśród których znalazł się wieniec złożony przez delegację Stowarzyszenia „Promocja 77 WOSL” w składzie płk dypl. pil. inż.
Notka:
Korzenie Armii Krajowej sięgają zawiązanej w nocy z 26 na 27 września 1939 r. przez grupę wyższych oficerów z gen. Michałem Karaszewiczem-Tokarzewskim, przy współudziale Prezydenta Warszawy Stefana Starzyńskiego, konspiracyjnej organizacji Służba Zwycięstwu Polski. Stała się ona zalążkiem rozbudowanego później Państwa Podziemnego. SZP została przekształcona w 1940 r. w Związek Walki Zbrojnej. Decyzja o powstaniu AK była podyktowana koniecznością scalenia polskich konspiracyjnych oddziałów zbrojnych i podporządkowania ich rządowi RP w Londynie. Kolejnymi dowódcami AK byli generałowie: Stefan Rowecki ps. Grot – do 30 czerwca 1943 r., Tadeusz Komorowski ps. Bór – do 2 października 1944 r., Leopold Okulicki ps. Niedźwiadek – do 19 stycznia 1945 r. Dowódca AK podlegał Naczelnemu Wodzowi Polskich Sił Zbrojnych. 22 stycznia 1943 r. gen. Stefan Rowecki wydał rozkaz o utworzeniu Kedywu AK, czyli Kierownictwa Dywersji Komendy Głównej Armii Krajowej. Celem było „uporządkowanie odcinka walki czynnej”. Kedyw, którego pierwszym dowódcą został gen. Emil Fieldorf „Nil”, przejął wszystkie zadania walki bieżącej. Podporządkowano mu dotychczas istniejące organizacje, w tym dwie największe – Związek Odwetu i „Wachlarz”. Kedyw miał trzy główne zadania: sabotaż i dywersję, terror i odwet wobec okupanta oraz obronę społeczeństwa.
80. ROCZNICA PIERWSZYCH DEPORTACJI POLAKÓW NA SYBERIĘ
.jpg)
10 lutego 2020 r., upamiętniliśmy w Warszawie 80. rocznicę pierwszej masowej deportacji obywateli polskich w głąb Syberii..jpg)
Wśród obecnych były osoby, które przeżyły tamtą wywózkę i rodziny ofiar przybyłe z całego kraju. .jpg)
Obecni byli przedstawiciele środowisk kombatanckich oraz polskich władz państwowych i samorządowych, duchowieństwo i mieszkańcy miasta..jpg)
Tegoroczne obchody zainaugurowała Msza święta w intencji Sybiraków, ofiar represji komunistycznych i ich rodzin.
.jpg)
Celebrze w Katedrze Polowej Wojska Polskiego przewodniczył Biskup Polowy WP gen. bryg. dr Józef Guzdek..jpg)
Dalsze uroczystości przebiegały przy „Pomniku Poległym i Pomordowanym na Wschodzie”, gdzie odbył się uroczysty Apel Pamięci
.jpg)
Wśród osób, które uczciły pamięć ofiar masowych deportacji, znaleźli się Sybiracy i ich rodziny, przedstawiciele najważniejszych środowisk kombatanckich, m.in. przewodniczący Rady do Spraw Kombatantów i Osób
Represjonowanych przy Szefie Urzędu sędzia Bogusław Nizieński i prezes Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej prof. Leszek Żukowski..jpg)
Przybyli także przedstawiciele polskich władz państwowych i samorządowych, w tym reprezentujący Prezydenta Andrzeja Dudę prof. Andrzej Waśko, wicemarszałek Sejmu Małgorzata Gosiewska, reprezentujący premiera Mateusza Morawieckiego Jan Wadowski, senator Maria Koc, wojewoda mazowiecki Konstanty Radziwiłł, a także duchowieństwo oraz przedstawiciele Wojska Polskiego, m.in. dowódca Garnizonu Warszawa gen. dyw. Robert Głąb. Nie zabrakło także delegacji Stowarzyszenia „Promocja 77 WOSL”. .jpg)
Listy do uczestników obchodów skierowali premier Mateusz Morawiecki, marszałek Sejmu Elżbieta Witek oraz Szef Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych
Jan Józef Kasprzyk.
.bmp)
Prezes Związku Sybiraków Kordian Borejko wyraził radość z faktu, że prawda o masowych wywózkach obywateli polskich zamieszkujących Kresy Wschodnie II RP w latach 1940-1941, przez tyle lat skrzętnie ukrywana, jest dziś ogólnodostępna w Internecie czy publikacjach. Zaapelował także o przeciwstawianie się jakimkolwiek próbom fałszowania polskiej historii i przerzucania na jej obywateli odpowiedzialności za zbrodnie niemieckich i sowieckich okupantów
Podczas uroczystości dyrektor Gabinetu Szefa Urzędu Wojciech Lesiak w imieniu Szefa UdSKiOR Jana Józefa Kasprzyka uhonorował medalami „Pro Bono Poloniae” Marię Stankiewicz i Jadwigę Miłkowską..jpg)
Modlitwę ekumeniczną razem z Biskupem Polowym WP Józefem Guzdkiem, odmówili: ks. płk rez. Michał Dudicz z Prawosławnego Ordynariatu Wojskowego, kpt. Marcin Konieczny, przedstawiciel Ewangelickiego Duszpasterstwa Wojskowego oraz Ariel Zaretsky, reprezentujący Naczelnego Rabina Polski.
.jpg)
Po wspólnej modlitwie, odczytaniu Apelu Pamięci i salwie honorowej uczestnicy uroczystości złożyli wieńce i kwiaty przed Pomnikiem w tym delegacja Naszego Stowarzyszenia pod przewodnictwem płk pil. Jana Urbaniaka złożyła zawsze wyróżniający się tradycyjny wieniec „Szachownicę Lotniczą”.
Notka:
W czasie II wojny światowej Związek Sowiecki przeprowadził cztery akcje deportacyjne polskich obywateli. Nocą z 9 na 10 lutego 1940 roku Sowieci wywieźli z Polski pierwszych 140 tys. osób. Deportacje na Syberię dotknęły w głównej mierze księży, rodziny nauczycieli, wojskowych, urzędników, pracowników służby leśnej, a także kolei państwowych. Jednak, jak się szacuje, kilkanaście lub nawet kilkadziesiąt procent wywiezionych na syberyjską katorgę stanowili przedstawiciele mniejszości narodowych, którzy byli obywatelami Rzeczypospolitej i utożsamiali się z państwem polskim. Transport na Syberię trwał niekiedy kilka tygodni. Wielu z deportowanych nie doczekiwało końca podróży. Umierali z wycieńczenia, głodu, zimna, pragnienia, a także chorób. Szacunki co do liczby deportowanych wahają się od ok. 320-330 tysięcy Polaków do nawet 1,3 miliona. Prawdopodobnie co trzeci deportowany nie przeżył zesłania.
POGRZEB GEN. DYW. PIL. TYTUSA KRAWCZYCA
W dniu 30.01.2020r. odbył się pogrzeb śp. gen. dyw. pil. Tytusa KRAWCZYCA - byłego Dowódcy Wojsk Lotniczych. Pogrzeb miał charakter świecki.
Rozpoczął się o 13.30 w Domu Pogrzebowym na Cmentarzu Miłostowo w Poznaniu.
Byłego Dowódcę żegnała Rodzina i liczne grono żołnierzy z różnych garnizonów w kraju.
Zmarłego Generała żegnały przedstawiciele licznych organizacji i stowarzyszeń lotniczych, którzy przybyli z Pocztami Sztandarowymi tych organizacji, a także byli podwładni, współpracownicy i wychowankowie Generała.
W Domu Pogrzebowym koledzy zmarłego Generała trzymali Wartę Honorową przy trumnie. Jedną ze zmian warty stanowiło 4 generałóww lotniczych mundurach z gen. dyw. nawig. inż. Zbigniewem GALCEM – członkiem Zarządu Naszej Organizacji.
Na szczęście nie byli to jedyni żegnający Dowódcę, a występujący w żołnierskich mundurach. Była spora grupa Lotników Morskich, a także pojedynczy Lotnicy w mundurach z rożnych garnizonów.
Mowę pożegnalną wygłosił gen. broni pil. prof. dr hab. Jerzy GOTOWAŁA, który w bardzo ciepłych słowach przybliżył sylwetkę zmarłego Dowódcy. Podkreślił Jego wierną i bezinteresowną służbę POLSCE przez 46 lat, a także wskazał, że obecna władza nie zdobyła się nawet na to, by pożegnać Żołnierza z należnymi mu honorami wojskowymi.
Dzięki uprzejmości Dowództwa Generalnego RSZ MON, które udostępniło autobus nie zabrakło też Pocztu Sztandarowego Stowarzyszenia PROMOCJA -77 WOSL, który stanowili: ppłk nawig. inż. Andrzej BARAN. mjr pil. inż. Mieczysław WYSZOGRODZKI i płk pil. inż. Jerzy WITKOWIAK.
Dzięki temu Garnizon Warszawski mogła reprezentować liczniejsza grupa byłych lotników ze sztandarami Oddziału Warszawsko-Maz. SSLW RP w składzie: płk pil. mgr inż. Artur KAMOLA, płk pil. mgr inż. Krzysztof TUZIKIEWICZ i ppłk mgr inż. Teodor DUDACZYK , a także Poczet Sztandarowy Stowarzyszenia Lotników Polskich.
W miejscu pochówku Gen. KRAWCZYCA, gen. dyw. pil. Franciszek MACIOŁA - Prezes Zarządu Głównego SSLWRP przybliżył zebranym Jego sylwetkę, przebieg służby wojskowej oraz działalnościw Stowarzyszeniu, a także wskazał na osobiste wątki z własnego szkolenia lotniczego i pracy dowódczo- sztabowej w której korzystałz wiedzy i doświadczeń zmarłego Dowódcy.
Córka Gen. KRAWCZYCA w pięknym, krótkim, ale bardzo emocjonalnym przemówieniu pożegnała Ojca, Poczty Sztandarowe oddały honory i przy dźwiękach Marsza Lotników opuszczono trumnę do grobu.
Liczne delegacje złożyły wieńce i wiązanki kwiatów. Wieniec w kształcie szachownicy lotniczej na grobie Dowódcy złożyła delegacja oficerów Stowarzyszenia PROMOCJA-77 WOSL z Prezesem płk dypl. pil. inż. Janem URBANIAKIEM oraz gen. dyw. nawig. inż. Zbigniewem GALCEM i płk pil. inż. Pawłem KOWALCZYKIEM.
Podobny Wieniec złożyła także delegacja Oddziału Warszawsko-Maz. SSLW RP z płk mgr inż. Janem SOBIBOROWICZEM.
płk pil. dr. Janusz KOWALSKI złożył wiązankę kwiatów w imieniu gen. bryg. pil. Romana HARMOZY.
76. ROCZNICA AKCJI BOJOWEJ "KUTSCHERA"
1 lutego 1944 r. specjalny oddział „KEDYW” Komendy Głównej AK wykonał wyrok na osobie „kata Warszawy” Franza Kutschery. W akcji zostali ciężko ranni Pietraszewicz "Lot" i Senger "Cichy", którzy zmarli kilka dni po zamachu. Do szpitala na Pradze odwieźli ich: Zbigniew Gęsicki "Juno" i Kazimierz Sott "Sokół", w drodze powrotnej otoczeni przez Niemców na Moście Kierbedzia, skoczyli do Wisły i zginęli w jej nurtach.
Główne uroczystości, w których udział wzięli kombatanci, żołnierze, młodzież warszawskich szkół, przedstawiciele najwyższych władz państwa oraz mieszkańcy Warszawy odbyły się w miejscu akcji w Alejach Ujazdowskich w Warszawie w dniu 1 lutego 2020 r. w 76. rocznicę tych wydarzeń.
Jednak już 31 stycznia 2020r. w Katedrze Polowej WP odprawiona została okolicznościowa msza św. w której uczestniczyli przedstawiciele "Stowarzyszenia Promocja-77 WOSL": gen. dyw. nawig. inż. Zbigniew Galec, którego powitał główny celebrans ks. kmdr. Janusz Bąk (kapelan kombatantów) oraz płk dypl. pil. inż. Jan Urbaniak.
W dniu następnym Prezes złożył w imieniu naszego Stowarzyszenia wieniec-szachownicę lotniczą pod obeliskiem w Alejach Ujazdowskich.
.jpg)
Tam też uczczono rozstrzelanych w odwecie Polaków, co upamiętnia tablica na gmachu Ambasady Węgier.
Wiązanki kwiatów spoczęły także pod tablicami:
na Moście Śląsko-Dąbrowskim
przy ulicy Słowackiego 38/46 w Warszawie, gdzie mieszkał ppor. Bronisław Pietraszewicz „Lot”
przy ul. Gęsickiego 3 w Piastowie, gdzie mieszkał Zbigniew Gęsicki „Juno”,
oraz przy wejściu do Szpitala Praskiego przy ul. Solidarności 67
w Warszawie.
W Piastowie k. Warszawy wieniec–szachownicę lotniczą złożył także nasz Kolega mjr pil. Andrzej Bocianowski – członek zaprzyjaźnionego Koła nr 35 im. 103 Pułku Lotnictwa ZŻWPP.
J.U.
75. ROCZNICA WYZWOLENIA WARSZAWY
17 stycznia 2020 r. odbyły się uroczystości 75. rocznicy wyzwolenia Warszawy. Mimo, że od lat nie ma uroczystości z udziałem władz państwowych – jednak Warszawiacy uczcili pamięć żołnierzy poległych w czasie wyzwolenia stolicy.
O godzinie 10:00 pod pomnikiem „NIKE” składało kwiaty Stowarzyszenie Spadkobierców Kombatantów II Wojny Światowej, Warszawiacy i delegacja Ambasady Rosyjskiej.
O godzinie 11:00 przed Grobem Nieznanego Żołnierza obchody rocznicy wyzwolenia zorganizował Związek Żołnierzy Wojska Polskiego. Były Poczty Sztandarowe organizacji kombatanckich i społecznych.
Wieńce złożyli przedstawiciele władz Warszawy, ambasador Federacji Rosyjskiej Siergiej Andriejew, ambasador Białorusi, Armenii, Azerbejdżanu, przedstawiciel ambasady Francji oraz delegacje organizacji kombatanckich i społecznych.
Wieniec złożyła także delegacja Oddziału Warszawsko-Maz. SSLW RP w składzie płk inż. Gwidon Jańczak, płk mgr Ryszard Białecki oraz ppłk Kazimierz Janusiak.
Oddział wystawił także Poczet Sztandarowy w składzie płk pil. mgr inż.
W uroczystości nie zabrokło przedstawiciele naszej organizacji: płk dypl. pil. inż.
O godzinie 12:00 składano również kwiaty pod pomnikiem I Armii Wojska Polskiego.
Godzinę później składano na miejscu zburzonego pomnika Zygmunta Berlinga na warszawskiej Pradze.
O godzinie 14:00 rozpoczęły się uroczystości na Cmentarzu Mauzoleum Żołnierzy Armii Czerwonej przy ulicy Żwirki i Wigury. Uroczystości w Warszawie zakończyło uroczyste przyjęcie w Ambasadzie Rosji.
J.U.